- Kategorie
-
Europejskie konflikty dyplomatyczne Wiek XIX
Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
Cena przesyłki | 11 |
Dostępność | Mała ilość 2 szt. |
Kod kreskowy | |
ISBN | 978-83-60940-70-9 |
EAN |
Zostaw telefon |
Europejskie konflikty dyplomatyczne
Wiek XIX
Autor: Władysław Zajewski
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 250
Oprawa: twarda
Format: 15,0 cm x 21,5 cm
Autor prezentuje nowe, krytyczne spojrzenie na europejskie konflikty dyplomatyczne epoki porozbiorowej, na sposoby odzyskania niepodległości, bowiem jednostki poddane presji reżimów mocarstw uczestniczących w rozbiorach Polski mogły się pogubić, ale naród jako całość - nigdy. Mimo tak licznych głosów publicystów i historyków, że Napoleon mamił i oszukiwał Polaków, ci stali się - jak wyznała dyskretnie Mme de Stael - „jedynym narodem, który walczył do końca u boku Napoleona w nadziei na odzyskanie niepodległości".
Mniej natomiast znamy polskie starania na polu dyplomacji. Mimo braku odpowiednich struktur organizacyjnych i popełnionych potknięć, powstanie listopadowe ocaliło Belgię przed zbrojną interwencją Rosji, co już dawno skonstatował belgijski historyk F. de Lannoy, zaś dyplomaci Rządu Narodowego uratowali także Belgię w 1831 przed wojną domową. Kongres wiedeński (1814-1815) stał się faktycznie - jak napisał Maurycy Mochnacki - gwałtem na Polsce dokonanym, czwartym jej rozbiorem, to z drugiej strony należy pamiętać, że wolna europejska opinia liberalna nigdy nie aprobowała gwałtu dokonanego na Polsce.
Znakomity wyraz tym poglądom dawała prasa belgijska: „Traktat wiedeński nie jest zobowiązujący dla narodów zniewolonych i w żaden sposób nie wiąże on uciemiężonego i prześladowanego narodu polskiego (...) postępowanie carów rosyjskich wobec Polski przed i po powstaniu 29 listopada 1830 de iure i de facto anulowały traktat wiedeński z 1815 roku" („Courrier Belge", nr 195 z 13 lipca 1832). „Naród, nawet siłą zniewolony przez sąsiedni naród - dowodził książę Adam Jerzy Czartoryski - jako członek odrębny wielkiej społeczności rodu ludzkiego, nie traci prawa do niezależności i do istnienia osobnego, nawet gdy jest trzymany w niewoli przez inny naród". Cały sens działań narodu polskiego w XIX wieku polegał na dyplomatycznym i zbrojnym zakwestionowaniu rozstrzygnięć traktatu wiedeńskiego, który utrwalał podział Polski.