Hugo von Wattmann-Maëlcamp-Beaulieubaron z Rudy Różanieckiej (1876 – 1946)

Autorzy: Janusz Grechuta, Justyna Grechuta 

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 204  

Okładka: twarda

Format: 17,0 cm x 24,0 cm

Trudno w kilku zdaniach przedstawić tę wielowymiarową i jednocześnie nietuzinkową postać. Baron Hugo von Wattmann należał do elity gospodarczej i politycznej Galicji, a po 1918 r. – województwa lwowskiego w odrodzonej Polsce. Na początku lat dwudziestych XX w. zajmował 70. miejsce wśród największych właścicieli ziemskich II RP, a w powiecie cieszanowskim (od 1923 r. lubaczowskim) był największym właścicielem ziemskim. W latach trzydziestych XX w. dobra Ruda Różaniecka obejmowały łącznie około 10 000 ha, w tym 8500 ha lasów, 1200 ha użytków rolnych i 300 ha stawów. Hugo von Wattmann został dobrze przygotowany do gospodarowania tak rozległym majątkiem – studiował rolnictwo w Bonn, Lipsku i Wiedniu. Z ogromnym zamiłowaniem i zaangażowaniem zarządzał swoimi dobrami oraz przedsiębiorstwami, które wyróżniały się nowoczesnością i rentownością. Posiadał: mleczarnię i serownię, nowoczesny tartak parowy, destylarnię drewna, elektrownię (Ruda Różaniecka); dwie gorzelnie (Ruda Różaniecka, Niemstów); browar (Dzików Stary); duży młyn parowy (Sokal). Był największym pracodawcą w powiecie. Uchodził za najbardziej konsekwentnego zwolennika przemiennej gospodarki rolno-stawowej. Specjalizował się także w hodowli ryb, a szczególnie pstrągów i karpi. Działał we władzach samorządowych oraz w towarzystwach gospodarczych i rolniczych. Publikował artykuły, w których dzielił się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z zakresu rolnictwa. Był hodowcą koni, miłośnikiem jazdy konnej, zapalonym myśliwym, ale też automobilistą. Posiadał pałac w Rudzie Różanieckiej i nieruchomości w Wiedniu. Czuł się Niemcem (Austriakiem), ale był lojalnym obywatelem II RP. Jego córki poślubiły Polaków, a w czasie II wojny światowej odmówiły podpisania volkslisty. Po wojnie jego majątek został znacjonalizowany, a niektóre z przedsiębiorstw czy przedsięwzięć funkcjonują do dzisiaj (np.: tartak, gospodarstwa rybackie, lasy – Nadleśnictwa Narol i Oleszyce, pałac – DPS).

- Janusz Grechuta, Justyna Grechuta

Spis treści:

Wstęp  /5

Rodzina /9

Dzieciństwo i edukacja  /20

Służba wojskowa  /29

Przejęcie majątku  /31

Życie rodzinne i towarzyskie do I wojny światowej  /33

Działalność społeczna, gospodarcza, samorządowa i polityczna do 1918 roku  /62

I wojna światowa  /73

Majątek w okresie międzywojennym  /79

Życie rodzinne i towarzyskie w okresie międzywojennym  /109

Aktywność społeczna, gospodarcza i samorządowa w okresie międzywojennym  /132

II wojna światowa  /138

Losy rodziny po II wojnie światowej  /158

Losy majątku po II wojnie światowej  /164

Podsumowanie  /168

Załącznik  /173

Bibliografia  /175

Wykaz skrótów  /191

Indeks osób  /195

Indeks  miejscowości  /201