Germanik Juliusz Cezar. Aratea. Germanicus Iulius Caesar. Aratea

Przekład poematu Aratea Germanika Cezara wraz z komentarzem i wstępem, przedstawiającym w zarysie dzieje astronomii oraz poezji astronomicznej w antyku (szczególnie w Rzymie), prezentującym poemat Fainomena Aratosa, pierwowzór utworu Germanika, a przede wszystkim omawiającym sylwetkę „księcia poety” oraz jego dzieło z uwzględnieniem badań, które nad nim przeprowadzono. Poemat Germanika nie został dotychczas przełożony na język polski, być może z powodu powszechnej, acz krzywdzącej, opinii o jego niższości artystycznej w stosunku do Fainomenów. We wstępie do przekładu, przedstawiając opinie zajmujących się utworem badaczy, tłumaczka udowania, że odmienność Arateów od ich pierwowzoru, z której często czyniono zarzut, nie świadczy o nieudolności poety, a wręcz przeciwnie, o wysokim kunszcie artystycznym, pozostającym w zgodzie z poetyką jego czasów.

Przekład oparty jest na tekście wydania krytycznego André Le Boeuffle’a, Germanicus, Les phénoménes d’Aratos z 1975 roku. Wzorując się na podziale, jaki dla swego tłumaczenia przyjął Le Boeuffle, passusy dotyczące poszczególnych konstelacji wyróżniono tytułami. Dodatkiem do przekładu są ilustracje oraz słowniczek nazw gwiazdozbiorów – odwołania do niego znajdują się w przypisach.

Spis treści: