• Zjazd gnieźnieński a.D.M. Prawnoustrojowe, polityczne i kanoniczne podłoże, przebieg i skutki

Symbol: 6785
269.00 -37% 169.00
Najniższa cena z 30 dni przed promocją:
269
szt. Do przechowalni
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 9.5
Odbiór osobisty 0
Odbiór w punkcie Poczta Polska 7.99
Poczta Polska Pocztex 48 9.5
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 12
Poczta Polska Pocztex 48 16
Poczta Polska Belgia 64.2
Poczta Polska UK ekonomiczna 67
Poczta Polska USA ekonomiczna 76
Poczta Polska USA priorytet 146
Dostępność Mała ilość
ISBN 978-83-938709-5-0
Zostaw telefon

Autor: Grzegorz Kazimierz Walkowski

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 740

Okładka: twarda z obwolutą

Format: 17,0 cm x 24,0 cm

 

Historiografia polska, a pod jej wpływem także część europejskiej, uważa temat Zjazdu gnieźnieńskiego, jaki miał miejsce w marcu roku 1000, za niemal wyczerpany poznawczo. Na takie podejście składa się długa, sięgająca jeszcze drugiej połowy XIX wieku i krakowsko-lwowskiej szkoły historii i prawa, tradycja badawcza. Powstały w okresie pozbawienia Polski własnej państwowości, jej dorobek naukowy wymaga dostrzeżenia i docenienia, w pewnym jednak sensie jest on nieprzystający do faktycznego przebiegu zdarzeń historycznych, które obejmowały ziemie leżące na północ i zachód od głównych centrów uniwersyteckich epoki prawniczego pozytywizmu, co w określony sposób wpływało na ograniczenia percepcji tematu stosunków polsko-niemieckich. Kontynuację prac pochodzących z ukształtowanego na wskazanej właśnie podstawie kierunku myślenia przyniósł okres międzywojnia, a także pojawiające się z różnym natężeniem prace późniejsze, aż do współczesności. Mimo włożonego już wysiłku badawczego, wydaje się, że pełne i prawidłowe naświetlenie zagadnień konwentu gnieźnieńskiego nie jest zakończone, a wiele aspektów przedmiotowych wiedzy dotychczasowej powinno zostać krytycznie zweryfikowanych. To jest jeden z celów głównych niniejszej monografii.

Napisana jest ona, podobnie jak inne prace Autora, a w sposób bazujący na metodologii prawniczej. W związku z tym szkicowany jest płytszy lub głębszy kontekst historyczny, kanoniczny i polityczny, odpowiedni do analizy danego problemu lub instytucji pojęciowej, po to, by opisać i ocenić rzeczywisty przebieg wydarzeń. Na takim tle prezentowane są, a także porządkowane teorie i poglądy, przede wszystkim o charakterze ustrojowym, w tym z zakresu prawa kościelnego oraz odtwarzane są potencjalne związki przyczynowo-skutkowe. Dla oddania ducha czasu i dokonania rekonstrukcji stanu faktycznego przywoływane są teksty źródłowe.

Praca niniejsza wchodzi w skład dyptyku obejmującego powiązanie z osobą biskupa Pragi i jego poczynań, dziejów Europy środkowej i państwa Piastów w okresie przełomu pierwszego i drugiego milenium ery nowożytnej. Druga część tego zbioru nosi tytuł: Wojciech, święty z krwi i kości, i ukaże się w formie odrębnego wydawnictwa.

Spis treści:

Wstęp /23

1. Europa środkowo-zachodnia pod koniec pierwszego tysiąclecia. Sutyacja polityczno-ustrojowa Ottona III. Biskup Pragi (św.) Adalbert alias Wojciech. Metropolie kościelne w świecie zachodniego chrześcijaństwa /37

1.1. Zagadnienia wstępne /37
1.2. Cesarz Otton III, piastowski książę Bolesław I i biskup Pragi Adalbert, przed zjazdem w Gnieźnie /42
Elementy ustroju cesarstwa wschodniego na przykładzie pozycji Nicefora Uranosa /57
Otton III w latach 998-1000. Planowanie wyprawy do Gniezna /58
1.3. Metropolie kościelne w świecie chrześcijańskim. Ich funkcje ewangelizacyjne, prawne i ustrojowe /65
1.3.1. Metropolie kościelne w wiekach od VIII do X /65
Zarys historii Kościoła chrześcijan od końca Antyku do środkowego średniowiecza. Powstawanie patriarchatów i metropolii (arcywikariatów) w Kościele greckim i rzymskim /65
Antyczny i średniowieczny Kościół. Apostolski i diecezjalny /74
Prawo kościelne w zachodniej części świata chrześcijan w okresie środkowego średniowiecza /78
1.3.2. Przeobrażenia Kościoła w czasach Karolingów. Metropolie a Kościół diecezjalny i sobory /86
Dekterały/dekrety Pseudo-Izydora. Papieżocezaryzm z czasów Mikołaja I Wielkiego. Warunki wstępne uznania za metropolię kościelną /90

2. Zjazd gnieźnieński /103

2.1. Polityczne znaczenie Zjazdu gnieźnieńskiego /103
2.1.1. Zagadnienia ogólne. Przybycie cesarza do grobu świętego Wojciecha, biskupa praskiego. Przebieg wydarzeń w czasie konwentu władców w Gnieźnie. Ustrojowa i kanoniczna ideologia Ottona III /103
2.1.1.1. Chronologia i trasa cesarskiej pielgrzymki do państwa Piastów /103
2.1.1.2. Askryk, opat klasztoru w Mestris, miejscowości w sklaweńskiej prowincji kościelnej. Konsekracja Askryka a metropolie kościelne dla regionu Sklawenii /106
2.1.1.1.1. Zagadnienie klasztoru w Mestris /106
Hipotezy główne /106
Alternatywne daty fundacji klasztoru w Mestris. Przybliżenie toku narracyjnego /108
Przybliżenie toku narracyjnego /108
Fundacja w roku 992 /109
Pasja z Tegernsee, czyli Męczeństwo świętego Wojciecha jako baza źródłowa /110
Redakcja tekstu Pasji z Tegernsee oraz dokumenty źródłowe poświadczające datę fundacji klasztoru w Mestris pod rokiem 992 /112
Ewentualność fundacji Mestris w roku 997 /118
Możliwości i konsekwencje poszukiwania Mestris w Polsce /124
Mestris, lokalizacja poza Polską (sklaweńską prowincją kościelną) /127
Nazwa klasztoru w Mestris i jego pierwsi mieszkańcy a zagadnienie lokalizacji /128
Mestris, a trasa cesarskiej podróży do Gniezna. Sobottin /130
2.1.1.2. Askryk (czy Astrykoowie?) w kontekście polskim i węgierskim. Konsekracja Askryka a Zjazd gnieźnieński. Klasztory w zachodniej Panonii, czyli części kościelnej prowincji Sklawenii (?) Sklawenia /132
Anastazjusz alias (?) Astryk, opat w Brevnovie, to przyszły metropolita węgierski /136
Sklawenia (alias?), Sklawania /139
Panońska lokalizacja Mestris. Biogramy domniemanych Astryków. Zarys sytuacji politycznej na Węgrzech w 2 poł. X wieku i później. Kanoniczno-ustrojowa ewolucja postanowień Zjazdu gnieźnieńskiego od roku 1001 (?). Anastazjusz z klasztoru w Ostrzyhomiu lub Pecsvarad metropolitą węgierskim? /143
Władza nad Nitrą a relacje piastowsko-arpadzkie /152
Waredonia i pobyt Wojciecha w Panonii w roku 997 a lokalizacja Mestris /153
2.1.1.1.3. Czynności konsekracyjne w ujęciu kronikarstwa saskiego /156
Konsekracyjne wzorce saskie stosowane na terenie właściwości obediencyjnej metropolii magdeburskiej. Kościelna sytuacja w Wielkopolsce na przełomie mileniów /156
Święty Brunon, metropolita piastowski in spe (?) /159
2.1.1.1.4. Pozostałe zagadnienia związane z lokalizacją Mestris. Zamknięcie tematu terminarza pielgrzymki cesarskiej do Gniezna /161
Wnioski i hipotezy /166
2.1.1.3. Kontekst i przebieg wydarzeń gnieźnieńskich według najważniejszych źródeł pisanych /168
2.1.1.3.1. Intencje cesarskiej pielgrzymki do Gniezna. Kenoza Ottona III /168
Biskup Hermes z Płowdiw, męczennik a sprawa akwizgrańskiej fundacji Ottona III /170
Kontynuacja narracji merseburskiej w sprawie motywów cesarskiej wyprawy do Gniezna /172
Ewentualność pojednania z Kresencjuszami /174
2.1.1.3.2. Przybliżenie wydarzeń z czasu pobytu Ottona III w Gnieźnie na podstawie źródeł polskich. Zastrzeżenia co do wiarygodności Kroniki polskiej Anonima Galla odnośnie przebiegu konwentu w Gnieźnie. Hipotezy dotyczące rekonstrukcji przebiegu konwentu na podstawie istniejących źródeł /179
Zastrzeżeń odnośnie wiarygodności przekazu Gallusa w zakresie przebiegu konwentu w Gnieźnie ciąg dalszy /184
Rekonstrukcja przebiegu konwentu gnieźnieńskiego /185
2.1.1.3.3. Zjazd gnieźnieński według kroniki Jana Długosza /198
2.1.1.3.4. Pozostałe pisane źródła polskie o Zjeździe gnieźnieńskim /203
Roczniki o Zjeździe gnieźnieńskim /207
Zjazd gnieźnieński według Roczników magdeburskich /209
2.1.1.3.5. Podsumowanie zagadnienia przekazu źródeł pisanych dotyczącego Zjazdu gnieźnieńskiego /214
2.1.1.4. Obecni na Zjeździe gnieźnieńskim /215
2.1.1.5. Omówienie charakteru czynności ceremonialnych mających miejsce podczas Zjazdu gnieźnieńskiego oraz terminologii ich dotyczących /217
2.1.1.5.1. Prawny, ustrojowo-obligacyjny kontekst czynności w Gnieźnie. Królewski, cesarski czy innego rodzaju charakter ceremonialnego przekazania Bolesławowi nakrycia głowy Ottona i świętej lancy /217
Stosunki prawne środkowego średniowiecza a prawo rzymskie i system feudalny /221
Patrycjusze, odnowiona pod dawną nazwą elita władzy z wieku IX i X /235
Symbole uzyskania rangi patrycjuszowskiej /237
Lanca (włócznia) św. Maurycego /238
Wenecka proweniencja Galla Anonima a zagadnienie chorągwi zwycięstwa i lancy św. Maurycego /248
2.1.1.5.2. Honores, dominus oraz inne pojęcia przybliżające do rozpoznania istoty wydarzeń Zjazdu gnieźnieńskiego. Domniemane podobieństwo regulacji gnieźnieńskich do procedury ustanowienia metropolii w Magdeburgu. Charakter prawny papieskiego potwierdzenia honores gnieźnieńskich /250
Kościelna polityka papieska i uprawnienia pontyfika a potwierdzenie postanowień soborowych. Zagadnienie delegowania praw do nadawania inwestytury kościelnej a przypuszczenie o nie przeprowadzeniu soboru gnieźnieńskiego /252
Ustrój istniejącej pod koniec pierwszego milenium organizacji kościelnej dla Słowian. Mogunckie wpływy w Czechach, magdeburskie na wschód od Łaby /266
2.1.1.6. Renovatio Imperii Romanorum a Otton III. Ideologiczny wkład saskich Ludolfingów w europejską doktrynę cesarstwa chrześcijan zachodnich /273
2.1.1.6.1. Zagadnienia wstępne. Zręby i podłoże saskoakwizgrańskiej teorii renowacyjnej /273
Ideologia renowacyjna sprzed cesarskiego panowania dynastii Ottonidów /279
Pozostałe zagadnienia związane z obecnością ideologii renowacyjnej we współczesnej historiografii /281
Ottonidzi, a zwłaszcza Otton III a ideologia renowacji imperium rzymskiego. Ogólna charakterystyka polityczno-doktrynalna /283
2.1.1.6.2. Elementy kultury i źródeł materialnych przełomu milenijnego składające się na doktrynę renowacji (odnowienia) cesarstwa zachodniego (Rzeszy chrześcijan zachodnich) /288
Przegląd dostępnych materiałów mogących wyrażać myśl renowacyjną Ottonidów i Ottona III /288
Ilustacje z ewangeliarza Ottona III. Sclauinia jako jedna z panien składających hołd Ottonidzie /290
Dzieła myślicieli /303
Imperialne urzędy i godności /313
Dewizy napieczętne /317
Bulla cesarska z okresu późnego panowania Ottona III jako szczególny element budowania poglądu o doktrynie renowacyjnej. Doktryna papieżocezaryzmu, zachodniego cezaropapizmu jako element myśli politycznej cesarza Zachodu /323
Monety z czasów Ottona III /330
2.1.1.7. Pozostałe zagadnienia związane z przebiegiem oraz skutkami Zjazdu gnieźnieńskiego. Cesarski zamiar odnowienia imperium a Bizancjum i zarys jego myśli ustrojowej /331
Poglądy ustrojowe Ottona III na przełomie mileniów /331
Poglądy Sylwestra II. Reformatorzy Kościoła z Cluny i Dijon w otoczeniu papieskim /341
2.1.2. Tetrarchia Dioklecjana jako odnowiona (?) przez Ottonidów forma rządów nad cesarstwem. Terytorialny zasięg postanowień zapadłych na Zjeździe gnieźnieńskim /351
Pozostałe zagadnienia/ Emma Włoska (948/951-1006?). Doradcy Ottona III przed Zjazdem gnieźnieńskim /376
2.1.3. Piastowski książę Bolesław I Traba (alias Chrobry), dominus, czyli samodzielny w sferze feudalnej cesarski namiestnik nad słowiańskimi plemionami chrześcijańskimi i pogańskimi, wspomożyciel chrześcijaństwa /381
Thietmar o piastowskim Bolesławie /386
2.1.4. Kanoniczne poglądy Ottona III a ustrój cesarstwa rzymskiego na przełomie mileniów. Rozporządzenia cesarskie z roku 1000 a publicznoprawna pozycja w Rzeszy piastowskiego księcia Bolesława, w kontekście teorii renowacji. Złoty "tron Karola" a sprawa wydania relikwii świętego Wojciecha /396
Kronika Ademara z Chanammes jako źródło poznania wydarzeń akwizgrańskich roku 1000 /396
Saska relikwia a oczekiwania Ottona III /398
Pierwsze przeniesienie (translacja) relikwii świętego Wojciecha /399
Znaczenie wspólnej z Ottonem III wyprawy Bolesława I do królestwa Niemiec. Otwarcie krypty grobowej w Akwizgranie. Kanoniczny i ustrojowy kontekst ofiarowania relikwii świętego Wojciecha w zamian za "złoty tron Karola Wielkiego" /408
Wątpliwości dotyczące treści kroniki Ademara traktującej o przekazania tronu Franków piastowskiemu księciu Bolesławowi /421
Liturgiczna i eschatologiczna wykładnia wydarzeń akwizgrańskich. Święto zesłania Ducha Świętego na apostołów a ustrojowa pozycja piastowskiego księcia Bolesława /430
Przemiany polityki renowacyjnej po śmierci Ottona III /441
Podsumowanie /451
2.2. Kanoniczny kontekst formowania się Kocioła polskiego i powołania metropolii dla Słowian. Zagadnienia ogólne dotyczące metropolii magdeburskiej /455
2.2.1. Początki Kościoła na ziemiach (wielko)polskich. Związki ówczesnej Polski z Kościołem czeskim i niemieckim. Kontrowersje wokół biskupa Jordana i diecezji poznańskiej. Kanoniczny status Ungera. Magdeburg i metropolia magdeburska a sprawy polskie /455
Wierzenia przedchrześcijańskie. Początki Kościoła rzymskiego na ziemiach piastowskich /455
Biskup Poznania, Unger /465
Zatrzymanie czy internowanie Ungera (?) /472
Powstanie metropolii magdeburskiej a poznańska diecezja Jordana /464
2.2.2. Hierarchowie Kościoła imperialnego a polityka wschodnia królestwa Niemiec i Rzeszy. Spory kanoniczne /496
Giselher, metropolita Magdeburga /496
Willigis metropolita Magdeburga /496
2.3. Ustanowienie metropolii dla Słowian. Rekonstrukcja diecezjalnych postanowień konwentu poznańsko-gnieźnieńskiego na tle sytuacji kanonicznej i politycznej. Teoria praska. Sprzeciw Ungera. Wnioski i przybliżenie do teorii finalnej /508
Dotychczasowe stanowisko historiografii /508
2.3.1. Roczniki z Hildesheim większe (główne) i mniejsze (wtórne) /509
Zagadnienie postulowanej przez historiografię klasyczną zależności interpretacji Roczników hildesheimskich większych od Chroniconu Thietmara /512
Przezwyciężenie wątpliwości co do rekonstrukcji Roczników hildesheimskich. Teoria praska /520
Sytuacja w Czechach na przełomie mileniów. Kanoniczny, kościelny i poliyczny status Pragi w świecie łacinników /523
Relacja biskupa Thietmara odnośnie utworzenia metropolii gnieźnieńskiej i jej diecezji oraz o okolicznościach temu towarzyszących. Kościoły w Gnieźnie. Relacje prawne pomiędzy Ungerem a Gaudentym /534
Pozostałe źródła pisane traktujące o metropolii słowiańskiej i jej stolicy w kontekście treści Roczników hildesheimskich większych /542
2.3.2. Przybliżenie do teorii finalnej dotyczącej ustanowienia metropolii dla Słowian. Sprzeciw Ungera /549
2.3.2.1. Zagadnienia wstępne. Układ sił politycznych wzdłuż Karpat /549
2.3.2.2. Przybliżenie do teorii finalnej przebiegu Zjazdu gnieźnieńskiego /559
Podobieństwa fundacji gnieźnieńskiej z ustanowieniem metropolii magdeburskiej /561
Ustanowienie biskupstwa w Pradze a kontekst magdebursko-połabski /567
Fundacja magdeburska a gnieźnieńska. Inwestytura praska a stosunki polsko-niemieckie za Ottona III oraz Henryka II /573
Diecezja w Salzkolbergu jako element postanowień synodu gnieźnieńskiego. Umacnianie sytuacji wewnętrznej przez Bolesława. Kanoniczna i terytorialna ekspansja księstwa piastowskiego. Stosunki feudalne polski z królestwem Niemiec /581
Podsumowanie /587
2.3.3. Sprzeciw biskupa Ungera /588
2.3.3.1. Motywy i podstawy prawne sprzeciwu Przysięga obediencyjna. Prawidłowość zwołania synodu. Ewentualność zmniejszenia diecezji poznańskiej. Biskupstwo poznańskie a salzkolberskie /593
Odmowa złożenia przysięgi obediencyjnej Gaudentemu. Sobór w Gnieźnie? /593
Ewentualność zmniejszenia terytorium diecezji poznańskiej /595
2.3.3.2. Brak zgody na przeniesienie poza diecezję poznańską ciała świętego Wojciecha /608

3.1. Diecezjalny i apostolski, ale czy odnowiony Kościół imperialny w rozumieniu Ottona III? /619
Zagadnienia ogólne /619
Metropolia kolońska a sytuacja w Akwizgranie w roku 1000 /629
3.2. Kościół polski (piastowsko-przemyślidzki) /631
Rekapitulacja wywodów dotychczasowych /631
Słowiańska (i praska?) metropolia, w świetle pozostałych późnych źródeł /644
Polska prowincja kościelna przekazana Gaudentemu przez świętego Wojciecha /645

4. Dzieje metropolii gnieźnieńskiej do roku 1136 /655

Dodatki /675

Dodatkowe materiały źródłowe /677

List Ottona III do Sylwestra II /679
Aldemar z Chabannes (fragmenty)
Chronicon, praca powstała w latach 1024-1029, tekst łaciński cyt. za: Corpus christanorum. Continuatio mediaevalis. Seria CXVI, 1999 /682
Legenda św. Stefana, w wersji zwanej Legendą św. Hartwika (fragmenty wg Vita sancti Stephani regis Hungarie, Auctore Carthuito, Cassovie 1767) /689
Długosz Jan Kroniki czyli roczniki...
(tł. K. Mecherzyński), Kraków 1867.
Kok Pański 1008 /696
Laktancjusz (ur. 250-zm. 330), Epitome de Caesaribus, czyli fragment De mortibus persecutorum. Domniemana procedura przekazania władzy w II wieku pomiędzy Augustem a Cezarem /699
Roczniki magdeburskie - w opisie wydarzeń z lat 995-997; tekst wg MGH /700

Ilustracje /703

Indeks tematyczny /711

Indeks osobowy (obejmuje wybrane postaci) /723

Indeks geograficzny /729

Indeks rzeczowy /733

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie