Dinassaut. Oddziały uderzeniowe floty śródlądowej Francuskiego Korpusu Ekspedycyjnego w Indochinach 1945–1954

Autor: Daniel Kowalczuk

Rok wydania: 2025

Liczba stron: 87, 7 map

Okładka: miękka

Format: 16,3 cm x 23,5 cm

Seria: Wojownicy #XIX

I wojna indochińska, czyli rozpaczliwa próba utrzymania kolonialnego francuskiego stanu posiadania na Dalekim Wschodzie, przeszła do popularnej historii XX wieku głównie za sprawą słynnej „ostatniej bitwy” pod Dien Bien Phu, która zakończyła się klęską Francji (maj 1954). Ja jednak postanowiłem czytelnikom Infortu przedstawić zagadnienie fascynujących jednostek floty śródlądowej Francuskiego Korpusu Ekspedycyjnego na Dalekim Wschodzie (fr. CEFEO) – dinassaut. Nazwa ta to skrót od francuskiego Division Navale d’Assaut, czyli w wolnym tłumaczeniu „Wodny Zespół Uderzeniowy”. Stworzone w celu ochrony strategicznych dróg wodnych w Indochinach, dinassaut szybko przekształciły się w uderzeniowe jednostki szybkiego reagowania, używane intensywnie szczególnie na północy kraju (delta Rzeki Czerwonej) i na południu (delta Mekongu). Dinassaut stanowiły prawdziwy zlepek zarówno pod względem jednostek pływających, jak i samych oddziałów oddelegowanych do służby w popularnej „Flocie Brunatnej Wody”, jak szybko nazwano śródlądową marynarkę wojenną Francji w Indochinach. Za pomocą improwizacji i zdobywanego w ogniu walki doświadczenia, dinassaut szybko wypracowały taktykę zabójczą dla partyzantów Viet Minh, nie mogących znaleźć odpowiedzi na piorunujące uderzenia mobilnych oddziałów nawodno-desantowycch. Mam nadzieję, że książka zainteresuje czytelnika właśnie podjęciem niszowego tematu tej swoistej „błotnej wojny kolonialnej”. Spuścizną dinassaut stały się natomiast, znane z popkultury i wielu tomów opisujących ich szlak bojowy, rzeczne formacje armii USA i korpusu Marines, a także flota wojenna Republiki Wietnamu i jej własne jednostki piechoty morskiej.

(opis wydawcy)

Spis treści: 

Wstęp

I. Wojna tajsko-francuska 1940/1941

II. Przed powrotem Francji – brytyjska wojna wietnamska

III. Powstanie CEFEO

IV. Dwie strony medalu. Viet Minh i profrancuscy lojaliści

V. Koncepcja Flotylli Brunatnej Wody i dinassaut

VI. Tonaż Floty Brunatnej Wody

VII. Początki Floty Brunatnej Wody i dinassaut

VIII. „Błotni” legioniści, 1er REC (Regiment Etranger de Cavalerie)

IX. Janczarzy trójkolorowego sztandaru: Chehada i Les Fantoches

X. Commandos Marine – Komandosi Marynarki Wojennej

XI. Fusiliers Marins i „psy wojny” – nieznana historia „kuźni najemników”

XII. Organizacja i sprzęt dinassaut 1947–1954

XIII. Broń osobista, automatyczna i maszynowa żołnierzy dinassaut

XIV. Flota Brunatnej Wody w początkowym okresie wojny

XV. Wojna na rzekach 1948–1950

XVI. Rzeczne szachy. Indochiny 1951–1952

XVII. Zarys taktyki dinassaut

XVIII. „Młodsi bracia”: początki wietnamskiej floty wojennej (1949–1954)

XIX. Decydujące starcia – cztery rundy na lądzie

Zakończenie

Wybrana bibliografia