Dzieje Polski średniowiecznej. Tom 1 do roku 1333, tom 2 od roku 1333 do 1506

"Dzieje Polski średniowiecznej Romana Grodeckiego, Stanisława Zachorowskiego i Jana Dąbrowskiego zostają wznowione po blisko 70 latach od daty ich ukazania się. (...) Od dawna nazywane przez studentów „trojaczkami”, zostały napisane przez autorów młodych. Roman Grodecki miał w chwili ich ukazania się 37 lat, Stanisław Zachorowski zmarł w wieku 33 lat, a Jan Dąbrowski liczył lat 36. Grodecki i Dąbrowski byli mocno zaangażowani w ruchu niepodległościowym. Wszyscy trzej wnieśli świeżość spojrzenia na dzieje Polski i dążność do zrozumienia zawiłego splotu czynników subiektywnych i obiektywnych, które te dzieje kształtowały. Ta postawa badawcza udziela się także czytelnikowi i pozwala mu te dzieje i poznać, i zrozumieć. (...) Trzej wybitni przedstawiciele polskiej historiografii dali więc dzieło oryginalne, wewnętrznie spójne, mimo nieuniknionych różnic ujęcia, niezwykle bogate w treść, choć druga połowa XVI wieku została w nim opracowana bardziej skrótowo niż stulecia poprzednie (...). Dokonując dziś reedycji dzieła trzech krakowskich historyków sprzed blisko 70 lat mamy na uwadze to, że jest ono wciąż przez studentów poszukiwane, a zatem potrzebne. Będzie nadal dostarczać bogatej informacji o średniowieczu polskim, a w każdym razie stanie się na pewno źródłem inspiracji intelektualnej."

(Prof. Jerzy Wyrozumski)

"Dzieje Polski średniowiecznej Romana Grodeckiego, Stanisława Zachorowskiego i Jana Dąbrowskiego stanowią w polskiej historiografii dzieło klasyczne: podobnie jak Kultura Odrodzenia we Włoszech Jakuba Burckhardta czy Jesień Średniowiecza Johanna Huizingi nie traci z upływem lat ani walorów naukowych, wyrażających się we wciąż żywej aktualności zawartych w niej tez i wniosków, ani wartości literackich. Jest szczegółowym, podręcznikowym wykładem napisanym przez trzech wybitnych uczonych, profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy w dziejach historiografii polskiej zajęli trwałe miejsce. (...) Na czym polega szczególna wartość tego dzieła? (...) Książka nie jest suchym zestawieniem faktów i dat raz na zawsze sprawdzonych i „podanych do wierzenia”, lecz raczej twórczą interpretacją wydarzeń, w której autorzy nierzadko odwołują się wprost do źródeł i nie kryją przed czytelnikami różnych możliwości ich rozumienia. Jest to możliwe m.in. dlatego, że sami wnieśli poważny wkład w pogłębienie znajomości prezentowanej przez nich dziedziny wiedzy."

(Prof. Krzysztof Baczkowski)