Z dziejów żyrowickiego sanktuarium. Lata 1470-1618

Autor: Antoni Mironowicz

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 134

Okładka: miękka

Format: 16,5 cm x 23,5 cm

Żyrowice - największe prawosławne sanktuarium na Białorusi było tematem licznych publikacji i opracowań. Żyrowicki ośrodek kultowy był znanym w końcu XV stulecia na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Do cudownej ikony Matki Bożej przybywali wierni różnych wyznań (prawosławni, później unici, rzymskokatolicy, a nawet protestanci). Szukanie pomocy i uciszenia ściągało do cerkwi i monasteru żyrowickiego panujących, książąt, magnatów, szlachtę, duchownych, mieszczan i chłopów. Ikona Matki Bożej była tak samo czczona w okresie przynależności państwowej tego ośrodka do Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeczpospolitej, Rosji, II Rzeczpospolitej i Białorusi. To wyjątkowe miejsce, wybrane przez Najświętszą Marię Pannę, utkwiło głęboko w świadomości religijnej wielu narodów ale przede wszystkim wśród Białorusinów. Dla mieszkańców ziem białoruskich Żyrowice były i są ich centrum życia duchowego i kulturowego, do którego przybywały liczne grona pielgrzymów (ze wstępu).

Spis treści:

Wstęp  /7

I. Najstarsze relacje o objawieniu ikony Matki Bożej Żyrowickiej /11

II. Źródła o początkach sanktuarium żyrowickiego /20

III. Objawienie ikony, fundacja cerkwi i monasteru w Żyrowicach /34

IV. Żyrowice w czasach Alekandra Alekandrowicza Sołtana /53

V. Sanktuarium i monaster żyrowicki za ktitostwa Iwana Aleksandrowicza Sołtana /70

VI. Przejęcie żyrowickiego sanktuarium przez unitów  /78

Uwagi końcowe /94

Aneksy /96

Bibliografia /125