Obrona Westerplatte 1939

Odradzająca się po latach niewoli Rzeczpospolita uzyskała dostęp do niewielkiego, mierzącego raptem 75 km pasa wybrzeża, na którym poza przystaniami rybackimi nie było żadnego portu. Mimo, że Rzeczpospolita ponownie uzyskała dostęp do morza, napotkała na swej drodze problemy natury gospodarczej, politycznej i militarnej. Jedną z najważniejszych kwestii była wówczas możliwość kontynuowania walk w obronie granic oraz możliwość sprowadzania materiału wojennego z zagranicy. Port Wolnego Miasta Gdańska, z którego mogła korzystać Rzeczpospolita, był ze względów bezpieczeństwa nieodpowiedni. Dzięki zaangażowaniu wielu ludzi i staraniom rządu polskiego udało się pozyskać 47 ha skrawek ziemi, który stał się zalążkiem Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte.

Zabezpieczenie interesów suwerennej i niepodległej Rzeczpospolitej nad Bałtykiem było „solą w oku” Rzeszy Niemieckiej i Wolnego Miasta Gdańska. Rozbudowa umocnień polowych i nieustanne szkolenia żołnierzy na wysuniętej placówce doprowadziły do stworzenia zabójczej maszyny wojennej. Garstka polskich żołnierzy i zmobilizowanych pracowników cywilnych stawiła czoła Niemcom, którym zdawało się, że zdobycie Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte będzie tylko formalnością. Siedmiodniowe zmagania dowiodły właściwego rozplanowania poszczególnych schronów i pozycji obronnych. Polacy posiadający znikome w porównaniu do Niemców siły i środki wykazali nie tylko męstwo i hart ducha, ale również wysokie morale, które pozwoliło trwać żołnierzom polskim na zagruzowanych i niemalże niemożliwych do obrony stanowiskach bojowych. Żołnierze Westerplatte, pochodzący ze wszystkich warstw społecznych, różnych domów, stanęli ramię w ramię broniąc Ojczyzny.

Publikacja ukazuje siedem dni bohaterskiej obrony m.in. przez pryzmat wspomnień i relacji żołnierzy obydwu walczących stron. Dopełnieniem całości jest bogaty zestaw map oraz ilustracji, które pomagają czytelnikowi pojąć, czym była obrona Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte i dlaczego obrońcy przeszli do annałów historii Polski.