Główną zaletą książki jest analityczne podejście do przedmiotu badań i aktualność podjętego tematu. Nie jest on często poruszany przez polskich badaczy. Z tej perspektywy można uznać, że wypełniono pewną niszę szczególnie istotną ze względu na ewolucję międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa po 2014 roku. Dodatkowo zaś z powodu porównania zmian w polityce obronnej kilku grup państw, prowadzonej przez ich rządy w różnych uwarunkowaniach geograficznych, historycznych, społecznych czy ekonomicznych. W przeważającej mierze należących do Unii Europejskiej i wedle przyjętej perspektywy badawczej zaliczanych do grupy państw małych. Wyciągane wnioski są atrakcyjne zarówno z perspektywy poszczególnych podmiotów badań, jak i całościowo, ponieważ pozwalają na porównanie zmian, jakie wprowadzono w polityce obronnej wybranych państw małych po 2014 r. Dla przykładu zwiększenia nakładów na zamówienia obronne, poszukiwanie wsparcie USA i dostosowania się do oczekiwań administracji Donalda Trumpa czy budowy specjalizacji sił zbrojnych oraz tworzeniu obrony terytorialnej.
Wszystko to sprawia, że zawartość książki powinna być atrakcyjna dla licznych czytelników, zarówno studentów, jak i pracowników naukowych i osób interesujących się obronnością i szeroko rozumianym bezpieczeństwa państwa.
(opis wydawcy)