Supermarine Spitfire VIII

Do chwili rozpoczęcia II wojny światowej zaprojektowano cztery warianty Spifire`a. Mk I to pierwotna wersja, wprowadzona do produkcji w odpowiedzi na rządowe zamówienie. Mk II był w założeniu zgodny z Mk I, ale dostosowany do masowej produkcji w zakładach Castle Bromwich Aircraft Factory. Mk III to znacznie zmodyfikowana wersja, określana ówcześnie mianem Super Spitfire. Wreszcie, Mk IV to odmiana rozwojowa Spitfire`a wyposażona w silnik Rolls-Royce Griffon, która - jak wtedy przewidywano - miała ostatecznie dostać inną nazwę, jeśli trafi do produkcji.

W 1940 r. za podstawowy wariant rozwojowy uważano Mk III. Ten nowy Spitfire zawierał kilka istotnych zmian konstrukcyjnych w porównaniu z dwiema wcześniejszymi odmianami: zainstalowano silnik Merlin XX o większej mocy, wyposażony w dwubiegową sprężarkę, wzmocniono konstrukcję płatowca, wprowadzono cięższe uzbrojenie i opancerzenie, zmniejszono rozpiętość skrzydeł do 9,30 m (a więc znacznie bardziej niż w późniejszych wariantach, w których jedynie odejmowało eliptyczne końcówki), wprowadzono chowane kółko ogonowe, przekonstruowano oszklenie kabiny, wprowadzając wiatrochron z integralną przednią szybą kuloodporną.

(fragment z rozdz. Opracowanie i rozwój)

Spis treści:

Opracowanie i rozwój  /5

Zastosowanie  /9

Malowanie  /15

Opis konstrukcji Spitfire VIII  /19

Spitfire VIII MV154 w Warszawie  /37

Spitfire VIII MV154 w zbliżeniu  /53