Powstanie kozackie 1638

Autor: Albert Borowiak

Rok wydania: 2010

Liczba stron: 176, 9 map

Okładka: miękka

Format: 14,5 cm x 20,5 cm

Seria: Bitwy/Taktyka #31

Uwaga - przybrudzona okładka i grzbiet, delikatnie wgnieciony narożnik

Książka poświęcona jest mało znanym działaniom militarnym na Ukrainie, które w historiografii znane są pod mianem powstania kozackiego 1638 roku, bądź też buntem Ostranicy i Huni. Ukazuje ona sytuację jaka panowała na Ukrainie w latach 1635 - 1637. Opisuje nieudaną próbę pacyfikacji Zaporoża przeprowadzoną przez stronę polską po zwycięskiej bitwie pod Kumejkami. Szeroko omówiono propozycje hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego w sprawie uregulowania kwestii kozackiej, a także ordynację wojska zaporoskiego, uchwaloną na sejmie w 1638 roku. Po raz pierwszy w naszej historiografii przedstawił stan liczebny poszczególnych chorągwi wojska kwarcianego na przełomie 1637 i 1638 roku. Zwrócił uwagę na złożone przyczyny wybuchu powstań kozackich z lat 1637 i 1638, opisał cele, które chcieli osiągnąć Zaporożcy walcząc z Rzeczypospolitą. Ukazał sytuację polityczną w rejonie Morza Czarnego, w wyniku której Zaporożcom nie udało się uzyskać pomocy z zewnątrz. Przede wszystkim  jednak Autor starał się w miarę dokładnie opisać działania zbrojne, począwszy od kwietnia, od wkroczenia powstańców na włość czyli tak zwaną Ukrainę osiadłą, aż do kapitulacji wojska kozackiego na Starcu w sierpniu 1638 roku. Ostatni fragment książki poświęcono ugodzie na Masłowym Stawie, zawartej 6 grudnia 1638 roku przez przedstawicieli Rzeczypospolitej z hetmanem polnym koronnym Mikołajem Potockim na czele a Kozakami zaporoskimi.

(opis wydawcy)

Spis treści: 

Wstęp

I. Sytuacja na Ukrainie 1635 – marzec 1638

II. Ordynacja wojska zaporoskiego

III. Krzemieńczuk – Hołtwa – Łubnie

IV. Łubnie – Żołnin

V. Starzec – ostatnie walki

Zakończenie

Aneksy

Spis map i schematów

Bibliografia