Krzesła, zydle, fotele. Krótka historia mebli do siedzenia

Autorka: Małgorzata Korżel-Kraśna

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 27

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Format: 12,00 cm x 21,00 cm

"Pierwszymi siedziskami człowieka były kłoda drewna lub pniak. W okresie neolitu, kiedy wynaleziono kamienną siekierę, zaczęto wyrabiać proste meble, które następnie cały czas były udoskonalane. Najpopularniejszym meblem w średniowieczu była skrzynia, która często pełniła także funkcję siedziska. W okresie renesansu powstało krzesło włoskie (sgabello), które zbudowane było z dwóch deskowych podpór, odchylonych na boki oraz oparcia, przytwierdzonych do drewnianego siedziska.

Krzesło barokowe miało prostokątne miejsce do siedzenia wsparte na czterech toczonych, graniastych lub rzeźbionych nogach, z wysokim oparciem. Rokokowe meble były mniejsze, stały się łatwe do przenoszenia i wygodne. Okres biedermeieru był pierwszym w historii meblarstwa, w którym zaczęto kierować się zasadami ergonomii przy konstruowaniu mebla. Prekursorem współczesnego wzornictwa meblarskiego był Michael Thonet (1796-1871), który opatentował technikę produkcji mebli z giętego drewna metodą przemysłową i w fabrykach wytwarzał krzesła, fotele, leżanki.

Sprzęty do siedzenia mają wybitnie służebny charakter, ale w przeszłości niepozbawione były też prestiżowych wyróżników i funkcji symbolicznej. Najprostszym meblem był stołek, który następnie ewoluował w krzesło (przez dodanie oparcia) i w fotel (gdy do krzesła dodano podłokietniki). Siedziska dawniej pełniły funkcje polityczne, np. w Egipcie dostępne były tylko dla rodziny faraona; podobnie, na dworze Ludwika XIV jedynie wybrani przez króla mieli prawo zasiadać na taboretach. Najbardziej prestiżowy stał się fotel z wysokim oparciem zwany tronem, używany przez władców świeckich i kościelnych, który do dziś jest atrybutem władzy".

(fragment)