Wiek kapitału 1848 - 1875

Autor: Eric Hobsbawm

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 496

Okładka: twarda

Format: 14,5 cm x 20,5 cm

Wydanie II

W historii współczesnej Europy lata 1848–1875, okres opisywany przez Erica Hobsbawma w Wieku kapitału, drugiej części jego wszechogarniającej historycznej tetralogii, były niczym oko cyklonu – spokojne trzydziestolecie odgraniczone z jednej strony przez socjalistyczną rewolucję, której koniec przypadł na rok 1848, a z drugiej przez nadchodzącą rzeź. Ten czas był także złotą epoką dla burżuazji i rodzącego się kapitalizmu.

Hobsbawm z wielką uwagą śledzi wszystko to, co było jej katalizatorem: odkrycia geograficzne i kolonizacja, abolicja, liberalizacja gospodarek, rozwój technologiczny, masowe kształcenie inżynierów, a także pojawienie się protestanckiej etyki pracy. Mistrzowski przegląd drugiej połowy XIX wieku bazujący na bogactwie materiałów i ich głębokim zrozumieniu.

Eric Hobsbawm (1917–2012) – brytyjski historyk austriackiego pochodzenia, członek Akademii Brytyjskiej, długoletni wykładowca Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim. Wybitny badacz historii nowoczesnej, zwłaszcza XIX i XX wieku, teoretyk nacjonalizmu (autor pojęcia „wynalezionych tradycji”), historyk idei. Jego wielka, trzytomowa praca – Wiek rewolucji, Wiek kapitału i Wiek imperium – poświęcona historii „długiego wieku XIX” (1789–1914) uważana jest za jedną z najważniejszych pozycji w historiografii tego okresu.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Przedmowa  /5

Wstęp /9

CZĘŚĆ I. Preludium rewolucyjne  /17

Wiosna Ludów /18

CZĘŚĆ II. Rozwój  /43

Wielki boom  /44

Świat ujednolicony /71

Konflikty i wojna  /102

Tworzenie narodów  /120

Siły demokracji  /144

Przegrani /170

Zwycięzcy  /196

Społeczeństwo w toku zmian  /224

CZĘŚĆ III. Efekty  /245

Ziemia  /246

Ludzie w ruchu  /276

Miasto, przemysł, klasa robotnicza  /298

Świat burżuacji  /330

Nauka, religia, ideologia /362

Sztuka  /398

Zakończenie /436

Tabele /444

Mapy  /448

Bibliografia  /461

Indeks nazwisk  /473