Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 15, części A, B, C)

Rok wydania: 2019

Liczba stron: część A - 243, część B - 28 map w pudełku, część C - tłumaczenie na język ukraiński

Okładka: część A - twarda, część B - karton, część C - miękka

Format: 23,5 cm x 31,00 cm

W latach 1779-1783 wojskowi kartografowie austriaccy pod kierunkiem ppłk. Friedricha von Miega sporządzili dokładną mapę tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii, czyli ziem polskich zagarniętych przez Austrię w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej. Arkuszom mapy towarzyszą opisy kartowanego terenu obejmujące charakterystykę lasów i roślinności, ukształtowania terenu, rzek i wód oraz ważniejszych budowli o znaczeniu militarnym (zamki, dwory, kościoły i klasztory).

Tom 15 zawiera 28 arkuszy map (w tym 3 kopie), wraz z odpowiadającymi im opisami wojskowymi kraju. Materiał ten obejmuje zachodnią część Wyżyny Podolskiej, sięgającą na północy skraju Wyżyny Wołyńskiej, zawartą między dolinami dwóch lewobrzeżnych dopływów Dniestru: rzek Seret na zachodzie i Zbrucz (określanej po 1772 r. jako Podhorce) na wschodzie. Pod względem geograficzno-historycznym ów teren do I rozbioru pozostawał w granicach państwa polskiego, stanowiąc w większości północno-wschodnią część ziemi halickiej województwa ruskiego (Ruś Czerwona) oraz zachodni fragment województwa podolskiego (Podole Koronne). Jego północne pobrzeże zaliczane było do województwa wołyńskiego. Pod rozbiorami obszar ten wchodził w skład cyrkułów tarnopolskiego i zaleszczyckiego, w okresie międzywojennym mieścił się w województwie tarnopolskim, obecnie zastąpionym obwodem z tą samą siedzibą.

Komplet w folii termokurczliwej zawiera:

- część A: wstępna – opisowa, ilustrowana, w języku polskim i niemieckim, format książki A4, ss. 243 

- część B: 28 map w pudełku (luźne arkusze, pełnokolorowe reprodukcje w formacie oryginalnym) 

- część C: tłumaczenie na język ukraiński opisów wojskowych do map