Wojna burska 1880-1881 Historyczne Bitwy

Wojna pomiędzy Transwalem a Wielką Brytanią w 1880 roku była drugą nauczką, jaką otrzymała armia brytyjska w przeciągu dwóch lat. Rozpoczęła się ona niecały rok po zakończeniu wojny zuluskiej. Na jej wybuch złożyło się wiele czynników, ale jej korzeni można dopatrywać się w Wielkim Treku, kiedy potomkowie pierwszych osadników pochodzenia holenderskiego postanowili wyrwać się spod brytyjskiego ucisku.

Strona brytyjska, angażując się w konflikt, była absolutnie pewna szybkiego zwycięstwa. Brytyjczycy nie wyciągnęli wniosków z zuluskiej konfrontacji i drogo za to zapłacili. Wyruszyli żeby stłumić rebelię „prostych, nieokrzesanych farmerów”, a zakończyli kampanię podpisaniem kapitulacji z pozycji przegranego. Wojna pokazała, że Burowie są w stanie zaadaptować nowoczesne uzbrojenie do nowych taktyk walki.

Doskonałe wyszkolenie indywidualnego strzelca, użycie koni jako środka szybkiego transportu, sposób atakowania z użyciem osłony terenu i wsparcia ogniowego były nowościami, wobec których brytyjska doktryna militarna okazała się bezradna. Wojna burska ukazała nie tylko niedomagania armii brytyjskiej, ale uczyniła to w sposób bardzo bolesny – straty Brytyjczyków były niewspółmiernie duże do strat przeciwnika.

Była to upokarzająca porażka i wstyd, którego armia brytyjska nigdy nie zapomniała.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Wstęp   /7

Krótka historia narodu burskiego   /10

Droga ku wojnie  /49

Burskie siły zbrojne  /68

Armia brytyjska   /85

Wybuch wojny   /93

Bronkhorstspruit - pierwsze starcie  /99

Oblężenie miast   /11

Bitwa na przełęczy Laing   /137

Schuinshoogte - kolejna prób brytyjska   /156

Majuba - ostateczne zwycięstwo burskie   /170

Rozejm i koniec wojny   .202

Zakończenie  /211

Załączniki   /217

Bibliografia   /227

Mapy   /229

Wykaz ilustracji   /233