Madame Elżbieta. Księżniczka w cieniu gilotyny

Madame Elżbieta, najmłodsza siostra Ludwika XVI, ginie w wieku trzydziestu lat na szafocie, 10 maja 1794 r. Ta wydana po raz pierwszy w języku polskim biografia ukazuje ją w zawierusze Rewolucji francuskiej jako osobę bardziej świadomą politycznie niż jej brat oraz dojrzewającą duchowo w obliczu panującego terroru.

Elżbieta jest urodziwą kobietą, o błyskotliwej inteligencji i silnym charakterze. Po dwóch projektach małżeństwa, które nie doszły do skutku, postanawia żyć własnym życiem, w kręgu przyjaciół dzielących jej zamiłowanie do ciszy i działalności charytatywnej. Kiedy wybucha Rewolucja, Elżbieta, dotychczas izolowana na dworze i traktowana wręcz jak dziecko, postanawia trwać wiernie u boku nieudolnego i coraz bardziej osaczanego króla. Nie robi sobie jednak złudzeń, zważywszy na zazdrosną postawę Marii Antoniny, co do możliwości własnego oddziaływania na politykę. Działając w sercu kontrrewolucyjnej siatki wywiadowczej, stara się uniknąć najgorszego: zagłady rodziny królewskiej i monarchii.

W oparciu o korespondencję księżniczki i jej przyjaciół, a także wspomnienia z tamtej epoki, Anne Bernet proponuje „doskonałą, płynną i tchnącą świeżością biografiię” Madame Elżbiety (Le Figaro littéraire), uwydatniającą najburzliwsze chwile z historii Francji.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Rozdział I. Dziecko Opatrzności  /7

Rozdział II. Jaśnie Pani, siostra króla  /35

Rozdział III. Poznawanie tego kraju /59

Rozdział IV. Czas udręki /83

Rozdział V. Prace i dnie /113

Rozdział VI. Ostatnie ognie /133

Rozdział VII. Czas pożegnań /153

Rozdział VIII. Oto nadciąga burza  /177

Rozdział IX. Zakładnicy  /207

Rozdział X. Spiski, przeciwności losu, wyjazdy ...  /245

Rozdział XI. Droga do Varennes /309

Rozdział XII. Via Crucis  /233

Rozdział XIII. Madamme na wieżę swą wstępuje ...   /259

Rozdział XIV. Zakończenie   /269