Dziwne jest serce kobiece...Tom 3. Wspomnienia z Ząbkowic i Krakowa

Autorka: Zofia z Odrowąż-Pieniążków Skąpska

Rok wydania: 2023

Liczba stron: 736

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Format: 16,00 cm x 23,00 cm

Dziwne jest serce kobiece tom 3 Wspomnienia z Ząbkowic i Krakowa Zofii z Odrowąż- Pieniążków Skąpskiej kończy niezwykłą sagę rodzinną spisywaną przez sześćdziesiąt lat. Autorka, w powojennej sytuacji politycznej kraju, podejmuje z mężem raz jeszcze wyzwanie pracy zawodowej, tym razem w Ząbkowicach Śląskich. Po śmierci męża ostatnie dziesięć lat życia spędza w Krakowie. Bohaterami, jak w całej trylogii, są prawdziwe osoby, a tłem autentyczne wydarzenia.

Teatr Polskiego Radia zrealizował dwa słuchowiska na kanwie poprzednich tomów.

Po maszynopis tomu pierwszego wspomnień pani Skąpskiej sięgałem z pewną obawą, ale na następne czekałem już niecierpliwie i z nadzieją. Nie zawiodłem się. Pisarstwo narracyjne, obserwacyjne i emocjonalne to walory tych wspomnień prawdziwej nie wymyślonej sagi rodzinnej. Dla współczesnego czytelnika walorem winna być autentyczność i obiektywizm zapisów z pierwszych lat powojennych, niezafałszowanych dyktowaną dziś interpretacją tamtego okresu. Autorka nie jest apologetką nowych czasów, ale rozumie, że innych nie może być i nie będzie. Trzeba żyć, pracować i dbać o właściwe ukształtowanie postaw wnuków. Zachęcam do lektury. 

Józef Hen

Tom ten mógłby nazywać się Kres ziemiaństwa, ale dla Autorki emocjonalnie i duchowo kresem tym nie jest. Jest świadoma, co niosą, dla niej i jej najbliższych, przemiany lat 1944/1945. Pomimo to i mimo podeszłego już wieku imperatyw pracy na rzecz ziemi i jej płodów, któremu wraz z mężem byli całe życie wierni, nie gaśnie. To jeszcze nie czas odpoczynku obejmują prowadzenie zakładu ogrodniczego na ziemiach zachodnich. Starają się przekazać wnukom wszystkie wartości, które były dla nich tak ważne w czasie zaborów i odrodzonej II Rzeczpospolitej. Zarówno dwa tomy poprzednie, jak i ten wciąga czytelnika w prawdziwą historię prawdziwych ludzi, opisaną w dobrym literackim stylu. Warto czytać, warto zekranizować. Wiesław Myśliwski Dwa poprzednie tomy interesujących wspomnień Zofii Skąpskiej to samo życie. Pracowite, radosne, naturalne, niewolne od kłopotów, od czasu do czasu nieoszczędzające autorce osobistych tragedii, nie licząc narodowych. Tom trzeci nie mniej ciekawy, poza komponentem dolnośląskim, a więc czasem niedostatku i konfrontowania się z nieustanną polityczną opresją, to rekapitulacja tego życia. To namysł nad starością, przemijaniem, odchodzeniem własnym i najbliższych. Pani Zofia, wyzwolona już z nieuchronnych, lecz często banalnych obowiązków, oddaje się temu, co jest istotą natury jej i każdego wrażliwego, inteligentnego człowieka - rozmyślaniom. Namawiam czytelników, by spróbowali asystować autorce w tych rozmyślaniach. Naprawdę warto. 

Eustachy Rylski

Spis treści:

Wstęp  /7

Rozdział I. Pożegnanie z Hebdowem - powrót do Krakowa po 45 latach /16

Rozdział II. Nowe wyzwanie - zakład ogrodniczy w Ząbkowicach Śląskich  /46

Rozdział III. W Ząbkowicach powstaje Spółdzielnia  /143

Rozdział IV. Złote Gody w Krakowie  /169

Rozdział V. Ostatnie miesiące razem - choroba i śmierć Janka  /197

Rozdział VI. Samotność - Kraków po raz trzeci  /219

Rozdział VII. Żyć życiem Najbliższych i wspomnieniami - śmierć siostry Jadzi  /252

Rozdział VIII. Trzeba zawczasu uczyć się starości  /366

Rozdział IX. Śmierć siostry Mani - moje choroby - trzeba pogodnie zejść z estrady  /405

Rozdział X. Cierpienie ma największą wartość dla człowieka  /438

Rozdział XI. Lata ostatnie - śmierć siostry Janki  /518

Rozdział XII. Gorycz - coraz więcej goryczy  /583

Rozdział XIII. Te dni przedostatnie...  /600

Epilog. Zapis Wandy Rogatko  /605

Wspomnienia i listy /613

Rozmaitości i ciekawostki rodzinne  /665

Tablice genealogiczne /681

Podziękowania /689

Spis ilustracji  /699

Indeks osób  /707