Spór o ołtarz Wiktorii w Kurii Rzymskiej

Recenzent: prof. zw. dr hab. Maria Dzielska

Rok wydania: 2005

Liczba stron: 72

Okładka: miękka

Format: 17,5 cm x 24,00 cm

W 381 r. Gracjan złożył tytuł kapłana najwyższego. Był to ostateczny, spektakularny wyraz odstąpienia cesarza rzymskiego od wielowiekowego przywiązania do starożytnych kultów. Ciągle aktualne pozostaje w związku z tym pytanie, czy stało się to pod wypływem chrześcijańskiego otoczenia, a może wręcz pod naciskiem, który na Gracjana wywierała św. Ambroży. Gracjan zniósł w kolejności jesienią 382 r. przywileje westalek, pozbawił rzymskich kapłanów dotacji państwowych, zagroził apostatom i usunął ołtarz Wiktorii z Kurii Rzymskiej. Aczkolwiek nie był to pionierski krok wymierzony w starą boginię, gdyż po raz pierwszy kazał ją usunąć Konstancjusz II w 357 r., to tym razem widoczne się stało, że centralny, propagandowy motyw sporu, który natychmiast wybuchł od nowa, obudowany został szeregiem rządzeń podcinających egzystencję służb kapłańskich i w konsekwencji samego kultu.     

Spis treści:

Wstęp (Kazimierz Ilski)  /7

LXXII. Ambrosius episcopus beatissimo principi et christianissimo imperatori Valentiniano (List 72. Biskup Ambroży do wielce czcigodnego władcy i bardzo chrześcijańskiego cesarza Walentyniana)  /18

LXXIIa. Relatio Symmachi praefecti Urbis Romae (List 72a. Relacja Symmacha, prefekta Miasta Rzymu)  /28

LXXIII. Arnbrosius episcopus beatissimo principi et clementissimo imperatori Valentiniano Augusto (List 73. Biskup Ambroży do wielce czcigodnego i najłaskawszego cesarza Walentyniana Augusta)  /38

Objaśnienia do tekstu polskiego   /58

Bibliografia  /68