Antyczna Sztuka Wojenna. Persja-Grecja-Macedonia. Część 1

Autor: Hans Delbruck

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 246

Okładka: miękka

Format: 17,00 cm x 24 cm

Jedna z najważniejszych prac dotycząca historii wojskowości. Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882 do 1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem historii współczesnej na uniwersytecie w Berlinie, gdzie bardzo ceniono jego prace, a od 1883 był współwydawcą periodyku Preussischen Jahrbücher, który wydawał do roku 1920. Swoje badania nad historią wojskowości upatrywał jako kontynuację dzieła Carla von Clausewitza, którego podziwiał i do którego bardzo często się odwoływał. Jego nowatorskie podejście, dekonstrukcja połączona z ponownym budowaniem tez na temat historii sztuki wojennej wywoływały liczne spory ze współczesnymi mu historykami. Obok sztandarowej Historii sztuki wojennej (Geschichte der Kriegskunst im Rahmen der politischen Geschichte), napisał liczne prace o charakterze porównawczym, monograficznym i przekrojowym: Die Perserkriege und die Burgunderkriege (1887), Die Strategie des Perikles erläutert durch die Strategie Friedrichs des Grossen (1890), Das Leben des Feldmarschalls Grafen Neithardt von Gneisenau (1894), Bismarcks Erbe (1915), Krieg und Politik (1918), oraz wydana w 1894 Sprawa polska (Die Polenfrage). W czasie I wojny światowej wdawał się w spory ze sztabem generalnym na polu przyjętej strategii w Wielkiej Wojnie. Był członkiem komisji pokojowej, która w Wersalu podpisała traktat pokojowy. Ostro sprzeciwiał się tezie jakoby Niemcy przegrały tę wojnę ze względu na zadany im przez Żydów i komunistów „cios w plecy” (Dolchstosslegende). Na emeryturę przeszedł w roku 1920. Zmarł 14 lipca 1929 roku w Berlinie.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Przedmowa /7

Punkt wyjścia /17

Księga I: Wojny Perskie.

Rozdział I. Siły armii: materiał wprowadzający /21

Rozdział II. Uzbrojenie i taktyka Greków /43

Rozdział III. Siła armii greckiej: wnioski /53

Rozdział IV. Armia Perska /57

Rozdział V. Bitwa pod Maratonem /63

Rozdział VI. Termopile /83

Rozdział VII. Artemizjon /91

Rozdział VIII. Bitwa pod Salaminą /95

Rozdział IX. Bitwa pod Platejami /103

Księga II: Grecy u szczytu potęgi

Rozdział I. Taktyka grecka do wybuchu wojny peloponeskiej /113

Rozdział II: Strategia: Perykles /127

Rozdział III. Najemnicy /137

Rozdział IV. Udoskonalenie istniejącego systemu taktycznego w czwartym stuleciu /141

Rozdział V. Teoria: Ksenofont /149

Rozdział VI. Epaminondas /155

Księga III: Macedończycy

Rozdział I. Macedoński system wojskowy /165

Rozdział II. Aleksander i Persja: Bitwa pod Granikiem /175

Rozdział III. Bitwa pod Issos /181

Rozdział IV. Bitwa pod Gaugamelą /199

Rozdział V. Bitwa nad rzeką Hydaspes /211

Rozdział VI. Aleksander jako dowódca /223

Rozdział VII. Wojny Diadochów /227