- Kategorie
-
Kronika franciszkańska Salimbene De Adam Da Parma
Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
Cena przesyłki | 11 |
Dostępność | Mała ilość 2 szt. |
Kod kreskowy | |
ISBN | 9788365061447 |
EAN | 9788365061447 |
Zostaw telefon |
Autor: Salimbene de Adam da Parma
Tłumaczenie: Henryk Pietruszczak
Rok wydania: 2020
Liczba stron: 943
Okładka: miękka
Format: 17,0 cm x 24,0 cm
Salimbene de Adam da Parma (1221-1288) jest autorem wyjątkowej kroniki opowiadającej dzieje cesarza Fryderyka II, swojego zakonu i Europy, opierającej się także o profetyczne teksty Gioacchina da Fiore.
Spis treści:
W jaki sposób cesarz Konstantynopola schwytał Wenecjan /3
O tym, jak Lombardczycy budowali nowe miasto mająca dać opór cesarzowi i na cześć papieża Aleksandra nazwali je Aleksandrią /3
O tym, jak w roku 1171 święty Tomasz z Canterbury poniósł śmierć męczeńską z rąk króla Artalda /4
Oblężenie Ankony /4
Jak markiz Monferrato poślubił córkę króla Jerozolimy 5
Jak Lombardczycy pokonali wojsko cesarza /5
Jak Aleksander pojednał się z kościołem i zawarł pokój z papieżem Aleksandrem /6
Jak chrześcijanie pokonali i schwytali Saracenów /5
Jak cesarz Manuel wydał jedną z córek za syna markiza Monferrato i mianował go królem Tessalonik /7
Jak papież Aleksander obchodził Sobór powszechny /7
O Androniku i jego szaleństwach /8
Jak cesarz zawarł w Konstancji pokój z Lombardią /8
O ślubie Henryka w Mediolanie /9
Jak w lipcu 1187 roku Saladyn zdobył Jerozolimę i ojczyzna Pana została zajęta przez niewiernych /9
Jak Konrad, markiz Monferrato został wybrany księciem Tyru i jak dzielnie bronił chrześcijan przez Saladynem /10
Jak Saladyn napadł i zajął wiele chrześcijańskich ziem i jak wiele uczynił zła /11
W jaki sposób Herakliusz odzyskał krzyż i jak za drugiego Herakliusza muzułmanie zdobyli Jerozolimę /12
O chrześcijanach mieszkających za morzem, którzy zemścili się na wrogach. O męstwie Konrada, markiza Monferrato, za sprawą którego Saladyn wycofał się upokorzony spod Tyru i uciął ogon swojemu koniowi, chcąc tym czynem zachęcić swoich do zemsty /12
Jak cesarz Fryderyk wziął krzyż chcąc razem ze swoimi należeć do wojska pańskiego. Jak w tym samym roku Saladyn wszedł do Trypolisu i udał się w stronę Księstwa Antiochii, zdobywając wiele chrześcijańskich ziem. Podobne uczynił w Galilei. Cesarz wysłał do Saladyna hrabiego Hernyka, nakazując mu stanowczo wycofać się z ojczyzny Jezusa Chrystusa, którą napadł /14
O zdobyciu Konstantynopola /28
W jaki sposób na podstawie spisku króla Anglii Assasyni zamordowali markiza Monferrato /28
Jak Saladyn oblegał Jaffę /29
O tym, jak król Anglii, który kazał zamordować markiza, został schwytany w kuchni w chwili, gdy w przebraniu kuchcika smażył kury /30
O przeorze Gioacchino, który przewidywał przyszłość /31
O śmierci cesarza Henryka VI i o wyborze na jego miejsce Ottona IV /31
O papieżu Innocentym i jego cennych posunięciach /32
Zakony Braci Mniejszych i Kaznodziejów; o wielu przepowiedniach, w których je przedstawiono /33
O Uguccione - biskupie Ferrary /43
O panu Nicolo di Reggio /43
Dlaczego ze względu na dwie przyczyny Bóg chce, aby jego przyjaciele żebrali; dlaczego nagradza tych, którzy dają a otrzymujący modlą się za nich? /68
O dobrach, które Pan dał ludowi Izraela na pustyni, gdzie nie było dróg i wody /68
Wiele przykładów o tym, że Pan nie głodzi duszy sprawiedliwego i o tym, jak rozmnaża pokarm dla swoich sług /69
Przykład pewnego króla chętnie udzielającego jałmużny z miłości do Boga, któremu Bóg dał ukryte skarby. Podobny przykład znajduje się w historii Longobardów, księga III, rozdz. 34 pod koniec /71
Jak w wizji Syn Boży rozmawiał z pewnym bratem na ten temat posługując się cytatami z Pisma /73
Jakie są dwa rodzaje ubóstwa /76
O stanowisku mistrza Guglielmo di Sant`amore skierowane przeciwko żebrącym duchownym /77
Rok, w którym Parma zbuntowała się przeciwko cesarstwu i o tym, jak w roku 1247 odłączyła się od cesarza /78
Donna Cecilia, przeorysza klasztoru klarysek w Chiavari, która zmarła porażona przez Boga /90
O starej siostrze z zakonu św. Klary w Genui, z którą rozmawiał Bóg i objawił przyszłość, czyli śmierć przełożonej /91
O pięciu rodzajach ludzi, których władza jest haniebna i okrutna /94
Jak klasztor klarysek w Bordeaux wybrał przełożoną, wspomnianą kobietę i jak papież przychylił się do tego wyboru /95
Jak messer Nazario i jego żona obdarowali Braci Mniejszych z Lukki w czasie zamieszek w mieście. Jak przeorysza Gattaioli z zakonu świętej Klary podburzyła całe miasto Lukka przeciwko Braciom Mniejszym, rzucając cień na wybranych /96
O przeniesieniu świętego Franciszka oraz o cudach, jakie się wtedy wydarzyły /97
O śmierci świętego Antoniego z Padwy /98
O tym, jak markiz Cavalcabo został pokonany pod Mancasale i zmuszony do ucieczki przez Bonaccorso de Palude /98
O biskupach kościoła w Parmie żyjących w moich czasach /99
O pokrewieństwie Messe Ghiberto de Gente /100
O czasie Alleluja /100
O bracie Benedetto, który zapoczątkował pobożny ruch w czasie Alleluja /102
O znakomitych kaznodziejach, którzy byli sławni w czasie Alleluja. Przede wszystkim o tych, którzy należeli do Zakonu Kaznodziejów, o bracie Giovannim z Vicenzy i o kanonizacji świętego Dominika /103
O bracie Giacomo da Parma, zwanym da Reggio i jego czynach /104
Jak brat Gherardo da Modena objawił się po śmierci bratu Giacomino da Parma /105
O bracie Bartolomeo da Vicenza /105
O kaznodziejach z Zakonu Braci Mniejszych, poczynając od brata Leone, któremu ukazał się po śmierci kierujący pewnym szpitalem .106
O pewnym kaznodziei z Padwy, który przepowiedział zawalenie się pewnej wieży, co też się stało. O innym, który mówił coś podobnego i co się też stało /107
Jak mieszkańcy Parmy mianowali brata Gherardo podestą w czasie Alleluja i oddali mu pełnię władzy nad miastem /108
O trzech towarzyszach, którzy postanowili inaczej służyć Bogu /108
O pewnym człowieku troszczącym się o chorego i dzięki takim czynom zasłużył na ukazanie się Świętej Dziewicy /109
O tym jak wybitni kaznodzieje zbierali się od czasu do czasu w pewnym miejscu i uzgadniali homilie /110
O szydercach i oszustach, którzy pojawili się w czasie Alleluja /110
O magistrze Buoncompagno di Firenze /111
O głupotach brata Giovaniego da Vicenza z zakonu kaznodziejów /112
O psotach brata Diotisalvi di Firenze z zakonu Braci Mniejszych /112
Osiem dowodów na to, ze nie powinno się mówić nieprzyzwoicie /113
Jak brat, który żartował był usprawiedliwiony z powodu trzech rzeczy. Jest ktoś, kto myli się językiem, ale nie sercem, jak mówi Eklezjastes /116
Dla Żydów nie było niestosowne zabierać ze sobą kobiety, jak było dla Greków i dlatego apostoł ich nie zabierał /117
O trzech arcybiskupach Rawenny /118
Florentyńczycy wiele rzeczy obracają w żart /118
O kpiarzu Primate, jego wierszach i rymach Ten Primate był z Orleanu /119
Jak Primate usprawiedliwia się przed własnym biskupem Kolonii, przed którym oskarżono go o niemoralne zachowanie, gry i wizyty w tawernach. Obiecał poprawę i prosił o przebaczenie /121
O schwytaniu i śmierci syna cesarza, Henryka, na którego pogrzebie przemawiał brat Luca Di Puglia /124
O wielkim mrozie w tym roku /125
O wielkiej bitwie w diecezji Cremony /125
O zamarzniętym Padzie /126
Jak adwokaci Mantui zamordowali własnego biskupa /126
Jak papież Grzegorz razem z kardynałem opłakiwał śmierć biskupa Mantui /126
Bóg surowo karze zniewagę uczynioną jego dzieciom i jemu samemu /127
O tym, jak Bóg ostro i surowo ukarał śmierć Zachariasza, syna Jojadesa i arcybiskupa Tomasza z Cantenbury. O przykładzie z wężem /127
O Jonaszu, Amanie Hagagejczyku, o Fryderyku II, markizie zwanym Obizzo. Ci czterej byli niewdzięczni /128
O dwóch sposobach walki zgodnie z regułą /129
Na co zasłużył Jojades za swoją dobroś, a na co jego syn Zachariasz /131
Co spotkało Joasza za jego zło i co spotkało jego lud. O karze za grzechy. Jak pożytecznie jest mieć dobre towarzystwo i jak szkodliwie mieć złe, mówimy tuteż o poprawie, o tym, jak niektórzy zaczynają dobrze, a kończą źle, a inni przeciwnie; o tym co powiedziałem powyżej /131
Jak niektóre miasta Lombardii stojące po stronie cesarza, kopały Scoltenne, aby zburzyć Castelfranco /133
Jak cesarz wysłał słonia do Lombardii /133
O przybyciu cesarza do Lombardii /133
Jak cesarz Fryderyk razem z tymi, którzy wprowadzili go do Lombardii, oblegał i zdobywał miasta i zamki siejąc niezgodę /134
O oblężeniu Montechiaro w diecezji Brescii /135
Jak cesarz zdobył Montechiaro i jak wielu miał przy sobie Saracenów, jak przyprowadził słonia i użył go w bitwie; jak w Księdze Machabejskie dużo się o tym mówiło, podobnie jak w Historii o Aleksandrze; jak brat Bartłomiej, Anglik z Zakonu Braci Mniejszych napisał księgę o własności, w której mówił o słoniach /135
Jak Mediolańczycy wyruszyli przeciwko cesarzowi; jak w tych dniach Bolończycy zdobyli Castel Leone i całkowicie go zniszczyli /136
Jak pokonano Mediolan, zmasakrowano ludzi i zabrano Carrocciol schwytano też podestę i wtrącono do więzienia /137
O oblężeniu Brescii przez cesarza /138
ZACZYNA SIĘ KSIĘGA PRAŁATA
Napisana z powodu brata Eliasza zawierająca wiele dobrych i pożytecznych rzeczy, kończy się ta, gdzie napisano "Rok pański 1239, indykcja XII" /140
Czytamy, że sześć rodzajów ludzi wznosi głos do Pana /154
O trzech głupstwach syna Salomona. Jak należy prowadzić dyskusje Hieronim: "Zwróć uwagę na to, co tworzą łagodne słowa, a co tworzy ostrość, a będziesz zawsze uwolniony!" Przykład tego, który mówi, że jest lekarzem słów /155
O twardym sercu człowieka i woli Boga /156
O Bogu Zbawicielu /157
O pozbawieniu urzędu brata Eliasza, dokonanego przez papieża Grzegorza IX i o wyborze na generała brata Alberto da Pisa, o Kapitule Generalnej i jak powinna być przeprowadzona /158
Jak dzieci trzem częstym przyczynom następowanie przełożonych staje się powodem trwania zakonów. Jak Pismo rozkazuje, aby prałaci nie dręczyli poddanych i nie wyrządzali im krzywdy /160
Jak unikać indywidualności i kochać życie we wspólnocie /162
O człowiowieczeństwie pewnego angielskiego króla /162
O potrzebie dobrego prałata /173
O pokorze niektórych osób /183
O głupocie niektórych prałatów przedstawionych w osobie Saula /184
O ludziach wstrzemięźliwych w Starym Testamencie /186
O wstrzemięźliwych i doskonałych żyjących w czasach Nowego Testamentu /188
Tu pokazuje się, że należy unikać kobiet, porównaj to z Kartą 323 /189
Tu pokazuje się przy pomocy cytatów i przykładów, jak niemądrze postępuje ktoś kto dąży do bycia prałatem /200
Wybrany prałatem ma cztery powody rezygnacji /202
O prałacie i cechach, jakie powinien posiadać /204
Stojący na czele powinien posiadać trzy cechy /204
Pokazuje się na dwóch przykładach, że człowiek z duszy i ciała łatwo ulega złym przykładom niż dobrym. Przykład Kasjusza, biskupa Narni, o którym mówi Grzegorz w trzeciej Księdze Dialogów i o którym Pan mówi: nie sądźcie według wyglądu, lecz według zdolności /205
O słowach Augustyna skierowanych przeciwko oszczercom /206
O Izaaku, który otrzymał łaskę poznania przyszłych rzeczy, a jednak zdawał się nimi gardzić z powodu lekkomyślności /207
Niektórzy są lekkomyślni z różnych powodów /208
O dwóch osobach udających głupich w świętych zamiarach, aby nie popaść w próżną chwałę /210
O lekkomyślności pewnego arcybiskupa, którego nie należy naśladować /213
Prałat powinien być z dala od trzech rzeczy: gniewu, chciwości i pychy /214
Gniew jest dozwolony; czytamy, że możesz zdenerwować się cztery razy. O złych prałatach, którzy nigdy nie chcą zadośćuczynienia poddanych /216
Apostata jest bezużyteczny dla Pana, dla siebie i dla bliźniego /218
Jak pyszny powinien wstydzić się z dwóch powodów /219
Prałat powinien znać swoje braki i wiedzieć, jak ich unikać /219
Jak prałat ma zachować się wobec poddanych i odwrotnie /220
Lepsi są prałaci dani przez Boga niż prałaci wybrani przez ludzi /221
Trzy powody, dla których powinno się często zmieniać prałata /222
O Tyberiuszu, który rzadko zmieniał prokuratorów /223
Częsta zmiana prałatów jest zachowaniem zakonów i ulgą poddanych /224
O pełnym przepychu sposobie życia brata Eliasza /224
O przebiegłości brata Eliasza, dzięki czemu próbował utrzymać władzę w zakonie /226
Po pozbawieniu urzędu brata Eliasza po raz pierwszy uchwalono Konstytucje Generalne w Zakonie Braci Mniejszych /226
Jak papież Grzegorz IX ekskomunikował brata Eliasza, ponieważ ten poszedł za ekskomunikowanym cesarzem Fryderykiem /228
Jak brat Eliasz chciał się usprawiedliwić z wad, zniesławiając zakon /229
Brat Eliasz nie chciał pojednać się ze swoim zakonem /231
O wielkim zaćmieniu Słońca /235
O czynach cesarza Fryderyka II /236
Oblężenie Ferrary. Ferrara należy do papieża czyli do Kościoła rzymskiego /236
O Paolo Traversarim z Rawenny /237
O messer Tommaso da Fogliano, którego papież Innocenty mianował hrabią Rzymu /238
O messer Stefano, synu króla Węgier, gnębionego wieloma nieszczęściami /239
O markizie Obizzo D`Esse, jego pochodzeniu i czynach /240
O bracie Lattino, kardynale i legacie w Lombardii i jego rozporządzeniach /241
O Guglielmotto z Apulii, który był spadkobiercą Messer Paola Traversari /243
O oblężeniu i zdobyciu Faenzy. O śmierci papieża Grzegorza IX i o następstwie po nim Celestyna /246
O wyborze papieża Innocentego IV i o jego czynach /247
O śmierci messer Nicolo Reggio /249
O zabójstwie chrześcijan w Ziemi Świętej, dokonanym wskutek zdrady Saracenów /250
O pozbawieniu władzy cesarza Fryderyka II /251
O wyrzuceniu z Parmy i Reggio przedstawicieli partii kościelnej, dokonanym przez pozbawionego tronu cesarza /251
Jak Tebaldo Francesco zbuntował się przeciw cesarzowi /252
Bunt Parmy przeciwko cesarzowi /252
O bitwie i zdobyciu Fano, o zburzeniu Brescello, Boretto i innych miejscowości w diecezji Parmy /253
Jak mieszkańcy Mantui podpalili całą diecezję Cremony od Torricelli w dół /253
O śmierci patriarchy Antiochii, który był świętym człowiekiem /254
O tym, jak niektórzy dobrze zaczynają, ale źle kończą i odwrotnie. Porównaj to z Kartą 285 /256
O bracie Enrico Da Pisa i jego pieśniach /257
O bracie Vicie z Lukki i jego pieśniach /259
O śmierci brata Enrico Da Pisa, gdy był prowincjałem Zakonu Braci Mniejszych w Grecji /261
Autor Kroniki przeprasza za czynione niekiedy dygresje i mówienie zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej; jeśli uważa to za dobre. Zauważ, że rozmawiamy tu o niektórych rzeczach mających związek z prologiem Kroniki. Szukaj powyżej, gdzie się tłumaczy, czemu służy Kronika. Karta 100 /262
O różnych autorach kronik /264
O tym, co zrobił cesarz Fryderyk po pozbawieniu go tronu /265
O roku, w którym wypędzeni przez cesarza wrócili do Parmy /266
Jak mieszkańcy Parmy, jeszcze przed starciem, zwołani parlament i wybrali kapitanem i dowódcą messer Ugo Di Sanvitale /266
Jak mieszkańcy mogli wejść do Parmy i utrzymać miasto po jego zdobyciu /267
Ci, którzy weszli do miasta, otrzymali pomoc z pięciu stron /267
O gwałtownej i pełnej intryg wojnie Kościoła z władzą świecką, czyli między cesarzem a papieżem /267
Jak z powodu wojny ogromnie rozmnożyły się dzikie zwierzęta /270
O niewdzięczności cesarza Fryderyka /271
Co to jest niewdzięczność według Bernarda i co o niewdzięczności mówi prawo /272
Jak ci, którzy oddalają się od sprawiedliwości szybko tracę siły, pokażemy to na podstawie rozumowania i przykładów /272
Jak król Enzo oblegał Quinzano, kiedy Parma wyrwała się spod władzy jego ojca /273
Jak król Enzo i wojsko z Cremony rozbili obóz blisko Taro Morto /274
O messer Rizzardo, hrabim San Bonifacio Di Verona, który jako pierwszy przybył Parmie z pomocą /275
O okrucieństwie Ezzelino, przypominającym diabła tak, jak święty Franciszek przypominał Chrystusa /276
O pomocy w oblężeniu Parmy, jaką uzyskał cesarz po pozbawieniu go tronu /277
Jak szlachetne kobiety z Parmy zrobiły srebrny model miasta i ofiarowały go Świętej Dziewicy, aby raczyła bronić Parmy przed bezbożnymi /278
Jak wojsko Mantui spaliło Casalmaggiore /279
Cesarz, oblegając Parmę, każdego dnia ścinał kogoś z przeciwników /279
O rycerzach Parmy, których wojska Modeny i Reggio zakuły w kajdany podczas wojny toczonej między Fryderkiem a Kościołem /280
O rycerzach z Marchii Ancony, których cesarz kazał powiesić na szubienicy /281
O messer Gerardo Del Canale, którego cesarz kazał utopić w morzu, przywiązując mu do szyi kamień /281
O messer Bernardo Rossi Di Parma /282
O Pier Della Vigna /283
Oszczerstwo rzucone przez cesarza na Pier Della Vigna w celu skazania go na śmierć /284
O zdobyciu przez Parmeńczyków miasta Vittorii, o wzięciu caroccia Cremony /286
O skarbcu cesarza wziętym przez Parmeńczyków i o jego koronie znacznej wartości /287
Jak osobiste rzeczy cesarza dostały się legatowi Gregoriowi Da Montelongo /288
O dowódcach tego wojska, którzy zmusili Fryderyka do ucieczki /288
O tym, co robił Fryderyk po ucieczce z Vittorii /289
O bracie Giovannim Da Pian Del Carpine, którego papież Innocenty wysłał do Tatarów. Jak przez wpływ gwiazd zostały odbite obrazy /290
O liście, który cesarz Tatarów wysłał papieżowi /292
O tych, którzy w różnych okresach niszczyli Italię /293
Jak papież Leon może być porównywaniu do Jozafata, króla Judy /294
O czynach Teodoryka, króla Gotów i jak z czterech powodów powinien być wyciągnięty z grobu /294
Jak w czasach Grzegorza IX mówiono o Tatarach i o tym, jak różni papieże wysyłali do nich swoich posłów /296
Jak Innocenty IV uczcił Giovanniego Da Pian Del Carpine po jego powrocie od Tatarów /296
Jak papież Innocenty IV prosił króla Francji o przełożenie podróży do czasu uśmierzenia złości Fryderyka /297
O wielu dobrych rzeczach brata Giovanniego Da Pian Del Carpine i o księdze, jaką napisał o Tatarach /299
Pochwała klasztoru w Cluny i pochwała czarnych mnichów /300
O mistrzu Wilhelmie Altisiodorense, posiadającym wielki dar dyskutowania, ale nie głoszenia kazań /301
Jak można interpretować dyskusję na dwa sposoby /305
O różnych właściwościach wina według Francuzów /308
O winie według mistrza Morando /308
O Francuzach i Anglikach, którzy lubią opróżniać kielich za kielichem, do których można odnieść słowa Jeremiasza "Panie, objawiłeś mi i wiem, pokazałeś mi ich skłonności" /310
O większej i mniejszej długości dni we Francji /311
O świętym Ludwiku, królu Francji i jego dwóch wyprawach. O Ludwiku, królu Francji, który zabrał głos na Kapitule prowincjonalnej Braci Mniejszych w Sens /311
Charakterystyka króla Franci; o jego duszy i pobożności /312
Król Francji prosił Braci o wsparcie duchowe i otrzymał je /313
Jak król Francji spożywał obiad z Braćmi i pokrył wydatki /314
O pokorze generała zakonu, który jadł osobno, przy innym stole /315
O wspaniałym obiedzie przygotowanym przez króla Francji; jak zmieniła się jego droga, aby iść i prosić o pomoc Braci Mniejszych /316
O pokorze króla Franci, który zachowywał się według słów Pisma, Upokorzyłem swoje życie na ziemi /316
O bracie Hugo z Prowansji, o jego cechach fizycznych i duchowych oraz o jego wiedzy /318
Jak brat Hugo złajał kardynałów proszących go o wieści. Jak brat Hugo surowo upominał kardynałów w Lyonie, mieście we Francji. Jak upominał papieża, kiedy kardynałowie nie wprowadzili w życie postanowień soboru o wyborze osób zdolnych na urząd pasterski /319
Jak papież Innocenty chwalił brata Hugo za słowa wypowiedziane na konsystorzu o kardynałach /324
Jak brat Hugo miał odwagę powiedzieć kardynałom to, co powiedział /325
O czterech bliskich przyjaciołach brata Hugo /327
O bracie Guglielmo, który ułożył sumę wad i zalet i o innym Guglielmo, zwanym Britto, który również ułożył księgę noszącą jego imię /328
Jak otrzymałem wiadomość o bracie Hugo, kiedy byłem jeszcze bardzo młody i przebywałem w klasztorze w Sienie. O kulturze brata Hugo, chwalonej na wszelkie sposoby na Synodzie w Lukce /329
Jak brat Hugo pokonał magistra Raniero Da Pisa, mówiącego że jest filozofem /330
O hrabim Prowansji i jego córkach /331
Jak brat Hugo chętniej mieszał w klasztorze Braci Mniejszych w Hyeres niż w innym miejscu /332
O dwóch zwolennikach Gioacchino, którzy głosili, że król Francji zostanie więźniem Saracenów na zamorskim szlaku /333
O bracie Maurycym, który ułożył dystynkcje o kazaniach /334
O bracie Gerardino, który napisał książeczkę z powodu której nasi przeciwnicy znaleźli powód do kontrolowania Zakonu Braci Mniejszych /335
Przeor Gioacchino posiadał trzy rzeczy uniemożliwiające uwierzenie jego nauce, tworzące przeciwne mu argumenty /336
Przeor Gioacchino nie wskazał żadnego terminu ani dla Antychrysta, ani dla końca świata /337
O dwóch innych joachimitach, którzy zachęcali brata Hugo do dyskusji z bratem kaznodzieją o doktrynie przeora Gioacchino /338
O dyskusji brata Hugo z bratem Pietro, lektorem z Neapolu z Zakonu Braci Kaznodziejów na temat pism przeora Gioacchino /339
Przykład pewnego młodzieńca, który prosił Boga i znalazł się po drugiej stronie rzeki /340
O cierpliwości przeora Gioacchino i o jego świętości /340
Jak cesarz Fryderyk nie mógł być zabity przez człowieka, lecz przez Boga, co też się stało /342
Jak w lewej ręce jest wiele doświadczenia, a w Piśmie Bożym wiele znaczenia /343
O życiu Fryderyka II, byłego cesarza, które powinno się skończyć w sposób przepowiedziany przez Izajasza i Merlina, jak utrzymywał brat Hugo /343
Tu pokazuje się, że cytaty z Biblii nie powinny być fałszowane i że nie powinno powstrzymywać się od pożywienia stworzonego przez Boga /344
Tu dowodzi się, że możemy używać słów niewiernych jako dowód z sześciu powodów /346
Jak brat Pietro chciał bronić się przy pomocy wykrętów i przeciwstawiania Pisma Pismu /347
Jak Balaam był słusznie wzgardzony przez Boga zarówno za nadmierne gadanie, jak też za prorocze znaczenie jego losu /347
Tu pokazuje się, że Balaam i Eihu byli tym samym człowiekiem /350
Żydzi uważają, że Melchizedech i Sem są tą samą osobą, to samo mówią o Fineesie, synu Eleazara i proroku Eliaszu /351
O fragmencie z apostoła, który mówił: wszelkie pismo od Boga natchnione... /351
O czterech sposobach używania Pisma Świętego /353
O upominaniu i poprawie /354
Brat Pietro nie mogąc oprzeć się cytatom z Biblii, uciekł się do przykładów świętych i słów filozofów, ale i tu został szybko pokonany przez brata Hugo /356
Brat Pietro zrozumiał, że został pokonany, zmienił zachowanie i chwalił brata Hugo za wszechstronną wiedzę /357
Jak brat Hugo dał dobry przykład słuchaczom /358
Początek i koniec zakonu Saccatum /359
Jak bracia dominikanie i my nauczyliśmy się wielu chodzić na kwestę i układać regułę /360
Jak brat Hugo miał wielu oszczerców z dwóch powodów, które wyjaśnimy w Księdze /360
O różnych eremitach i o ich podłączeniu /361
O kongregacji lub lepiej o rozproszeniu tych rozpustników nazywających siebie apostołami, którymi w rzeczywistości nie są. Zauważ, że ten temat ciągnie się aż do fragmentu: rok pański MCCXLVIII i jest powtórzeniem roku poprzedniego /362
O Ghirardino Segalello, który chciał być równy Synowi Bożemu i o wielu jego głupstwach /364
O bracie Roberto, pierwszym towarzyszem brata Ghirardino Segalellok który potem odszedł i ożenił się /366
O głupocie tych hultajów określających się jako apostołowie, którymi nie są, za to są synagogą szatana /367
Apostoł opisuje życie i sposób zachowania się i regułę tych, którzy zamierzają żyć w miłości i oddaniu Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu /367
Dlaczego apostata jest bezużyteczny dla Boga, siebie i bliźniego /369
Jak Roberto, po opuszczeniu hultajów, mówiących, że są apostołami, a nie są, źle o nich mówił /370
O podziale wśród braci apostołów /371
Tu pokazuje się, że nikt nie powinien żenić się z osobą poświęconą Bogu i przytacza wiele argumentów /372
Jak apostaci, odchodząc od Boga, kończą życie nędzną śmiercią /374
O ohydnej i nieuczciwej głupocie tych hultajów i jak z biegiem czasu brat Gherardino Segalello zmienił szatę i ubrał inną, choć zawsze miał na ustach słowa ordynarne /375
Jak biskup Parmy zakuł w kajdany tego Gherardino i wtrącił do więzienia za jego głupotę /376
O pewnym chłopaku, któremu apostołowie kazali wygłaszać homilie w kościele i o słowach brata Bonaventury Da Iseo skierowane do słuchającego ludu Ferrary /377
O głupocie chrześcijańskiego ludu /378
O piśmie przeora Gioacchino na temat ewangelicznych chłopców /380
Dowodzi się tu, że ci apostołowie nie mogą być zbawieni /380
Pochwała czystości i podanie na ten temat wielu cytatów z Ojców /383
Jak Pan nasz, Jezus Chrystus, miał w sobie trzy cechy będące podstawą każdego zakonu, czyli posłuszeństwo, ubóstwo i czystość, bez których nie ma zbawienia dla duchownych /385
O głupocie brata Gherardino Sagalello, która nie jest mała, ale wystarczy powiedzieć o dwunastu głupstwach /386
Apostoł dowodzi, że dla nowicjuszy i nieuczonych potrzebny jest nauczyciel /387
Pokazuje się, jak ci, którzy chcą nauczać innych powinni mieć wrodzoną lub nabytą wiedzę, a lepiej obie /389
Zauważ, że ani pierwszy ani ostatni król Izraela nie byli z plemienia Judy. Można to tak odczytać: nie odeszło berło od Judy, czyli od narodu żydowskiego. Przed Herodem Żydzi mieli króla z rodu Matatiasza, z plemienia Lewiego /391
Dlaczego Pan był niezadowolony z faktu, że synowie Izraela chcieli mieć króla najbardziej niż wtedy, gdy Mojżesz prosił człowieka, aby został przewodnikiem /391
Tu pokazujemy na wielu przykładach, że nie można gardzić pomocą człowieka nawet jeżli ma się pomoc Boga /392
O kilku, których próśb wysłuchano, a potem ich ukarano /393
O trzech ludziach, którzy nie chcieli się pilnować, kiedy mogli to robić bez trudu /394
Tu chwali się kulturę i mówi się, że aby ją zdobyć należy się uczyć i trudzić /394
O urzędzie kaznodziejskim /397
O tym, jak niektórych Bóg wysyła do głoszenia kazań, inni idą od siebie i o tym, że Pan nasz, Jezus Chrystus, nie chce przyjść, jeżeli nie jest wysłany /397
Tu dowodzimy, że zgodnie z tym, co napisano, Pan nie zakazł dwóch tunik /399
O zbytku ubioru i pokarmu /401
Jak można usprawiedliwić Naama z nadmiaru ubrań. O szlachetnym stole szlachetnych osób /401
O Syryjczku Naamie, który przyniósł prorokowi dziesięć kompletów ubrać i który siedem razy mył się w Jordanie /402
O zbytecznych ozdobach kobiet i o zmniejszeniu liczby ubrań niektórych mężczyzn /403
Dlaczego dar Jeroboama nie był darem szlachetnym, być może można go usprawieliwić poprzez symboliczne znaczenie /404
O szlachetnym darze Azaela Elizeuszowi /405
Ty, który czytasz, zwróć uwagę na wielką nędzę "w jakiej znalazł się jeden z tych głupców wskutek błędnej interpretacji" /405
Pan rozkazał głoszącym Ewangelię żyć według Ewangelii. Można to pokazać na wiele sposobów /406
Jak apostołowie Gherardino Segalello ciężko grzeszą z czterech powodów: biorą jałmużnę i nic w zamian nie dają /407
O bracie Buoncompagno, który tłumaczył dlaczego wystarczy mu nędzna tunika /408
Wielu hultajów i uwodzicieli ubrało szatę Segalella, aby łatwiej dopuszczać się szaleństwa /409
O dwóch zakonach, czyli o Braciach Mniejszych i Kaznodziejach, które zostały przedstawione w Starym Testamencie /411
Zauważ, że pod postacią rybaków są przedstawieni Bracia Mniejsi, a pod postacią myśliwych Kaznodzieje /411
Zauważ, że autor kontynuuje mówienie o zakonie świętego Franciszka, do którego należy. Potem powie o bardziej istotnych rzeczach /412
O apostołach Chrystusa, którzy w Starym Testamencie byli przepowiedziani pod różnymi figurami /413
Jak Pawła i Barnabę dołączono w poczet dwunastu, co zostało wyobrażone w Starym Testamencie. To samo stało się z proroctwem siedemdziesięciu dwóch apostołów /414
Pokazujemy na wielu przykładach, że ci hultaje nie powinni nazywać się apostołami /416
O dwóch dobrych rzeczach, które zdają się mieć ci apostołowie /418
Przeor Gioacchino niczego nie przepowiedział o tych apostołach, podczas gdy wcześniej mówił o Braciach Mniejszych i Kaznodziejach oraz o siedmiu zakonach, które zgodnie z jego nauką, przyjdą po upadku Antychrysta /418
O Gamalielu i jego radzie /419
O mieście Aix, świętym Maksymilianie, Marii, Marcie i Łazarzu, o świętych Cedoniuszu i Marcylli /420
O hrabim Prowansji, który chciał być pochowany w klasztorze Braci Mniejszych i o świętej Elżbiecie, która chciała tego samego, ale Bracia im odmówili /421
O ciele świętej Marty, spoczywającym w Tarasconie i o Chlodwigu, królu Francji, który został uzdrowiony nad jej grobem i nadał temu miejscu wiele włości /421
O pokorze brata Giovanniego Da Parma, generała zakonu /422
Jak brat Giovanni wysłał Anglika, brata Stefana, lektora do klasztoru w Genui, w którym dokonał wielu dobrych rzeczy /423
O generale bracie Giovannim Da Parma /424
Charakterystyka fizyczna brata Giovanniego Da Parma, o jego cnotach i duchowych przyzwyczajeniach /425
Jak brat Giovanni Da Parma stał się pierwszym generałem wizytującym klasztory; dobroczyńcom zostawiał listy uczestnczenia w beneficjach zakonu /426
O treści listów brata Giovanniego skierowanych do dobroczyńców zakonu na ich prośbę /426
O księgach brata Bonaventury, który był generałem zakonu /427
Jak brat Giovanni Da Parma przyznał rację nauczycielom uniwersytetu i szkół w Paryżu i uciszył ich sporu z duchownymi wybuchłe z powodu Guglielmo Di Sant`Amore /428
Jak pewien paryski nauczyciel chwalił brata Giovanniego i zakon świętego Franciszka i pokazał, że był godny nagany i nauczyciel Guglielmo Di Santo Amore /429
Jak brat Giovanni podczas Kapituły Generalnej w Metz nie chciał uchwalić konstytucji, aby poddani nie narzekali na jej ciężar /430
Jak brat Giovanni Da Parma wysłał list do całego zgromadzenia i polecił śpiewać nabożeństwo jednakowo we wszystkich klasztorach /431
Wielu ludzi znienawidziło brata Giovannniego Da Parma z powodu doktryny przeora Gioacchino /432
Jak niektórzy są tak głupi, że nie chcą zmienić zdania i przez to nie mogą pozbyć się okrucieństwa /433
Jak brat Giovanni Da Parma, mimo wielu wrogów, miał też wielu wielkich przyjaciół, którzy go szanowali i o których później powiemy /435
O Vatatzesie /435
O Paleologu, następcy Vatatzesa na greckim tronie /436
O królu Anglii, ojcu Edwarda i o pewnym kuglarzu, który chwalił go szydząc i jak król kazał go powiesić /437
O uprzejmości brata Giovanniego Da Parma, o tym jak często dostosowywał się do biednych braci i chciał, aby przy stole wszystko było wspólne /437
Przykład subtelności pewnego angielskiego króla /440
O towarzyszach brata Giovanniego Da Parma, o bracie Marco, towarzyszu generałów /440
Jak generał zakonu, brat Bonaventura cieszył się z upomnień i to z pięciu powodów /441
Jak brat Giovanni Da Parma przystosował się ze wszystkim do zadań zakonu /443
Jak brat Giovanni Da Parma przyspieszył datę zwołania Kapituły Generalnej, chcąc zrezygnować z urzędu i jak przyczynił się do wyboru brata Bonaventury /443
O dzikich ptakach, które zagnieździły się w Greccio pod stołem brata Giovanniego, gdzie przyszły na świat ich młode /443
Jak anioł służył bratu Giovanniemu do mszy /444
Jak mieszkańcy Pizy zostali ekskomunikowani na trzydzieści lat z powodu potrójnej winy. O małej prowincji Garfagnana /446
Jak brat Giovanni Da Parma chciał odwiedzić Hiszpanię, kiedy pełnił urząd generała zakonu /447
O postoju w towarzystwie brata Hugo /448
O moim towarzyszu wysłanym do Egiptu w celu niesienia pociechy chrześcijańskim jeńcom /450
Pochwała niektórych Braci Mniejszych wiodących bardzo święty tryb życia w klasztorze w Genui, którzy po chwalebnym jego zakończeniu zmarli w zakonie /451
O biskupie Korsyki, który udzielił mi święceń kapłańskich i o kościele świętego Honorata, który papież Aleksander IV dał Braciom Mniejszym z klasztoru w Genui /452
O arcybiskupie Genui, chwalącym Anglika, brata Stefana i o biskupie Korsyki. Ten arcybiskup był skąpym człowiekiem, nie do końca był katolikiem i został zabity /453
O skąpstwie i podłości biskupa Ferrary, który nie chciał przyjąć i gościć papieża Urbana /454
Jak papież Innocenty IV wysłał do królestwa przeciwko pozbawionemu władzy cesarzowi brata Simone, ukoronowanego męczeństwem /455
O innym bracie Simone zwanym "od Hrabiny", którego Bóg uczynił sławnym dzięki cudom /456
Jak obywatele, stronnicy kościoła, wypędzeni z Reggio odzyskali wiele górskich zamków /456
Jak messer Bonaccorso De Palude został zamordowany w tym samym roku /456
O biskupie Tripolis, który zmarł w Parmie /457
O messer Bernardo Di Rolando Rossi, zamordowanym pod Collecchio /457
O Ludwiku, królu Francji, który wyruszył za morze przeciwko wschodnim Saracenom. Jak Bolończycy zdobyli i zniszczyli Bazzano /458
O górach, które osunęły się w ziemi hrabiego Sabaudi i przykryły siedem parafii, zabijając cztery tysiące ludzi. Było to w roku pańskim 1248 /458
Jak papież Innocenty IV wezwał brata Giovanniego, jadącego do Hiszpanii ponieważ chciał wysłać go do Grecji w celu nawrócenia czy pojednania się Greków. O poufałości jaką papież Innocenty IV okazywał bratu Giovanniemu Da Parma i o tym jak wysłał go do Grecji w dobrym towarzystwie /460
O bracie Rinaldo D`Arezzo, biskupie Rieti wyświęconym przez papieża /461
O kościele świętego Gerarda, pełnym dziecięcych koszul /462
O arcybiskupie Embrun, który każdego dnia chciał mieć przy stole dwóch Braci Mniejszych /462
O arcybiskupie Embrun, który został kardynałem Kościoła Rzymskiego, a potem legatem w Lombardii /463
O bracie Rinaldo D`Arezzo, biskupie z Rieti z Zakonu Braci Mniejszych /464
Jak brat Stefan, Anglik, głosząc kazanie braciom, upomniał biskupa Rieti, który był przy tym obecny /464
Jak biskup Turynu upomniał brata Rinaldo za to, że zgodził się zostać biskupem /466
Jak odpowiedziano biskupowi Turynu, cytując Pismo Święte i słowa Innocentego /466
O sześciu powodach rezygnacji z biskupstwa /467
Jak brat Rinaldo złożył rezygnację z biskupstwa na ręce papieża w obecności kardynałów /468
O odpowiedzi brata Rinaldo udzielonej pewnemu kardynałowi w czasie kwesty /469
Jak brat Rinaldo zmarł w klasztorze w Sienie i uzdrowił paralityka /470
O przeorze Bertinoro rodzonym bracie brata Rinaldo, człowieku świętym, uczonym i wielkim dobroczyńcą Minorytów /472
O dwóch towarzyszach z Bretanii i o zamku Bertinoro /472
O schwytaniu króla Enzo, czego dokonali Bolończycy na terytorium Modeny /472
O charakterze króla Enzo i jak brat Albertino Da Verona grał w kości, aby gwardie przyniosły mu jedzenie /473
O messer Guido Da Sesso i o powieszonych z Rolo; o obrazie i podłości duchownych stojących po stronie cesarza /474
O Giuliano Da Sessa, złośliwym prześladowcy Kościoła, za co Bóg go ukarał /475
Jak mieszkańcy Parmy i wyrzuceni zadali wiele ciosów mieszkańcom Reggio /476
O wylewie Crostolo i zniszczeniu dwóch mostów /476
O messer Simone Di Giov Anni Di Bonifacio, wielkim wojowniku po stronie Kościoła w czasie wielkiej wojny /477
O trzęsieniu ziemi /477
O oblężeniu Modeny, o Ezzelino Da Romano, który zdobył Este i inne ziemie markiza D`Este. O budowie Brescello /477
O schwytaniu przez Saracenów Ludwika, króla Francji /479
O upokorzeniu króla Francji i o zwróceniu Damietty oraz o odbudowie wielu obszarów /479
Jak ludzie stojący po stronie Kościoła zadali wiele złego mieszkańcom Reggio, a będący po stronie cesarstwa rozbroili Parmę, schwytali jej carroccio i trzy tysiące ludzi /480
Tu wymienia się markizów Lupo, krewnych messer Bernardo Di Rolando Rossi /481
Jak później Parmeńczycy stojący po stronie Kościoła zemścili się odpowiednio za to,co uczyniono im podczas wojny /482
Tu mówi się dokładnie i właściwie o Ciele Pańskim, aż do miejsca, w którym jest napisane Fryderyk II były cesarz etc /483
Jak manna symbolizuje Ciało Pańskie z trzech powodów /483
O Synu Bożym mówi się, że jest cały w trzech miejscach /484
Jak niekiedy dobrze jest przystąpić do komunii, niekiedy lepiej tego nie robić. Jak pokazuje przykład Zacheusza i Centriona, z których jeden radośnie przyjął Pana, drugi niegodnie go odrzucił /485
Jak duchowni przechowują ciało Pańskie w swoich kościołach i domach modlitwy z trzech powodów /486
Jak ze względu na trzy rzeczy źle robią ci, którzy chcą zawsze trzymać Ciało Pańskie w Pixis, gdy wielu chce przystąpić do komunii /487
O tym, jak mannę porównuje isę do wielu rzeczy /488
O dziesięciu nieszczęściach Fryderyka, który był cesarzem /491
Kto to jest logoteta /494
O wielkim Dominium Pallaviciniego, jak kogut wydziobał mu oko, kiedy był dzieckiem /494
Zemsta mieszkańców Parmy na Pallavicinim /495
Pallavicini był człowiekiem żądnym władzy, zrujnował krewnych, którzy przekazali mu rządy w Cremonie /496
O częstotliwości liczby dziesięć. O śmierci Fryderyka, byłego cesarza /497
O wielu powodach, dla których odmówiono pochówku byłemu cesarzowi, Fryderykowi II /498
Gdzie i kiedy zmarł były cesarz Fryderyk /498
Jak słowa Izajasza o zburzeniu Babilonii i o Lucyferze możey odnieść do Fryderyka i jego synów /499
O wadach cesarza Fryderyka i jak Bóg uczynił dobrze usuwając jego synów z powierzchni ziemi /500
O dobrych cechach i cnocie Fryderyka /501
Jak na Fryderyku skończyło się rzyskie cesarstwo /501
O następcach Fryderyka i następcach na tronie ze strony Kościoła /502
O siedmiu przesądach Fryderyka /502
O fasceninach i Nicoli, którego cesarz wysłał na dno w Faro /503
O Faro, co to jest i gdzie się znajduje /504
Jak cesarz Fryderyk stał się Epikurejczykiem /505
O tym, jak Solomon powiedział wiele rzeczy o człowieku z ciała, ale czym innym była jego myśl /506
O Epikurze, kim był i o stoiku /507
O życiu ludzi cielesnych /507
O Michale Szkocie, dobrym astrologu /508
O tym, jak cesarz Fryderyk był człowiekiem dowcipnym i cierpliwie tolerował drwiny i obrazy; widzimy to po tym, co zostanie opowiedziane /509
O przodkach cesarza Fryderyka /510
Te wiersze zostały wzięte z Księgi Hrabiny Matyldy i są pożyteczne dla poznania minionych wydarzeń /510
Jak papież Grzegorz VII został przyjacielem hrabiny Matyldy i był jej oddany /513
Jak hrabina Matylda pomagała Kościołowi Rzymskiemu finansowo i z rycerzami walcząc przeciwko cesarzowi /513
O Robercie Guiscardzie, który zdobył Królestwo Sycylii, Kalabrii, Apuli i Ziemi Pracy i o tym, jak wiernie walczył po stronie Kościoła /514
Cytaty z Pisma Świętego pożyteczne do przygotowania bitwy /515
O królowej Konstancji, matce cesarza Fryderyka II /516
Słowa Merlina o Fryderyku II /517
Jak cesarz Henryk był przyjacielem przeora Gioacchino /518
Proroctwa mistrza Michała Szkota o niektórych przyszłych wydarzeniach w Lombardii, Toscanii i Romagnii /518
O tych, którzy rządzili w Lombardii i Romagnii, zarówno ze strony Kościoła, jak cesarstwa /520
Tu mówi się o strasznej historii, godnej pamięci /522
Pokazane jest na przykładach, że potrzebna jest pomoc Boża, kiedy zabraknie ludzkiej /523
O Okrucieństwie Ezzelino Da Romano. O tym, jak jednego dnia kazał spalić jedenaście tysięcy mieszkańców Padwy /526
O Tebaldello, dwukrotnym zdrajdy swojego miasa Faenzy /528
O przyczynie zniszczenia Bolonii, o lichwie nie do naśladowania, owocach nie do dostania i innych grzechach /530
Parmeńczycy zawarli ze sobą pokój po śmierci cesarza, ale ten nie trwał długo /530
O Giovannim Barisello, człowieku ubogim i mądrym, który mądrością uwolnił miasto /531
O łace, jaką Parmeńczycy uczynili mieszkańcom Borgo San Donnino i o ich wielkiej niewdzięczności. O zniszczeniu Borgo San Donnino /532
O odzyskanym Colorno i messer Manfredino Da Canoli, kapitanie, który tam umarł /534
O różnych beneficjach danych Ciovanniemu Barisello przez mieszkańców Parmy /535
O drużynie parmeńskiej zwanej krzyżowcami, do której przyłączyły się inne; drużynę utworzono z woli króla Karola /536
O Pallavivinich /536
O Marchesopolo /538
O świętości donny Mabilii, żony markiza D`Esse, zwanego Azzo /539
O świętości trzech szlachetnych kobiet albo dam /539
O Marchesopolo, który zamieszkał w Cesarstwie Wschodnim /540
O partiach w Toskanii, kościelnej i cesarskiej /542
O licznym złu, do którego doszło z winy cesarza Fryderyka, za co został odpowiednio ukarany, zarówno on sam, jak cesarstwo /543
Piękny i pożyteczny traktat o podardzie świata /544
O dwunastu legatach kurii rzymskiej wysłanych do Lombardii i Romagnii /546
Jak unikać spoufalenia się z kobietami /549
O przeorze Sysoi, który wolał udać się na pustynię niż mieszkać z kobietami. Jego uczniem był Abraham, dlatego powiedziano: lepiej zamieszkać na pustyni niż we wspólnym domu z kłótliwą kobietą (Prz. 21) /549
O przezorności kardynała Ottaviano /550
O przebiegłości człowieka służącego na dworze króla i zarabiającego w ten sposób /551
O messer Gregorio Da Montelongo, który wiele lat był legatem w Lombardii /552
O przezorności, której nauczył Pan /553
O wierności Gregorio Da Montelongo /555
O gadającym kruku messer Gregorio Da Montelongo /556
O pochwale czystości /558
O Ezzelino Da Romano, schwytanym poprzedniego roku, o jego śmierci i miejscu pochówku /559
O messer Filippo, arcybiskupie Rawenny, o tym jak chciał się nauczyć sztuki nekromancji /560
O pewnej zakonnicy, która proponowała porzucenie Boga, jeżeli on jej nie pomoże /561
Jak Bóg pociesza przyjaciół /561
Jak messer Filippo, arcybiskup Rawenny, legat papieża, zebrał wojsko przeciwko Ezzelinowi /562
Jak brat Chiarello z Zakonu Braci Mniejszych został w tym wojsku chorążym /563
O innym minorycie; dzięki jego pomysłom i Bożej pomocy zdobyto miasto /564
Mieszkańcy Padwy wydari Ezzelinowi swoje miasto w czasie Oktawy świętego Antoniego /565
O tym, co legat w Niemczech, messer Filippo zrobił po śmierci landgrafa /566
O ciężkich karach nałożonych przez arcybiskupa Rawenny na swoich służących, kiedy dopuszczali się jakiegoś zaniedbania /568
Jak arcybiskup Rawenny dał mi relikwie proroka Elizeusza, które zawiozłem do Parmy /569
O synodzie zwołanym przez legata w kościele Ursiana z powodu Tatarów /572
O wielu oskarżeniach Braci Mniejszych i Kaznodziejów, powstałych z czterech powodów, za które powinni dziękować /573
Jak messer Obizzo, biskup Parmy, bronił Braci Mniejszych i Kaznodziejów w odpowiednim czasie i podobnie czynił to messer Filippo, arcybiskup Rawenny /573
Jak odpowiedziałem trzem arcykapłanom, moim przyjaciołom, na ich oskarżenia Braci Mniejszych i Kaznodziejów w czasie synodu w Rawennie /575
O dziesięcinach. Należy je płacić, o czym czytamy w Księgach Królów i Proroków /576
Używanie prymicji zaczęło się od Abla a dziesięcin od Abrahama /577
O obowiązku przestrzegania siódmego roku, zwanego Rokiem Odpoczynku i Odpuszczenia. Należy zauważyć, że o tym roku mówi Józef. Dziesięciny istnieją z trzech powodów. Po pierwsze dzięki przykazaniu, po drugie, aby była żywność dla Domu Bożego, po trzecie jako znak przypominający nasze odkupienie /578
O pogrzebie, który powinien być celebrowany zgodnie z wolną wolą zmarłego. O usprawiedliwieniach innych, nieparafialnych kościołów, do których przyjmuje się ciała umarłych /579
O słuchaniu spowiedzi /580
Czy można lub nie można wbrew woli proboszcza spowiadać się u innego, czy też koniecznie trzeba u niego /580
Pozwolenie otrzymuje się w pięciu przypadkach /582
Opowieść, nieco naciągana, ale prawdziwa, jaką generał zakonu, brat Bonaventura usłyszał od Aleksandra IV /583
Inne bolesne opowiadanie /585
Bracia Mniejsi mocą autorytetu papieży mogą swobodnie głosić kazania i słuchać spowiedzi /587
O różnych rodzajach królestwa, jak Królestwo Boże, opisane w Piśmie Świętym, należy rozumieć na siedem sposobów /589
O wielu przykładach pokazujących, że niegodni duchowni powinni zostać odrzuceni a przyjęci zasłużeni. Pokazuje to dziesięć przykładów /592
Fabularyzowanie Żydów o proroctwie mówiącym, że niewola babilońska powinna się skończy po siedemdziesięciu latach i o chamstwie króla Baltazara, który obrażał Żydów doprowadzając ich do rozpaczy /593
Doskonała odpowiedź Braci Mniejszych dana duchownym mającym prebendy, którzy na nich narzekali /595
O liście, który Książęta Ciemności wysłali do prałatów i o złu, które papież Innocenty IV chciał wyrządzić Braciom Mniejszym i Kaznodziejom, pod wpływem nacsku pewnych duchownych. Jak papież Innocenty IV został porażony przez Boga za próbę wystąpienia przeciwko Braciom Mniejszym i Kaznodziejom /597
Papież Aleksander IV zniszczył dokument wydany przez Innocentego IV, skierowany przeciwko Braciom Mniejszym i Kaznodziejom. Jak wicekanclerz Innocentego został za to ukarany przez Boga /598
Jak biskup Modeny, messer Matteo Dei Pio, ze względu na stronnictwo cesarskie został wyrzucony z miasta. Podobnie jak arcykapłan Campogalliano /599
Matulino powiedział mi dlaczego Bracia Mniejsi i Kaznodzieje są znienawidzeni przez duchownych /600
Jak zadowoliłem Matulino odpowiedzią na niesprawiedliwe zarzuty wobec nas. Zgodził się z tym i został moim wielkim przyjacielem /601
O brakach i hańbie pewnych księży w sprawowaniu bożych misteriów /604
O rozsądnej odpowiedzi dobrych zakonników danej ich oszczercom, którzy starają się rzucić plamę na wybranych /605
O pewnym biskupie z Faenzy, który został uduszony /607
O pewnym kanoniku uduszonym przez demona /607
Tu jest pochwała czystości /609
O śmierci messer Filippo, arcybiskupa Rawenny /610
O bracie Tommaso Da Pavia, prowincjale Toskanii /610
Traktat Primate o niemieszaniu wody z winem /611
O śmierci papieża Urbana IV /616
O mistrzu Martino, biskupie Mantui /617
O bracie Rigaldo, arcybiskupie Rouen /618
Mówiąc o messer Pinamonte, który chwalił się, że wszystko idzie dobrze, radzimy zachować rozsądek /622
O dziesięcinach wszystkich Kościołów, które papież Grzegorz X zebrał na pomoc Ziemi Świętej, a które papież Marcin przeznaczył na inny cel /623
O książętach cesarza Fryderyka /624
O smoku z Apokalipsy. Jak opisuje go przeor Gioacchino w Księdze Figur. O siedmiu prześladowaniach Nowego Testamentu. O czasach Siedmiu Pieczęci Apokalipsy. O otwarciu Pieczęci /626
O zniszczeniu królestw według Aimona /627
Bracia Mniejsi i Kaznodzieje zostali dani światu, aby pomóc tym, którzy powinni być zbawieni /628
Spisek członków przeciw brzuchowi, niekiedy zdarza się spisek poddanych przeciwko prałatowi. Jak dzięki rozumowi i radzie serca zawarto pokój między brzuchem a członkami /629
O królu Konradzie, synu byłego cesarza /633
O królu Danii, utopionym w morzu przez brata /633
O zgromadzeniu pasterzy we Francji, którzy chcą przepłynąć morze i pomścić króla /633
O powrocie papieża Innocentego IV z Lyonu do Lombardii /635
W którym roku messer Ghiberto De Gente zdobył władzę w Parmie z pomocą rzeźników /637
O ośmiu głupstwach popełnionych przez messer Ghiberto De Gente, kiedy był podestą Parmy, potem dorzucił jeszcze cztery i było ich dwanaście /638
O sądzeniu w trybunale i sprawowaniu sądownictwa /639
O kazaniu wygłoszonym przeze mnie messer Ghinerto De Gente, prosząc o wstąpienie do Zakonu Braci Mniejszych /642
O pokoju zawartym wśród mieszkańców Reggio w roku pańskim 1252 /643
Jak messer Ghiberto De Gente, widząc sprzyjającą chwilę, został pośrednikiem w zawarciu pokoju w Reggio /643
O śmierci papieża Innocentego IV i o nadejściu po nim papieża Aleksandra IV /644
O wielu dobrrych cechach papieża Aleksandra i o jego dobrych czynach dokonanych w czasie pontyfikatu /645
Jak papież potępił dwie zaraźliwe książeczki i ekskomunikował Manfreda /646
Dowodzi się przy pomocy cytatów, że druga książęczka mówi głupstwa /647
Jak w Modenie rozmawiałem z bratem Gerardino, autorem dziełka. Pytałem go o Antychrysta i powiedział mi, że już się narodził, jest wielki, on dobrze go zna, ale skłamał /648
Jak w Parmie pewien obywatel Werony chciał zostać następcą przeora Gioacchino i przepowiadać przyszłość. Jak usunięto jego księgi z powodu pewnej prostoty /649
Jak ja, brat Salimbene spaliłem książeczkę brata Gerardino, kiedy dostała się w moje ręce /651
O dobrych cechach brata Gerardino i jak upór przy własnych teoriach zniszczył w nim dobre rzeczy /651
Tu pokazuje się jak wielu jest oszukanych przez demona /652
Tu pokazuje suę jak odrażający jest kult bogów /653
Tu w taki sam sposób mówi się o heretykach, którzy mogą się mylić, skoro Syn Boży mówił o tym otwarcie /653
Być może konieczne jest istnienie heretyków według nauki apostoła /654
Pokazuje się, że głupio zachowują się ci, którzy nie chcą odejść od fałszywej nauki, kiedy upominają ich uczeni ludzi /654
Tu mówi się o miłym wydarzeniu Hioba i o tym, jak człowiek powinien prosić Boga o mądrość /655
Tu opowiada się o cudownych rzeczach Symeona, który wziął w ręce Dzieciątko Jezus /656
O grzechach zdrajcy Judasza; nie wolno zarzucać ludziom świętym jeżeli ktoś z nich dopuści się grzechu, lecz należy chwalić tych, którzy zostają przy Bogu, gdy inni grzeszą /65
Jak mieszkańcy Reggio wyrzucili messer Ghiberto De Gente i pozbawili go władzy i jak tego samego roku oblężyli Canosę /658
Jak Bracia Mniejsi dostali pałac cesarza w Reggio z rąk biskupa Guglielmo, aby zbudować w tym miejscu ich klasztor /659
W tym roku schwytano messer Ezzelina Da Romano /660
Tego samego roku Paleolog zdobył Konstantynopol /661
Jak mieszkańcy Sieny pokonali w bitwie wojska Florencji i Lukki i jak tym samym roku 1259 doszło do wielkiej śmiertelności, a ja napisałem księgę o nudach /661
O pobożności biczowników, wybuchłej w roku 1260, która rozlała się na całą Italię /62
Jak Pallavicini odmówił przyjęcia biczowników z obawy przed utratą władzy w Cremonie /663
O nauce przeora Gioacchino, która powinna urzeczywistnić się w tym roku i, jak głoszą jego zwolennicy, zaczęła się wraz z ruchem biczowników /664
O bitwie stoczonej w tym samym roku, czyli w 1260, między królem Węgier a królem Czech /664
O regule Rycerzy Najświętszej Maryi Panny; podobny zakon powstał już w czasach Alleluja. Jej regłu nikt w kurii rzymskiej nie szanował z czterech powodów, a ułożył ją brat Ruffino w roku pańskim 1261 /665
O śmierci Aleksandra IV i o następstwie Urbana IV, do którego doszło w następnym roku /667
Jak papież Urban IV przyznał Królestwo Sycylii królowi Karolowi; o gwieździe komety, która świeciła trzy miesiące przed śmiercią papieża /668
O śmierci papieża Ubrana IV, o markizie D`Esste, który przybył do Modeny z obywatelami Ferrary /668
O wyborze papieża Klemensa IV /669
O wyrzuceniu rodziny Da Sesso z Reggio /669
O zawieszeniu broni, które później zostało potwierdzone /670
O przyjściu Francuzów z pomocą królowi Karolowi w walce przeciwko Manfredowi, synowi cesarza; o synach byłego cesarza Fryderyka II /670
Jak Pallavicini chciał zapobiec przejściu wojsk francuskich, ale mu się nie udało /671
O śmierci księcia Manfreda i uwięzieniu jego żony w Manfredonii /671
O urokach Manfredonii, którą książę założył i nazwał swoim imieniem /672
O starszyźnie dworu Manfreda /673
Jak mieszkańcy Brescii zbuntowali się przeciwko Pallaviciniemu, zawarli poój ze współobywatelami, mieszkańcami Mediolanu i Bergamo /673
O oblężeniu Monte Ballario, o zburzeniu Monte Vallario /674
O pokoju zawartym między mieszańcami Reggio, czyli między Roberti a rodziną Da Sesso /674
O pochwale bezstronności i dobrym administrowaniu sprawiedliwością /675
Jak Gwelfowie weszli do Florencji i wyrzucili Gibelinów. Jak messer Karol oblegał Poggibonsi /675
O wojnie Saracenów z chrześcijanami w Hiszpanii /675
Jak uchodźcy z Cremony weszli do miasta; jak Pallavicini i messer Boso stracili władzę w Cremonie za sprawą papieskiego legata /676
O przyjściu Konradyna do Lombardii i Apuli /677
Jak messer Giacomino De Palude zajął Bismantovę /677
O oblężeniu Crovary przez wojska Reggio i Parmy /677
O odzyskaniu zamku Reggio /678
Jak Parmeńczycy oblegali Borgo San Donnino i zawarli pokój za włąsnymi obywatelami, którzy tam mieszkali /678
Zmarł papież Klemens IV /678
Jak wojsko Konradyna starło się z wojskiem Karola; jak Konradyn dostał się do niewoli i po trzech miesiącach został ścięty z wieloma innymi /679
O dobrych cechach papieża Klemensa IV. Jak przepowiedział śmierć Konradyna i jak kanonizował pewną świętą i przy tej okazji ochrzcił jednego Żyda /680
Jak sułtan Babilonii zdobył i zniszczył Antiochię /681
Jak w tym roku wiały silne wiatry i jak spadło dużo śniegu w połowie kwietnia a potem mróz zniszczył winnice /681
O zburzeni Borgo San Donnino przez wojska Parmy i o śmierci Oberto Pallaviciniego. O dobrodziejstwach wyświadczonych przez Parmeńczyków mieszkańcom Borgo i o ich niewdzięczności. Jak Pallavicini nwe w obliczu śmierci nie chciał nawrócić się do Boga, ponieważ, jak mówi Augustyn: Grzesznika niekiedy dosięga to przekleństwo: w obliczu śmierci zapomina o sobie, jak za życia zapominał o Bogu /682
Jak Parmeńćzycy zemścili się na Pallavicinim według słów Izajasza: biada beznożnemu! otrzyma zapłatę według złych czynów swoich rąk /684
O Primaro, gdzie Bolończycy zbudowali zamek broniący przed Wenecjanami w roku pańskim 1270 /685
O wieu drozdach w tym roku, w którym doszło do starcia króla Karola z wojskiem Konradyna /685
O powodach budowy przez Bolończyków zamku Primaro w obronie przed Wenecjanami /686
O pięciu sztuczkach, czyli chytrości Wenecjan w stosunku do Rawenny i Lombardii /687
Jak z trzech powodów hrabia Ruggero pozwolił Wenecjanom na budowę zamku Marcamo w strefie Rawenny /688
O obfitości i produktywności Rawenny /688
O wieży Governolo, przy której mieszkańcy Mantui pobierali myto od tych, którzy szli do Padwy, zmuszając ich najpierw do płynięcia do Mantiu, aby później wrócić tym samym kanałem do Governolo /688
Jak w roku 1270 cesarz Konstantynopola, który poszedl za morze, przeszedł Reggio i tego samego dnia w klasztorze Braci Mniejszych pasował na rycerza messer Giacomino Di Roteglia /689
Jak król Francji święty Ludwik po raz drugi przeprawił się przez morze i udał się do Tunisu i tam umarł /690
O podstępach Saracenów z Tunisu przeciwko chrześcijanom /691
O przeniesieniu ciała świętego Ludwika przez jego syna Filipa, króla Francji, oraz wojsko /692
Oblężenie i zburzenie zamku Malgrate /692
Jak Mediolańczycy zniszczyli Cremę /693
O towarzystwie sprawiedliwości powstałym w Bolonii /693
Jak Bolończycy napadli z wojskiem diecezję Modeny, oblężyli Savignano i Montombraro i zniszczyli je /694
W czasie przenoszenia ciała króla Francji wydarzył się cud w Reggio i drugi w Parmie /694
O wyborze papieża Grzegorza X /695
O śmierci króla Ezo i o czci, jaką darzyli go Bolończycy w chwili śmierci /695
Jak król Konrad, prawy syn cesarza, został pozbawiony kościelnego pogrzebu, a jego kościi wrzucono do morza /696
Jak Bolończycy chcieli zająć całą diecezję Modeny i mieć nad nią kontrolę, ale parmeńczycy nie dopuścili do tego /696
O wielkim głodzie w roku 1272 /698
O przeorze świętego Prospera, messer Guglielmo Lupicinim /698
O królu Angli messer Edwardzie /699
O papieżu Grzegorzu X, który udał się do Lyonu na sobór /699
Jak papież Grzegorz X w czasie Soboru w Lyonie zniósł zakon Saccatich; zniósł też tych, którzy mówili, że są apostołami, lecz nimi nie byli /700
O dekretach papieża Innocentego III zakazujących powstawania nowych zakonów /701
Jak Bolończycy z partii cesarskiej zostali wyrzuceni z miasta /701
O oblężeniu Faenzy /702
Jak w tym roku dwukrotnie starły się pod Faenzą ludzie z partii kościelnej z przedstawicielami innej partii i zawsze zwyciężała partia cesarska /702
Jak wojsko z Faenzy i Forli zdobyło boloński ekwipunek po pokonaniu przeciwników. O liczbie zabitych w bitwie /703
O wielkim wylewie wody, potopie i śnieżycy oraz o śmiertelności zwierząt z powodu braku paszy do jakiego doszło w tym roku /704
O powrocie papieża Grzegorza z Lyonu i o jego śmierci w Arezzo /704
Jak papież Grzegorz, okazując gorliwość nakładał niektórym wielką pokutę i jak przypisywał sobie kilka profetycznyh wierszy /705
Tu piszemy kolejność tych wierszy /706
Święty Grzegorz wyjaśnia dlaczego dobrzy są zabierani z tego życia /707
Bóg chce, aby odzyskano grób Pański /708
Jak przeor Gioacchino wyjaśniał słowa o czterdziestu dwóch pokoleniach zawarte u Mateusza /709
O nawróceniu Greków, Żydów i wszystkich pogan /710
O wyborze papieża Innocentego VI i o jego śmierci /711
O oberwaniu chmury w Dniu świętego Jana Chrzciciela /711
O szkodach wyrządzonych przez powodź /711
Tu mówi się jak w tym samym roku 1576 panowało zgodnie z prawem trzech papieży: Innocenty V, Hadrian V i Jan XXI /712
O bitwie messer Cassone Della orre w Mediolanie i o arcybiskupie, któremu mieszkańcy oddali władzę w mieście /713
W tym roku były dobre i obfite zbiory /714
O zdobyciu i odzyskaniu Guastalli /714
O wielkiej śmiertelności ludzi i messer Mastino, który został zabity i po którym nastał jego brat, messer Alberto Della Scala /714
Jak w tym roku rozpocząto zamykać rzekę Tagliatę /715
Jak w tym roku wybrano papieża Mikołaja III, który ogłosił tłumaczenie reguły Braci Mniejszych, wcześniej był ich kardynałem /715
Mieszkańcy Cremony zabraniali zamknięcia koryta Tagliaty, która przynosiła straty Reggio /716
O wielkim niedostatku w tym roku. Mieszkańcy Mantui zdobyli i zniszczyli Gonzagę /717
W Mantui rządził messer Pinamonte /717
O pierwszym kapitanie ludu Reggio /717
O pokoju w Bolonii, zawartym w tym roku przez kardynała Latino /718
O śmierci messer Aimerico De Palude i o pokoju Della Torre i mieszańców Lodi z Mediolanem /718
O wielkim trzęsieniu ziemi, które zniszczyło wiele miast i zamków /719
W tym roku zawarto pokój między Bolonią a Romagnią dzięki pośrednictwu kardynała Latino /720
W tym roku Parma została pozbawiona kościelnego urzędu /720
W tym też roku ponownie wyrzucono z Bolonii Labertazzich, którzy weszli tu i wcześniej wskutek zawartego porozumienia pokojowego /720
O pojawieniu się w tym roku śmiesznych cudów niejakiego Alberto mieszkającego w Cremonie, będącego nosicielem wina /721
Jak z powodu tego Alberta nosiciela, którego uważali za świętego; mieszańcy Padwy z powodu Antonia Pellegrino, czyniąc źle wobec Pana; mieszkańcy Ferrary z powodu Armanna Punzilovo /723
O róznych powodach oddawania czci temu Alberto /724
Jak w tym roku zerwano pokój w Mediolanie /724
W tym roku Bracia Kaznodzieje wyszli z Parmy i przenieśli się do Reggio /725
O zerwaniu w tym roku pokoju wśród mieszkańców Bolonii /725
O zamku zbudowanym przez Parmeńczyków między Parmą a Reggio niedaleko Borgo Domus Dei, zwanym Castrum Crucis /725
O śmierci papieża Mikołaja III w oktawie Święta Wniebowzięcia /726
O sporze między klerem a świeckimi, do którego doszło w Reggio z powodu dziesięcin /726
Jak Tebaldello zdradził i oddał Faenzę członkom partii kościelnej, czyli Bolończykom i Manfredim. Parmeńczycy oddali Cremonie jej Carroccio i odwronie /727
O moście Brazzolo, zbudowanym przez mieszkańców Mantui, który zniszczył nadmiar wód /728
O zawarciu pokoju między klerem a ludźmi świeckimi w Reggio, którzy pokłócili się z powodu dziesięcin /728
O Senigalli, oddanej messer Guido Di Montefeltro /729
O zamordowanym Cassone Della Torre. O messer Scurt Apelliccia, który zginął w bitwie /729
O wyborze papieża Marcina IV i o tym, jak wiele razy wysłał wojsko przeciwko Forli i jak źle się stało po stronie kościoła /729
O wielkiej ilości gąsienic w tym roku. O wielkim niedostatku paszy w tym roku. W tym roku drzewa były pozbawione owoców z powodu plagi gąsienic /730
Jak urząd kościelny wrócił w tym roku do Parmy w dniu apostołów Filipa i Jakuba /731
Jak markiz Monfefeltro chciał podporządkować sobie całą Lombardię, ale nie pozwolili mu na to Lombardczycy stojący po stronie kościoła /731
Jak hrabia, syn Bonifacio, podesta z Parmy, został kapitanem tego wojska /732
O czci, jaką stojący po stronie kościoła darzyli mieszkańców Parmy i Cremony /732
Jak Sycylijczycy powstali przeciwko Francuzom z wojsk Karola i wielu z nich zabili /733
O Piotrze Aragońskim. O księciu Manfredzie i o Paleologu /733
O prowincji Romagnii, godnej pochwały z wielu powodów i o tym, jak kościół rzymski otrzymał ją w darz od cesarza Rudolfa /734
Jak wojsko francuskie udało się na Sycylię z pomocą królowi Karolowi w walce z Piotrem Aragońskim /734
Jak Paleolog mianował greckiego papieża i greckich kardynałów /735
Jak mieszkańcy Peruggi, wbrew woli papieża, poszli zniszczyć Foligno /735
Jak osiedle Soncino zostało zdradliwie wydane Cremonie. Jak pod koniec maja wystąpiły ogromne upały /736
Jak w roku nie było dobrego zbioru zboża /736
O szlachetnym dworze powołanym w tym roku w Parmie /737
W tym samym rok markiz z Ferrary zebrał dwór /737
Messer Pierre D`Artois, brat króla Francji, przybył z pomocą królowi Karolowi /737
O pokoju Strufich z Orsi i Salustri /738
O prorou z Parmy, zwanym Asdente /738
O oblężeniu Meldoli przez papieża Marcina i o wielkich wydarzeniach w celu odzyskania Romagnii. O pojedynku zorganizowanym między Karolem a Piotrem Aragońskim /739
O messer Rizzardo, ojcu hrabiego Di San Bonifacio /740
O jego żonie Niemce i jego dzieciach /741
O przyczynie sporu między hrabią a markizem D`Este /741
O śmierci hrabiego i o jego pogrzebie w klasztorze Braci Mniejszych w Reggio /741
O ozdobach jego ciała i o pięknym mauzoleum /741
O epitafium na grobie hrabiego /742
O świętości hrabiego i jego wstydzie /742
O szacunku jakim brat króla Francji darzył hrabiego i inne święte osoby /743
Jak w dniu rocznicy hrabiego, żona przysłała piękne nakrycie /743
O pomorze bydła w tym roku. Jak rok później nastąpiła wielka śmiertelność wśród ludzi /743
O podeście łagodnym i podeście surowym /744
Jak w tym roku widziano gwiazdę, cudownie weszła w pierwszy krąg księżyca /745
Jak Forli wróciło do kościoła /745
Jak miasto Forli wyzwoliłoby całą Romagnię z rąk Bolonii, gdyby nie uniemożliwił tego Kościół Rzymski, stojąc na przeszkodzie /746
O hrabim Guido Di Montefeltro, który pokornie posłuchał kościoła i stał się bliskim przyjacielem Braci Mniejszych /746
Jak król Karol udał się z Nepalu do Bordeaux myśląc o pojedynku z królem Aragonii /474
O śmierci biskupa Reggio messer Guglielmo Foglianiego /747
Jak w tym roku ludzie z Villa Bibbiano zbudowali osiedle /748
Bracia Mniejsi z Parmy zbudowali piękny refektarz /749
Mieszkańcy Parmy zbudowali most kamienny w Galerze /749
O budowlach Parmy /749
O śmierci brata Buonagrazia w roku 1283, generała Zakonu Braci Mniejszych /751
O nowym znalezieniu ciała Magdaleny. Tu mówi się nawiasem o ciele świętego Apolinarego i jest okazja do mówienia o świętym Maksymie /751
O grocie, w której Maria Magdalena ukrywała się trzydzieści lat przed ludźmi /752
O niedawnym cudzie ku czci Magdaleny /753
Jak Magdalena ukazała się w więzieniu swojemu obrońcy i pocieszyła go. Przybrała posać gołębicy i uwolniła go. Ta gołębica była biała jak śnieg /754
Czyny Karola. W opowiadaniu o nim wtrącimy sprawę podłości Piotra Aragońskiego i jak on uniknął pojedynku. O pojedynku postanowionym przez króla Karola i Piotra Aragońskiego za radą mędrców z powodu Sycylii /755
O pożarze klasztoru Braci Mniejszych niedaleko Werony /758
O pożarze Dormitorium Braci Mniejszych w Lyonie /758
O deszczu z jasnego nieba /758
O wielkich grzmotach słyszanych w przedostatnom dniu lutego /759
Jak mieszkańcy Pary zbudowali kamienny most Donna Egidia /759
W tym roku rozpoczęto wznoszenie w Parmie dzwonnicy kościoła katedralnego /759
O wielkim zbiorze owoców /760
Jak w czasie bitey morskiej wojsko Piotra Aragońskiego schwytało syna króla Karola /760
Jak Modena zaczęła wyniszczać się w tym roku i jak utworzyły się w niej dwie partie oprócz parti cesarskiej, którą wyrzucono. Wiele razy doszło do starć tych w środku z tymi co na zewnątrz i zawsze wygrywali uchodźcy /761
O niektórych miastach Lombardii, między którymi panowały więzy wzajemnej przyjaźni /765
Jak mieszkańcy Reggio zwolnili podestę messer Tobia Rangoni z Modeny, aby mógł pójść swoją drogą i wybrali podestą kapitana, którego już mieli /766
O proroku z Parmy, zwanym Asdente, pytanym przez biskupa Parmy. Wielu innych też go pytało o przyszłość /767
Zauwaź tę dziwną rzecz: Pizańczycy zostali schwytani przez Genueńczyków w tym samym czasie, miesiącu , dniu i miejscu, w którym oni schwytali prałatów w czasach Grzegorza IX /768
O mieszkańcach Parmy, którzy mówią, że zemsta na swój czas i może czekać nawet trzydzieści lat. Pokazuje to przykład świętego Brizio po śmierci świętego Marcina /768
O wielkiej bitwie morskiej jaka wydarzyła się w tym roku między Pizą a Genuą /769
Bolesne opowiadanie kobiet z Pizy o śmierci ich ukochanych /770
O dżumie jaką Bóg zesłał na Pizę /771
Jak wcześniej mieszkańcy Pizy wyruszyli okrętami i galerami oraz chmarą cesarskich statków, aby atakować Genuę /771
O nienawiści istniejącej między Pizzą a Lukką, Florencją a Genuą i o jej przyczynie /772
Jak mieszkańcy Pizy zmuszeni koniecznością, polecili się papieżowi Marcinowi IV /773
O byłym cesarzu Fryderyku, o którym mówiono, że żyje jeszcze w Niemczech. Wielu w to uwierzyło i wysłało posłów, aby go zobaczyć /774
O synu króla Tatarów, który zabił wuja za przystąpienie do Saracenów /774
O mieszkańcach Modeny, którzy ponownie się starali /775
O astrologu z Modeny i o tym jak ci z Sassuolo śmiali się z współobywateli /775
Jak Parma wysłała dwunastu posłów do Modeny, chcąc pogodzić jej mieszkańców. Lecz próżno się trudziła, ponieważ ci nie chcieli ich słuchać /776
O wierszach Merlina, ułożonych o pewnych włoskich miastach, aby mogły zatroszczyć się o siebie /777
O wierszach Giovanniego Malvezzi, napisanych w celu odwiedzenia Modeny od złego i nastawienia mieszkańców Reggio ku dobremu /779
Jak Guglielmo mariz Monferrato wydał córkę za syna zmarłego Paleologa /78
Jak markiz Monferrato zabrał Tortone i zabił biskupa /781
Jak markiz uczcił śmierć biskupa Tortony niosąc jego trumnę jakby chciał przez to pokazać, że to co się stało, nie zależało od niego /782
Jak mieszkańcy Modeny, będący w mieściie, zaszkodzili Parmeńczykom zabierając im rynek, czyli wozy, sól i woły /783
Jak tekst proroków przepowiadających przyszłość może być trudny do zrozumienia. Pokazujemy to na dwóch przykładach z Pisma i z Bramy świętej Zofii /786
O chciwości mieszkańców Modeny odnoszących się do rzeczy jadalnych i porównanie ich ze starożytnymi /787
O wielkiej ilości motyli w tym roku; o tym jak słowo "warzywo" pochodzi od żywienia i jak nazwa warzywa dana jest głównie kapuście /787
O trzęsieniu ziemi, zaburzeniach, grzmotach, wylewach mórz i potopie, do których doszło w tym roku w różnych częśćiach świata /788
Zaćmienie słońca i księżyca i o cytatach, które należy tu przytoczyć /789
Jak messer Giacomo Colonna, kardynał Kurii Rzymskiej, wezwał brata Giovanniego Da Parma chcąc go zobaczyć, ponieważ był jego przyjacielem /790
O dobrych i złych przyjaciołach /791
O towarzyszach brata Giovanniego Da Parma w czasie, gdy był generałem zakonu /791
O bracie Hugo z Prowansji i jego siostrze pani Donolinie, która często popadała w ekstazę /795
O pewnym biskupie, który był świętym człowiekiem i Bratem Mniejszym /796
O bracie Rolando Da Pavia /797
O bracie Lotario, dzięki któremu klasztor w Vernie nie został opuszczony i o szacunku dla tamtejszych braci /798
O bacie Nicoli Da Montefeltro /798
O trzech cudach dokonanych za pośrednictwem brata Nicoli /800
O bracie Bertoldzie, który doskonale głosił kazania, był Niemcem i należał do Zakonu Braci Mniejszych /802
O kazaniach brata Bertolda, które słyszał pewien chłop stojący trzydzieści mil od niego /803
O pewnej niemieckiej szlachciance, która wiele lat szła z bratem Bertoldem i słuchała jego kazań /803
O kasztelanie, którego brat Bertold nawrócił swoim kazaniem i przez którego Bóg uczynił cuda /804
O siedemdziesięciu dwóch włóczęgach brata Ghirardino Segalello i o jego głupocie /807
O dwunstu kobietach, które odwiedziły brata Ghirardino /808
O papieżu Marcinie, króty kazał ogłosić krucjatę przeciwko Piotrowi Aragońskiemu /808
O śmierci króla Karola i o pewnej świętej kobiecie, mającej od Boga wielkie wiedzenia /809
O zaćmieniu księżyca i złotej róży danej przez papieża w niedzielę Laetare Jerusalem /810
O zaśludbinach morza przez dożę Wenecji w Dniu Wniebowstąpienia /811
O śmierci papieża Marcina i wyborze Honoriusza IV /812
O oszustwie pewnego duchownego, któremu diabeł obiecał zostanie papieżem /812
Jak diabeł pragnął oszukać młodzieńca, który martwił się umierająć i chciał przywołać go do rozpaczy, lecz brat z pomocą innego brata wydarł go z jego rąk /84
Jak diabeł groził bratu wyciągnięciem go z Zakonu Braci Mniejszych i tak się stało /815
Jak diabeł oszukał brata, który był sam i zmusił go do ukrzyżowania /816
O bracie, który wyrzucił demona z opętanej kobiety, mądrze z nim rozmawiając /817
O innym, który zmieszałi zawstydził diabła przy pomocy mądrej rozmowy /818
O innym bracie, który nocą, kiedy spał, został uderzony i upomniany przez demona /819
O duchownym z Berceto, którego diabeł kazał zabić, a ten zabił innego, z którym się pobił /820
O pochwale dobrego wina według pewnego kpiarza; jak produkuje się dobre wino w krainie zwanej Vernaccia /821
O ośmiu niebezpieczeństwach opisanych przez apostoła i o kilku przykładach niebezpieczeństw /822
Nauka omijania niebezpieczeństw /823
Oto niektóre rzeczy pożyteczne i konieczne do zbawienia. Jest ich sześć /824
O młodzieńcu, którego Bóg uwolnił od pokusy, o przykładzie pewnego króla, który nie chciał słyszeć o upokorzeniu pysznych. Ty ich poniżysz, kiedy się wywyższają i jeszcze: Pan postanowił obniżyć każdą zbędną górę /824
O demonie, który zabił dwóch studentów i źle potraktował trzeciego /826
O grzmotach słyszanych o niezwykłej porze /829
O Kapitule Generalnej Braci Mniejszych /829
O Kapitule Generalnej Braci Kaznodziejów /829
O różnych nazwach przełożonych w różnych instytucjach religijnych /830
O prałatach generalnych Zakonu Kaznodziejów, określanych słowem Dirigmur i o niemal podobym przykłądzie Grzegorza /831
O wielkiej liczbie wojen i o liście, który król Tatarów skierował do króla Węgier po zawarciu z nim pokoju /831
Jak król Francji wyruszył z wielką armią do Hiszpanii przeciwko Piotrowi Aragońskiemu; o tym jak mieszkańcy Modeny starli się ze sobą dwa razy w tym roku /821
O wymianie jeńców z Modeny, dokonanej w zamku Rubiera /833
O tysiącu pięciuset zabitych obywatelach modeny /834
Wykaz zmarłych z Modeny /834
O mieszkańcach Genui i Pizy, którzy dwa razy zmierzyli się w bitwie /834
Jak papież Honoriusz wziął w obronę Pizę /835
Położenie fundamentów pod budowę kościoła Braci Mniejszych w Reggio /835
O znakach pojawiających się na Słońcu i Księżycu oraz o gwieździe komecie /836
O budowlach Parmy /837
O wielkiej śmiertelności ludzi w różnych częściach świata /838
Tu mówi się jeszcze o budowlach Parmy /839
O wielkiej śnieżycy zwanej Śnieżycą świętej Agaty /839
Rok, w którym święty Franciszek założył zakon /840
Rok, w którym zakon rozpoczął działalność w Parmie /840
O śmierci Manfredo Torta Degli Alberghetti /841
O messer Malatesta Di Rimini, którego niektórzy chcieli zabić /841
O prawie uchwalonym przez mieszkańców Reggio przeciwko sprzedawcom ryb z powodu ich głupoty /842
Jak mieszkańcy Sassuolo wzięli kobiety z Modeny za radą messer Burgigardo i ten został tego samego miesiąca schwytany wraz z innymi zwolennikami przez ludzi z Modeny /843
Jak mieszkańcy Modeny zaczęli rozmawiać o pokoju /843
Jak messer Guido Da Correggio i messer Matreo, jego brat, robili wszystko w sprawie zawarcia pokoju w Modenie /844
Jak messer Guido Da Correggio na wszekie sposoby oddał cześć messer Burgigardo /845
O pobożności messer Burigardo /846
Messer Matteo i messer Guido Da Correggio zdenerwowali się na mieszkańców Modeny ponieważ ci nie byli zdecydowani na zawarcie pokoju /846
Nie ma nadziei na pokój w Lombardii /847
Ważny przykład, który powinien być przytoczony, odnoszący się do słów Syracha: Nigdy nie ufaj wrogowi i do innych, również z Syracha: Nie przyprowadzaj do domu jakiejkolwiek osoby. Zobaczysz to w karcie 506 /847
O złośliwości cesarza Fryderyka /849
Jak wojsko Modeny oblężyło i zdobyło zamek Magreta i o cudzie dokonanym w tym miejscu przez Świętą Dziewicę /850
Jak Kuria papieska mieszkała w tym roku w Tivoli i jak wielka była tu śmiertelność /851
O śmierci króla Francji Flilipa /852
O imionach królów Francji; o tym jak partia kościelna poniosła w krótkim czasie wielkie szkody; jak w tym roku zawaliła się wieża w Bianello, co pozwoliło przewidzieć kilka rzeczy /852
O śmierci magistra Rolanda, biskupa Spoleto, który czynił wiele dobrych rzeczy /854
Jak magister Rolando, biskup Spoleto, został inkwizytorem cudów świętego Ludwika /854
Jak messer Rolando Taverna był zawsze twardy i prostacki wobec duchownych z Parmy /856
O mieszkańcach Parmy, którzy zawsze byli oddani duchownym z ich miasta, a nawet byli wobec nich surowi /856
Jak messer Gerardo Albo, kardynał Kurii Rzymskiej hojnie obdarzył Parmę /857
O śmierci Piotra Aragońskiego i o jego dobrych cechach /857
Pochwała króla Karola i jego przedsięwzięć /859
W dzisiejszych czasach istnieją cztery stopnie myśliwych, czyli gnębicieli ludzi /860
O życiu świata, które dobrze opisał święty Augustyn /861
O życiu świata według Primate /862
Jak obywatele Parmy wyrzucili z Campegine spadkobierców messer Ghiberto De Gente /868
O winach messer Ghiberta De Gente /869
O władzy Pallaviciniego w Cremonie i Ghiberta De Gente w Parmie /870
Jak messer Guido Da Polenta zemścił się w spósb umiarkowany i nie chciał przekroczyć miary. Napisano: Est modus in rebus oraz Prevalet in cunctis /871
O nowej nienawiści wywołanej przez spadkobierców Ghiberta De Gente; mieszkańcy Parmy byli teraz nieznośni /872
Jak Pinotto udusił żonę /873
O nieszczęściach Pinotta i jego złośliwości /873
O chorobie i śmierci kotów /875
O pokoju w Modenie i o prowadzeniu rozmów /875
O tym, jak papież Honoriusz IV mianował tylko jednrgo kardynała /875
Jak Ghirardino D`Enzola został skazany w Parmie na karę pieniężną, ponieważ sam zemścił się na ojcu za obrazę /876
O pokrewieństwie messer Guidolino D`Enzola, który mieszkał w Parmie, blisko katedry /877
O messer Giacomino Da Beneceto /879
O messer Bernardo Bafulo, który został jednym z Braci Mniejszych /880
Jak brat Bernardo Bafulo kazał się ubiczować dla Parmy i za jego przykładem wieku uczyniło dużo dobrych rzeczy /880
O zakonie Martorano /881
O regule Rycerzy Jezusa Chrystusa /881
O bracie Illuminato, który kazał biczować się na ulicach Parmy, pociągniętym miłością do Boga /881
O proroctwach o Konstantynopolu /882
O charakterze Bafulo /883
O dziwnej tegorocznej zimie /884
O pomorze kur, do którego doszło w tym roku /884
O niedostatku warzyw jaki wystąpił w tym roku z tego powodu, że Pan nie zeslał deszczu na ziemię /885
O śmierci messer Guido Da Bianello /885
O tych, którzy zabili messer Guido Da Bianello i jego brata Bonifacio /886
Ci dwaj zamordowani bracie zostali pochowani w kościele Braci Mniejszych w Montefalcone /887
Jak był dręczony messer Guido Da Albareto /887
Mieszkańcy Reggio bali się wojny między sobą z trzech powodów, kiedy torturowani messer Guida /887
O dwóch partiach w Reggio /888
O pochodzeniu messer Guido Da Bianello /889
O cechach messer Guido Da Bianello i jego zwyczajach; o jego wielu wrogach, którzy chętnie źle o nim mówili i o tym, jak był mocno atakowany /889
Jak zapobiec zbawieniu dusz albo prześladować Chrystusa /891
O apostołach brata Ghirardino Segalello, dopuszczających się ohydnych rzeczy /893
O bracie Ghirardino Segalello, który pokazał się w stroju błazna i zachowywał się jak błazen /893
O pewnym mieszkańcu Brescii, którego diabeł oszukał, a potem udusił /894
Jak ten obywatel Brescii był po śmierci wyszydzany przez dzieci /895
O wielkim zamieszaniu w klasztorze świętego Prospera w Reggio /895
O przyczynie nieporozumienia między Cystersami a Braćmi Mniejszymi /898
O miłości cesarza Rudolfa do Braci Mniejszych i jak dzięki niemu Cystersi zrezygnowali z podjętych przeciwko nim decyzji /899
O sporze brata Buonagrazia, podobnym do wyżej opowiedzianego /900
O przywileju uzyskanym od papieża Mikołaja IV mówiącym o tym, że nikt kto opuści Zakon Braci Mniejszych nie może być dopuszczony do żadnej prałatury /901
Jak Bracia Kaznodzieje wrócili do Parmy /901
O dwóch zabitych zakonnikach z klasztoru świętego Prospera i o głupocie mieszkańców Reggio /901
O pochwale Wielkiego Postu, w którym powinno się czynić dużo dobrych rzeczy, nie powinno się tańczyć ani czynić rozpusty /902
O pewnym biskupie, który czterdzieści dziewięć lat pokutował na pustyni, ponieważ raz jeden ze strachu przed torturami zaparł się Chrystusa /903
Jak apostoł wymienił kilka oznak złośliwego chrześcijan do jakich dojdzie w czasach Antychrysta /904
O niektórych młynarzach z Reggio tańczących na drogach publicznych w czasie Wielkiego Postu w przebraniu Braci Mniejszych /905
O śmierci papieża Honoriusza IV i o jej przyczynach. Był porażony przez Boga, który upokarza pysznych i tych, którzy dopuszczają się głupich rzeczy. Dlatego Zakon Braci Mniejszych, czyli świętego Franciszka może wołać do Boga: po tym poznałem, że mnie kochasz, ponieważ nie cieszysz się, spójrz na temat śmierci papieża Innocentego IV, Karta numer ... /906
O zdobyciu Carpineti przez Nicolo Da Fogliano i o wydaleniu części ludzi z Reggio /907
O odwadze Monachusa z Bianello i o śmierci Ugolina Da Canossa /980
O dobrych cechach brata Benvenuto Montanari /908
Jak Monachus Di Bianello wypuścił wszystkich uwięzionych w więzieniu komunalnym w pierwszym dniu walki w Reggio /910
O męstwie messer Giacomino Panceri i jego syna /910
Jak splądrowano domy kilku osób, które opuściły Reggio i zabrano im rzeczy /911
Jak niektórzy hultaje chcieli zabrać zapasy z domu Braci Mniejszych /911
O upokorzeniu pewnego świętego człowieka, którego bił opętany i z tego powodu demon go opuścił /912
O bałaganie na terytorium Reggio /912
O przerażeniu mieszkańców Modeny na wieść o tym, co dzieje się w Reggio /913
O budowlach w Parmie i o dzwonach /913
Jak mieszkańcy Reggio, ci z miasta i ci z Gesso wyszli i rozbili obóz nad rzeką Campola, aby przystąpić do bitwy, ale wrócili bez walki /914
Jak obywatele Reggio mieszkający w Gesso oblężyli plebanię Caviano i spalili okolicę /915
Jak ludzie z Bibbiano dali tym z Gresso sto librów i zawarli pokój /916
Jak messer Egidiolo Da Montecchio został rozjemcą w Reggio /916
Jak podesta Modeny zwolnił uprzejmie ludzi z Sassuolo i pozwolił im odejść /916
Jak w tych dniach w Reggio mówiono bardzo źle o Parmie /917
O uprzejmości i rozwadze messer Rolandino Da Canossa i najważniejszych ludzi z partii tych z Gesso /917
Jak Lupicini porzucili swoją partię, kiedy ich ludzie wyszli z Reggio /918
O oblężeniu Bismantui, o messer Guido Da Albareto, któremu ktoś przepowiedzial przyszłe rzeczy, które się wydarzyły. Jak na różne sposoby przepowiada się przyszłość: porównaj kartę 526 /919
O zamordowani Pinotta De Gene i o trzech przejawach Bożej sprawiedliwości odnośnie jego śmierci /919
Jak Monachus wysłał do Canossy uzbrojonych ludzi do spalenia Canossy /920
Ustalono na radzie w Parmie zakończyć budowę Castel Navone leżący przy drodze do Cadeo /921
Jak ludzie z Gesso wyszli przeciwko mieszkańcom Querzoli, z którymi byli sprzymierzeni i źle na tym wyszli /921
Zbyteczne światła na znak zwycięstwa /922
Jak Monaco wysłał uzbrojonych ludzi, aby spalili Canossę /922
Jak mieszkańcy Reggio oblegali Muzzadellę i zniszczyli domy wokół miasta i ścieli winnice /922
Jak ludzie z Sassuolo wrócili do swojego miasta /923
O śmierci biskupa Modeny i wyborze na jego miejsce brata Filippo Boschettiego /923
O wielu duchownych będących prałatami głównie z powodu pokrewieństwa niż z innych przyczyn /923
O tym jak przeor Gioacchino mówił wiele dobrych rzeczy o obu zakonach /924
O kilku, którzy uciekli z więzienia z Reggio za co torturowano Scalfina Indusiatiego /924
Jak niektórzy planowali zająć zamek Reggiolo na niekorzyść komuny Reggio. Z tego powodu wyrzucono Caninich De Palude /925
Jak Corrado Canino zabił dwie osoby /925
Jak na początku wiosny ludzie z Gesso byli bardzo odważni, ale potem stawali się słabsi /926
O tym, jak w tym roku było bardzo dużo komarów /926
Jak w tym roku bardzo spóźniło się dojrzewanie zbiorów /927
Jak syn Piotra Aragońskiego pokonał Francuzów /927
O zebraniu wielu delegatów w Parmie i rozmowach o pokoju w Lombardii /927
Jak w tym samym roku w Montpelier odbyła się Kapitułą Generalna Braci Mniejszych, a w Romagni doszło do wielkiego sporu /928
Jak kilku kultajów chciało napaść klasztor w Montefalcone /928
Jak lud Bolonii ustanowił uciążliwe prawa dla rycerzy /928
Jak ludzie dopuszczający się złych czynów są nimi niekiedy dmi karani /929
Przykład godny naśladowania /929
Jak mieszkańcy Reggio przez piętnaście dni oblegali ludzi z Gesso w zamku Rocchetta, w którym tamci zamknęli się z konieczności /930
Jak mieszkańcy Parmy i Bolonii nie chcieli oblegać Rocchetty pod pretekstem zawarcia pokoju i o tym, jak ci z Gesso zachowywali się gorzej niż wcześniej /930
O okrucieństwie ludzi wyjętych spod prawa, mieszkających w Gesso /931
Kiedy i jak ludzie z Gesso weszli do Rocchetty i dlaczego Rocchettę nazywano Tinibergą i jak oblegało ją trzy tysiące osób /932
Jak Bolończycy zesłali na granicę wielu swoich rycerzy /933
Jak rządy pewnych osób są źle oceniane przez Pismo /933
O Bernardo, diakonie Kościoła świętego Antonina, zabitym przez siepaczy Monachusa Da Bianello. W poprzednim roku zabito messer Pellegrino, księdza z plebani Caviano. Zrobili to ci sami złoczyńcy /934
Jak Bóg szybko pomścił zamordowanych duchownych ponieważnie pozwolił im odejść bez zemsty (JOB 24) /935
Jak mieszkańcy Bolonii zabrali w charakterze jeńców tych, których wyciągnęli z Racchetty /935
Jak wszyscy należący do starej partii cesarskiej, na której czele stało Tommasino Da Sassuolo, zebrali się chcąc zająć Modenę, ale nigodziwość okłamuje samą siebie /935
O podpaleniu i zniszczeniu Sassuolo /937
O powieszeniu messer Garzone i pozostałych trzydziestu czterech /937
O messer Bernardino, podeście Modeny /937
Jak messer Matteo Da Correggio upomniał podestę Modeny za zbyt surowe postępowanie /938
Ludzie z Gesso nie dotrzymali umów zawartych z ludźmi z Quattro Castella /938
O kapitule prowincjonalnej w Ferrarze /939
O śmierci markizy D`Este /939
O śmierci messer Savino Della Torre /939
O robotach publicznych w Parie i o sporze biskupa z messer Guido Da Correggo /940
Jak ludzie z wojska króla Aragonii wystąpili odważnie przeciwko Francuzom i zatopili ich okręty /941
O tym, jak Francuzi są ludźmi pełnymi pychy i zachowują się bardzo głupio /941
O śmierci króla Saracenów z Tunisu i wyborze syna Piotra Aragońskiego z nienawiści do króla Karola /943