Sylwy. Publiusz Papiniusz Stacjusz

Autor: Publiusz Papiniusz Stacjusz

Przekład: Stanisław Śnieżewski

Rok wydania: 2010

Okładka: miękka

Format: 16,00 cm x 23,00 cm

Publiusz Papiniusz Stacjusz (ok. 45 - 96) – poeta rzymski, urodzony w Neapolu, związany z dworem cesarza Domicjana. Utracił względy cesarza po opublikowaniu dzieła poświęconego wojnie z Germanami (De bello Germanico), po czym powrócił do Neapolu, gdzie zmarł. Zachowały się następujące utwory Stacjusza:

Thebais lub Tebaida - poemat opisujący walkę synów Edypa o panowanie w Tebach. Achilleis - poemat o dziejach Achillesa. Silvae - zbiór wierszy o różnej tematyce, zawierający również panegiryki na cześć Domicjana.

Poeta wpływowy i popularny aż do XIX wieku, odkąd jego sława przyćmiona została zarzutami o wtórność i powierzchowność. Pamiętany nadal dzięki obecności w Boskiej komedii Dantego, gdzie spotyka Wirgiliusza oddając mu hołd (tak jak w ostatnich wierszach swojej Tebaidy). Próbę reinterpretacji anty-psychologicznej stylistyki postaci literackich Stacjusza podjął m.in. C.S. Lewis wskazując na nowy, alegoryczny kierunek w budowaniu postaci literackich poety. O ile Lewis uważa, że Stacjusz tworzy 'zalążek' alegorii, coraz częściej słyszy się dziś opinie rehabilitujące stylistykę Stacjusza jako poważnie twórczy element estetyki alegorycznej, chętnie naśladowaną już w średniowieczu i aż do ok. 1800 roku.

Szczególną popularność zdobył pomysł silva rerum zainspirowany m.in. zbiorem wierszy Silvae; rozwijając się w literaturze staropolskiej jako odrębny gatunek sylwa, uprawiany nie tylko przez najznakomitszych pisarzy, jak Andrzej Frycz Modrzewski, ale i powszechnie, w bogatszych domach, gdzie mieszał się z pamiętnikarstwem.

Spis treści:

Uwagi wstępne  /5

Sylwy

Księga pierwsza /15

Księga druga /43

Księga trzecia  /69

Księga czwarta /95

Księga piąta /121

Bibliografia (wybór)  /149