Działalność Elżbiety Sieniawskiej. Polityka-gospodarka-kultura

Pod redakcją: Bożeny Popiołek

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 452

Okładka: twarda

Format: 17,00 cm x 23,00 cm

Monografia złożona z 19 esejów uznanych historyków i historyków sztuki otwiera przed czytelnikami możliwość stworzenia własnego obrazu Elżbiety Heleny z Lubomirskich Sieniawskiej (ok. 1669-1729), pani krakowskiej, królowej bez korony. Już u sobie współczesnych budziła rozmaite uczucia; dla jednych była patronką i mecenasem, „drugą po Bogu opiekunką i Panią łask pełną”, inni życzyli jej rychłej śmierci i zejścia ze sceny. Szczególnego zainteresowania przysporzyła Sieniawskiej jej aktywność gospodarcza i polityczna, przypadająca na pierwsze trzydziestolecie wieku osiemnastego. Fundatorka licznych pałaców i kościołów, ocaliła także i rozbudowała pałac królewski w Wilanowie.

Spis treści:

Bożena Popiołek, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska, kasztelanowa krakowska - polityk czy polityczna awanturnica? /7

Anna Penkala-Jastrzębska, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Wytrawny polityk czy interesowna magnatka? Kłopotliwy portret Elżbiety Sieniawskiej w świetle korespondencji osób jej współczesnych /33

Jarosław Pietrzak, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska na dworze królowej Marii Kazimiery d'Arquien Sobieskiej w latach 1680-1698 /53

Aleksandra Skrzypiet, Uniwersytet Śląski w Katowicach. Relacje królewiczów Sobieskich z Elżbietą Sieniawską /87

Monika Wyszomirska, Archiwum Państwowe w Toruniu. "Niech się nikt nie cieszy ani urąga z naszej przyjaźni". Obraz wzajemnej więzi w listach Franciszka Bielińskiego do Elżbiety Sieniawskiej z lat 1712-1729 /107

Andrzej K. Link-Lenczowski, Uniwersytet Jagielloński. Hetmanowa Elżbieta Sieniawska i "anatomia Rzeczypospolitej" - raz jeszcze /123

Jerzy Dygała, Instytut Historii im. T. Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. Kontakty Elżbiety Sieniawskiej w królem Stanisławem Leszczyńskim w latach 1706-1709 /157

Ewelina Sikora, Uniwersytet Środkowoeuropejski w Budapeszcie. Elżbieta Sieniawska jako pośredniczka dyplomatyczna podczas powstania Franciszka II Rakoczego w latach 1703-1711 /165

Katarzyna Kuras, Uniwersytet Jagielloński. Kariery klientów Elżbiety Sieniawskiej w kręgu Zofii z Sieniawskich Czartoryskiej i v. Denhoffowej i Augusta Aleksandra Czartoryskiego /185

Agnieszka Słaby, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. W drodze. Mobilność w życiu elit czasów saskich na przykładzie itinerarium Elżbiety Sieniawskiej /207

Jarosław Dumanowski, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Drozdy, pawie i szczupaki. Sieniawscy od kuchni /235

Adam Kucharski, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Gazetowy serwis informacyjny Elżbiety i Adama Sieniawskich. Treści i twórcy /257

Urszula Kicińska, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. "Funkcyi mojej dosyć czynić, jakom zwykł dotąd" - współpraca Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej z urzędnikami jako przejaw działalności gospodarczej kasztelanowej krakowskiej /279

Janusz S. Nowak, Muzeum Narodowe w Krakowie. Lekarze i służba medyczna na dworze Elżbiety i Adama Mikołaja Sieniawskich (1669-1729) /305

Rafał Nestorow, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Pomiędzy sztuką a polityką. Fundacje i inicjatywy artystyczne Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej jako przykład magnackiego patronatu za panowania Augusta II /327

Jakub Sito, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Elżbieta Sieniawska i August Mocny jako stołeczni dysponenci sztuki. Między rywalizacją a synergią /349

Urszula Stępień, Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu. Działalność fundatorska Elżbiety Sieniawskiej w świetle listów malarza Carla de Prevo. Zagadnienie relacji pomiędzy zleceniodawcą i artystą /375

Waldemar Komorowski, Muzeum Narodowe w Krakowie. Elżbieta Sieniawska a krakowskie środowisko architektoniczne pierwszej połowy XVIII wieku. Nieznana rezydencja hetmanowej w Krakowie /395

Michał Wardzyński. Uniwersytet Warszawski, Mazowiecki Instytut Kultury - Mazowiecka Akademia Dziedzictwa. Johann Elias i Heinrich Hoffmannowie na służbie księżnej hetmanowej Sieniawskiej a rzeźba późnobarokowa w Małopolsce pierwszej połowy XVIII wieku /411

Indeks osób /436