Sprawa domniemanego otrucia Wolfganga Amadeusa Mozarta

Autor: Sławomir Zonenberg

Rok wydania: 2025

Liczba stron: 819

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Format: 16,5 cm x 23,5 cm

Książka prof. dr. hab. Sławomira Zonenberga stanowi drobiazgową analizę chronologiczną (połączoną z podejściem problemowym) długoletniego sporu pomiędzy osobami popierającymi tezę o otruciu Mozarta (celowym lub nieświadomym przez samego kompozytora) i tymi, którzy ją kwestionowali. Pokazuje skomplikowaną argumentację zwolenników obu teorii. Wielkim osiągnięciem jest moim zdaniem umieszczenie tytułowej sprawy w szerokiej perspektywie historycznej (...). Autor nie ogranicza się do publikacji naukowych. Interesuje go zarówno historiografia, jak i mitografia mozartowska. Penetrując i dokumentując długotrwałą dyskusję, bierze pod uwagę także dzieła sztuki z różnych dziedzin (literatura, malarstwo, muzyka, kino) oraz kulturę popularną (...) Praca jest bardzo ciekawa, prezentuje wysoki poziom merytoryczny i świadczy o erudycji Autora (...) Wedle mojej wiedzy jej rozległy zakres i kompleksowy charakter nie ma odpowiednika wśród pozycji o podobnym charakterze (...) Jestem przekonana o celowości jej druku.

- prof. UKW, dr hab. Joanna Szczutkowska

(opis wydawcy)

Spis treści:

Wstęp  /9

Temat pracy /9

Stan badań /11

Źródła /16

Metoda pracy /18

Konstrukcja pracy /18

Rozdział I. Wiek XVIII

Pojawienie się pierwszych informacji ustnych i pisemnych o otruciu Mozarta /19

Podsumowanie XVIII wieku /41

Rozdział II. Wiek XIX

Trzy pierwsze dekady XIX wieku. Salieri jako truciciel i Aqua Tofana /43

Lata 30. - 40. XIX wieku. Ugruntowanie się Salieriego jako mordercy /139

Lata 50. XIX wieku. Salieri traci "monopol" na otrucie Mozarsta. Emmanuel Schikaneder nowym zabójcą /190

Lata 60. XIX wieku. Masoni jako mordercy Mozarta. Powstaje teza o niemożliwości rozstrzygnięcia, na jaką chorobę zmarł kompozytor /203

Lata 70. XIX wieku. Salieri jako truciciel przyjmuje pseudonim /219

Lata 80. XIX wieku. Informacje o zamordowaniu Mozarta wygasają /226

Lata 90. XIX wieku. Powrót tezy o Salierim jako zabójcy. Narodziny koncepcji o samozatruciu Mozarta poprzez samoleczenie  /230

Podsumowanie XIX wieku /235

Rozdział III. Wiek XX

Pierwsza dekada XX wieku. Lekarze włączają się do dyskusji, stwierdzając naturalny zgon. Powstaje pierwszy film o Mozarcie /243

Lata 1910-1914. Iluminaci i jezuici jako mordercy Mozarta. Pojawia się sugestia o udziale Żydów w  spisku na życie kompozytora  /253

Okres I wojny światowej (1914-1918). Odżywa tezao otruciu Mozarta przez masonów /260

Okres międzywojenny (1918-1939). Rzekoma spowiedź Salieriego. Żydzi-masoni jako zabójcy kompozytora. Naziści krytykują tezę o otruciu  /262

Okres II wojny światowej (1939-1945). Naziści"oficjalnie" uznają śmierć Mozarta za naturalną /305

Okres powojenny.Lata 1945-1949. Powrót tezy o niemożliwości rozpoznania śmiertelnej choroby kompozytora /319

Lata  1950-1978. 200. rocznica urodzin Mozarta i ogromny wzrost publikacji głoszących jego naturalną śmierć. Pojawaia się pogląd o otruciu kompozytora rtęcią i złożeniu go w ofierze masońskim bóstwom /323

Lata 1978-1989. Druga fala publikacji o naturalnym zgonie Mozarta. Powrót Salieriego jako sprawcy śmierci w filmie Milosa Formana. Nowi truciciele: Franz Hofdemel, Fanz Xaver Sussmayr, Constanze Mozart i tajne służby cesarskie. Powstaje teza o niemożliwości rozstrzygnięcia przyczyny zgonu kompozytora /377

Lata 90. XX wieku. 200. rocznica śmierci Mozarta. Trzecia fala publikacji o naturalnym zgonie Mozarta. Nowi truciciele: Gottfried van Swieten i Anton Stadler. Pojawia się pogląd o nakłonieniu kompozytora do samobójstwa z powodów politycznych /410

Podsumowanie XX wieku /438

Rozdział IV. Wiek XXI

Odkrycie arsenu w atramencie Mozarta. Nowi truciciele: katolickie klasy wyższe i dwór cesarski von Habsburgów, Wenzel von Kaunitz, Thomas Franz Closset, Mathias von Sallaba, Michael Puchberg, Franz Anton von Walsegg, Anton Leitgeb oraz Zakon Ra. "Zidentyfikowanie" ponad 150 przyczyn śmierci Mozarta, a także ponad 85 innych schorzeń, w tym 27 zaburzeń psychicznych /445

Podsumowanie XXI wieku /534

Rozdział V. Pogląd autora w sprawie przyczyny śmierci Mozarta /537

Apendyks /575

Zakończenie /581

Bibliografia /591

Netografia /699

Zusammenfassung /731

Summary /761

Indeks osób /789