• Wojsko serdecznych nowo rekrutowanych na większą chwałę Boską afektów

Brak towaru
33.00
Wpisz swój e-mail
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 9.5
Odbiór w punkcie Poczta Polska 7.99
Poczta Polska Pocztex 48 9.5
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 12
Poczta Polska Pocztex 48 16
Dostępność Brak towaru
ISBN 9788366076990
Zostaw telefon

Autor: Hieronim Falęcki

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 575

Okładka: twarda

Format: 15,00 cm x 24,00 cm

Seria: Biblioteka pisarzy staropolskich 48

Uwagi - okładka z lekkimi zatarciami

 

Wojsko serdecznych nowo rekrutowanych na większą chwałę Boską afektów Hieronima Falęckiego (1678-1756) – dzieło unieśmiertelnione, a zarazem skazane na banicję ze świata literatury jednym prześmiewczym gestem Ignacego Krasickiego. W swojej epoce cieszyło się uznaniem, aby następnie stać się symbolem saskiego obskurantyzmu i ciemnoty. Teraz wraca, aby upomnieć się o należne mu miejsce. Jakie? Tu ipse, Lector benevole, diiudices [Osądź sam, miły Czytelniku].

Spis treści:

Wprowadzenic do lektury  /5

WOJSKO SERDECZNYCH NOWO REKRUTOWANYCH NA WIĘKSZĄ CHWAŁĘ BOSKĄ AFEKTÓW pod komendą Jaśnie Oświeconego Książęcia de primis principibus, bo MICHAŁA, w którego imieniu Bóg całej ojczyzny honor, sławę i calość konserwuje, ile SERWACEGO Korybuta Wiśniowieckiego, wojewody wileńskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego wielkiego hetmana, ale jeszcze większego przed Bogiem, niebem i całym polskim światem wysokich zasług, prerogatyw wodza, ciągnieniem za wyciągnionym na krzyżu Jezusem, trzema kolumnami: wiary, nadziei, milości, idące, roku, kiedy Syn Boski, regimentarz całego świata, zdawszy komendę naturze ludzkiej na wojnie trzydziestu trzech lat, bywszy Bogiem, stał się człowiekiem, wielką uczynil odwagę, aby nam wieczną zawojował chwalę, 1740, powtórnie drukiem roku 1746 opisane  /31

[A.]  /33

[1.] Hasło wojska pomienionego pod wieczór konającego świata, imiona najdroższe JEZUS EZUS I MARYJA i MARYJA zbawienne /33

[2.] Podjazd wojska na spędzenie z pola tegoż komplementarski-ch rycerzów-konwersantów /34

[3.] Podjazd inny na zniesienie młodzików wojennych, i Bellonie, i Cyprydzie służących /34

[4.] Podjazd na zgromienie wszystkich fugiszów /34

[5.] Podjazd na wzięcie języka wielomownej galantomiji, z junakieryją skoligowanej, że piękna być junakiem dla świata, piękniejszadla nieba  /35

[6.] Mars pomienionego wojska jaką się ciągnie dyspozycyją /35

CZĘŚĆ PIERWSZA tej książki: PRZEDNIA STRAŻ wojska nowo rekrutowanych serdecznych przeciwko Panu Bogu afektów. General major superimmensus amor Divinus - niepojęta milość Boska, qua maior non surrexit - która tak się na zbawienie nasze wygórowala, że altu miłości swojej, jak go wyniosła, już wyżej wynieść nie mogła, prowadzi ogniste regimenty, które różnych milości Boskich ognie wydają na serca ludzkie na zbawienne zaziębionych marnością światową afektów dumnopróżnych rozżarzenie /39

[1.] Incytament do milości Boskiej /40

[2.] Ekspresyja serdecznej przeciwko Panu Bogu w Trójcy jedynemu miłości  /41

[3.] Serdeczne ukochanie Pana Jezusa, Syna Boskiego  /42

[4.] Kondolencyja Panu Jezusowi, że od tak wielu nie jest ukochany /44

[5.] Wszystka akcyja, moment, każdy czas, godzina dla milości Pana Boga  /46

[6.] Konfuzyja samego siebie albo samej siebie za oziębłe albo żadne za tak wielkie łaski Boskie podziękowanie  /48

[7.] Podziękowanic za laski i dobrodziejstwa z wielką Panu Bogu swojemu plusoferencyją  /51

[8]. Gratiarum actio  /53

[9.] Alia gratiarum actio albo podziękowanie  /56

[10.] Suplika do Pana Jezusa o benedykcyją na wszelakie święte akcyje /59

[11.] Zapis w niebieskiej serca Maryi, Matki <Boskiej>, kancelaryi siebie samego (albo siebie samej) na wiekuiste poddaństwo /61

[12.] Konferencyja z Panem Jezusem delikatnej światowej duszy  /62

[13.] Testyfikacyja żałosnej duszy serdecznego przeciwko Panu Jezusowi afektu /64

[14.] Strach na wszystkich, jako większej, tak i mniejszej ludzi kondycyi, a z wielkiemi oczami, który się przegląda w całego piekła zwierciedle /65

[15.] Nominat pewny niebieski, najsłodszych imion JEZUS, MARYJA amant serdeczny /69

CZĘŚĆ DRUGA tej książki: KORPUS pomienionego wojska trzyma sakramentalny afekt. W cyrkularnej hostyi przy anielskim bankiecie rozochocony Król nad królmi droższe niż dyjamentowe ministrom swoim i innym konwiwantom na sercach niepojętej miłości swojej przyciska ordery. O, z znaczną i zacną ognistych afektów zbawiennie świętych do stołu niebieskiego zapraszający asystencyją, prezentuje altitudinem divitiarum - wspaniałość w tym sakramencie bogactw swoich, Bóg prawdziwy i Człowiek, że nam tak wszystko z duszą, ciałem, krwią najdroższą, a tak wszystko oddał i z niepojętym bóstwem, nad co już więcej, co by nam oddal, tak bogaty monarcha nie ma i nie miał  /71

[1.] Dulciaria na bankiecie sakramentalnym, słodsze nad kanary, miłości Boskiej /72

[2.] Inwitacyja albo zapraszający afekt Pana Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie do domu ubogiego ubogiej duszy swojej i uznanie niegodności swojej  /72

[3.] Dyskurs zbawienny w Przenajświętszym Sakramencie z niebieskim cześnikiem /74

[4.] Ekspektatywa z serdecznego afektu ochotą w sercu swoim Pana Jezusa  /76

[5.] Suplika do Matki Boskiej, Maryi Panny, aby przyozdobila pokoik duszny na milą Panu Jezusowi rezydencyją  /77

[6.] Protestacyja szczerej w Przenajświętszym Sakramencie przeciwko Panu Jezusowi miłości  /78

[7.] Inwitacyja krótka Pana Jezusa do serca swojego tych, którzy mają swoje zabawy i pańskiemi albo gospodarskiemi są obciążoni interesami, i tych wszystkich, którym ciężko Panu Jezusowi choć pół kwadransika darować, a nie ciężko dzień cały fraszkować, frantować, próżnować  /79

[8.] Zwierciadlo zbawienne, nim przystąpią do tak zacnego sakramentu, galantom ziemskim  /81

[9.] Przywitanie Pana Jezusa w duszy swojej wszystkich miłości sposobami  /83

[10.] Uznanie do ukochania Pana Jezusa swojej niegodności  /85

[11.] Prostracyja albo uniżoność duszy pokornej u nóżek Pana Jezusa, gościa w Przenajświętszym Sakramencie, z serdecznym za swoje defekty użaleniem /86

[12.] Donatywa najdroższemu gościowi, Panu Jezusowi, od człowieka, w sercu jego bankierującemu /88

[13.] Komizeracyja pobożnej duszy nad nieukochanym w Przenajświętszym Sakramencie od tak wielu ludzi Panem Jezusem  /90

[14.] Wilipensyja duszy siebie samej przed obecnością w sercu swoim gościa najdroższego, Pana Jezusa /92

[15.] Waleta Panu Jezusowi po oddanych serdecznych afektach w Przenajświętszym Sakramencie  /94

CZĘŚĆ TRZECÍA tej książki: pomienionego wojska STRAŻ BOKOWA - serce Panajezusowe gorzkiej męki pełne, na którym pektoralik droższy niż szczerozloty zawieszony - kompasyjonalny nad bolesnym Panem Jezusem afekt ludzki - zegarek bijący godziny żałosne Mężowi Boleści, z repetycyjami ustawicznej męki Jezusowej pamiątki, z ekscytarzem do zakochania się zranionego Zbawiciela, repetujący godziny święte i świeckie, z godzinkami nabożnemi do bolesnego Jezusa, na pewnej predestynacyi do nieba, choćby też największego grzesznika, aby tylko serdecznie uważał, jak ciężko, jak gorzko, jak krwawo, jak nieznośnie Bóg w naturze ludzkiej bolal dla człowieka, położony /97

[1.] Dni wszelakich i godzin obserwa, konserwa zbawienia /98

[2.] Godzin świętych pociecha /98

[3.] Godzin światowych krótka pociecha, dluga mizeryja  /100

[4.] Ekscytarz do zakochania się bolejącego Pana Jezusa i Matki Jego, w których kompasyjonalnych afektach największy grzesznik (albo grzesznica) pewną ma zbawienia nadzieję /102

[5.] Dokumenta na to i próby różnych autorów /103
[6.] Dokumenta historyjalne pewnego zbawienia, kto ma przez kom pasyją bolesnego w sercu Pana Jezusa  /103
[7.] Dokumenta Ojców świętych i różnych autorów, jak zbawienny, choć krótki, i pewny nieba kompasyjonalny nad bolesnym Panem Jezusem afekt  /104
[8.] Objawienia niektórym świętym panienkom jako pewne znaki zbawienia tych, którzy kochają bolesnego Pana Jezusa  /106
[9.] W ranach Panajezusowych i według duszy, i ciala obrona  /107
[10.] Perswazyja zbawienna wyższej preeminencyi magnatom i senatorom, senatorkom, paniom, Jaśnie Oświeconym, Jaśnie Wielmożnym, Wielmożnym /108
[11.] Pobudka do głębokiej uwagi, co to za boleści, kontempty, wzgardy Bóg i Człowick dla ludzkiego zbawienia ucierpiał, zebrana z rewelacyi świętej Melchtydy, Brygitty, Angeli de Fulgino i innych, ekstraordynaryjna  /110
[12.] Perswazyja święta do refleksyi każdemu, czy-li królowi, czy-li mizerakowi, choćby całego świata panu, dość że człowiekowi śmiertelnemu, do okupu krwi Boskiej należącemu /111
[12.1.] [ incipit: „Najjaśniejsze majestaty..."] /111
[12.2.] Pierwsza uwaga: kto cierpial?  /112
[12.3.] Dlaczego cierpiał?  /113
[12.4.] Za kogo cierpiał?  /113
[12.5.] Dla kogo cierpiał Bóg i Człowiek? /114
[12.6.] Kiedy cierpiał Pan Jezus? /114
[12.7.] Co cierpiał Bóg i Człowiek?  /114
[12.8.] Jak ciężko Pan Jezus cierpial? /115
[12.9.] Memoryjalik z nauką uczonego a Burgundia /115
[13. ] Piękna inwencyja do znalezienia miłosierdzia Boskiego pewnego Polaka, który kilkanaście lat strawiwszy na amorantycznych konfidencyjach, kiedy myśli, jakim by sposobem mógł przyjść z Bogiem do rekoncyliacyi, weźmie książkę pewną w rękę, aż napada na ten sens: Vis pervenire ad Dei misericordiam, exerce te in passionata humanitate Domini lesu Christi  /116
[14.] Konferencyja duszy żałosnej z Panem Jezusem bolesnym /118
[15.] Aspekt żałosny na ukrzyżowanego Jezusa  /120
[16.] Wymysł święty, jaki akces do pokuty i do Jezusa bolesnego miłości /123
[17.] Żal ludzki - orator żalosny do Bolesnej Matki Boskiej /124
[18.] Pan Jezus, z ambony krzyżowej do niewdzięcznego człowieka kaznodzieja /127
[19.] Wizyja z rewizyją słów od Pana Jezusa z ambony krzyżowej ogłoszonych do człowieka, audytora niewdzięcznego /128
[20.] Suplika Panajezusowa do ludzkiej duszy o żalosny na siebie aspekt: Vide, o homo, quid patior. - Patrz, człowiecze, com cierpial /131
[21.] Inna wizyja i rewizyja duszy na te słowa z uwagą, które mówi Pan Jezus: Patrzaj, człowiecze, co cierpię. Cierpiç, ale więcej boleję, kiedy ciebie niewdzięcznego uznaję  /132
[22] Wieczność szczęśliwa z godzinek bolesnego Jezusa skompendyjowana nie tylko w życiu, ale i w skonaniu pocieszna /134
[22.1.] Na jutrznią /134
[22.1.a.] [incipit: „Nie tylko usta otwórz, bolejący...".]  /134
[22.1.b.] Tajemnica potu krwawego. Hymn  /134
[22.1.c.] Modlitwa  /134
[22.1.d.] Jako wyżej /135
[22.1.e.] Pan Jezus bity, deptany, plwany, wyśmiany. Hymn  /135
[22.1.f.] Modlitwa /136
[22.2.] Na prymę. Pan Jezus policzkowany /136
[22.2.a.] [Jako wyżej: Na wspomożenie etc."]  /136
[22.2.b.] Hymn /136
[22.2.c.] Modlitwa /137
[22.3.] Na tercyją. Pan Jezus biczowany /137
[22.3.a.] [incipit: „Na wspomożenie pośpiesz, Jezu, moje..."] /137
[22.3.b.] Hymn /138
[22.3.c.] Modlitwa /138
[22.4.] Na sekstę. Pan Jezus cierniem koronowany /139
[22.4.a.] [incipit: „Na wspomożenie pośpiesz, Jezu, moje...] /139 
[22.4.b.] Hymn /139
[22.4.c.] Modlitwa /139
[ 22.5.] Na nonç. Pan Jezus krzyż dźwigający /140
[22.5.a.] [incipit: „Na wspomożenic pośpiesz, Jezu, moje..."] /140
[22.5.b.] Hymn /140
[22.5.c.] Modlitwa /141
[22.6.] Na nieszpór. Pan Jezus na krzyżu konający  /141
[22.6.a.] [incipit: „Na wspomożenie pośpiesz, Jezu, moje...] /141
[22.6.b.] Hymn  /141 
[22.6.c.] Modlitwa  /142 
[22.7.] Na kompletę. Pan Jezus na krzyżu z otwartym sercem wielkiej miłości dokument prezentujący /142
[22.7.a.] [incipit: „Na wspomożenie pośpiesz, Jezu, moje..."] /142
[22.7.b.] Hymn /142
[22.7.c.] Modlitwa  /143
[23.] Dusza w zachwyceniu od bolesnego Jezusa tonie w morzu boleści, że Pan Jezus od tak wielu nie jest kochany  /143
[24.] Ekspresyja przeciwko bolesnemu Panu Jezusowi duszy w oceanie żalów nad nieukochanym Zbawicielem zatopionej /145
[25.] Ofiara od žalosnej ludzkiej duszy Panu Jezusowi na krzyżu ofiarę krwawą za nas konkludującemu /147
[26.] Nadzieja grzesznika, Jezus bolesny /149
CZĘŚĆ CZWARTA tej książki: WOJSKA serdecznych, przeciwko Bogu nowo rekrutowanych afektów STRAŻ PLACOWĄ trzyma na placu marności nieszczęśnej grzesznik stracony żołnierz, pełny płaczu. Prowadzi serdeczne lamentacyje jako jakie posiłki auksylijarne odsiecz zdradliwie zawojowanej od szatana duszy, z Boskim miłosierdziem w dobrej kompaniji zbawienia pewny, gily mu niepojęta milość Boska dodaje nadziei  /151
[1.] [incipit: „O felix poenitentia, quae mibi tantam promeruit gloriam..."]  /152
[2.] Kauteryja pierwsza, nie w ciele, ale w sumnieniu uczyniona, wszelakiego gatunku grzesznikom teraz, przy konsumpcyi świata, którą sam Pan Jezus opowiedział /152
[3.] Kauteryja druga. Szatan zwodzi śmieszkiem zbytecznych w konfidencyjach wesołoszków  /155
[4.] Kauteryja trzecia. Szatan dementuje grzeszkiem postpozytorów malych defektów /157 
[5.] Kauteryja czwarta mignifikusom ziemskim, którzy małych rzeczy nie chcą ważyć na niebo, wielkie łożą na pieło  /161
[6.] Kauteryja piąta /163
[7.] Kauteryja szósta /166
[8.] Kauteryja siódma /167
[9.] Kauteryja ostatnia /170
[10.] Lamentacyje, smutki, żale, boleści serca, duszy presury za swoje kryminały na placu marności straconego żołnierz /171
[10.1.] Przed lamentacyją przestroga /171
[10.2.] Lamentacyja pierwsza z uwagą własnej woli: Peccavi, kontrującej Boskiej woli  /173
[10.3.] Lamentacyja druga z aprehensyją grzechu ciężkości /175
[10.4.] Lamentacyja trzecia grzesznika albo grzesznicy z rekognicyją wielkiej nad sobą Boskiej cierpliwości /177
[10.5.] Lamentacyja czwarta z głęboką imaginacyją, kogo to człowiek obrażał  /179
[10.6.] Lamentacyja piąta tym, którzy mają - peccavi - grzechy za uciechy  /182
[10.7.] Lamentacyja szósta i zabranie łez Panajezusowych na lamenty mąk różnych na satysfakcyją za swoje grzechy /185
[10.8.] Lamentacyja siódma, że siła ochoty do pokuty, skutku mało i smutku  /188
[10.9.] Lamentacyja ósma żałosnego grzesznika nad samym sobą, że jak pragnie dla miłości Boskiej, w tej menzurze boleć nie może /189
[10.10.] Lamentacyja dziewiąta grzesznika, że tak wielkiemu przyjacielowi, Panu Bogu, nieraz się nieprzyjacielem stawił i niewdzięcznym  /190
[10.11.] Lamentacyja dziesiąta. Dla milości Boskiej nie tylko za własne, ale za całego świata boleć grzechy /193
[10.12.] Žal grzesznika i boleść pragnącego kochać Pana Boga, że Pan Bóg od tak wielu nie jest ukochany, choć wszystkich serdecznie kocha /196
[10.13.] Inwencyja inna grzesznika innych boleści dla ekspresyi serdecznej przeciwko Panu Jezusowi życzliwości /198
[11.] Rekompensa wdzięczności za łaski pańskie Jaśnie Oświeconym Książętom Korybutom WIŚNIOWIECKIM: MICHAŁOWI, wojewodzie wileńskiemu, hetmanowi wielkiemu Wielkiego Księstwa Litewskiego: JANOWI, kasztelanowi krakowskiemu, i z Jaśnie Oświeconymi Księżnami, fundatorom swoim, na długie wieki ojczyźnie swojej pociechy, w czasie fortunne sukcesy, w niebie Boska benedykcyja, i całej skoligowanej Jaśnie Oświeconej, Jaśnie Wielmożnej familiji w zwyż pomienionych prośbach i suplikach /201
[12.] Nadzieja pokutnego grzesznika w niepojętej dobroci Boskiej mocno ufundowana  /205
[13.] Akt wielce wspaniały grzesznika wielkiej nadziei kryminałów strasznych w odpuszczeniu i ufność w Boskim milosierdziu /207
[14.] Cud miłości Boskiej: grzesznik w głębokiej uwadze nad sobą miłosierdzia Boskiego topi się w głębokich przeciwko Bogu afektach /208
[15.] Penitent żałosny, splendorem miłości Boskiej przerażony, jeszcze głębiej drugi raz rzuca się w przepaść miłosierdzia Boskiego z manifestem przeciwko Bogu swojemu i szczerego żalu, i serdecznego afekru  /210
[16.] Desperat święty, bolesny grzesznik rzuca się w ogień miłości Boskiej od straszliwej aprehensyi, co to Bóg w naturze ludzkiej ucierpiał dla niego, a co od niego /213
[17.] Desperat święty, grzesznik wrzucony w ogień miłości Boskiej, niezmiernej pragnący boleści, dziwnie świętemi przeciwko Bogu swojemu pała amorami /216
[18.] Desperat inny, błogosławiony pokutny grzesznik, in vinculo nimiae caritatis Divinae, szczęśliwy, wiesza się, wisielczyk na drzewie krzyżowym, proszący Pana Jezusa za ciężkie grzechy wiekuistej zguby ferowanego na siebie dekretu o suspensyją /219
[19.] Zawieszony przez siebie samego na drzewie krzyżowym desperat, błogosławiony grzesznik, prosi Pana Jezusa o suspensyją śmiertelnego na siebie dekretu Panajezusowemi słowami: O lesu, dimitte mihi, quia nescivi, quid feci! - Panie Jezu, odpuść mi, żem nie wiedzial, com czynił  /221
[20.] Dekret samego siebie na samego siebie za ciężkie grzechy swoje i defekty  /223
[20.1.] [incipit: „O straszliwy trybunalu Boskiego majestacie..."] /223
[20.2.] Dekret na ciało /225
[20.3.] Dekret na duszę /226
[20.4.] Dekret na serce /227
[20.5.] Dekret na oczy /228
[20.6.] Dekret na usta /229
[20.7.] Dekret na głowę próżnemi światowemi myślenicami za przątnioną  /230
CZĘŚĆ PIĄTA tej książki: WOJSKA nowo rekrutowanych serdecznych przeciwko Bogu afektów ODWÓD trzymają święte melancholije z brakowną zbawiennych perswazyi kawaleryją. Wszelakim ludzkim stanom: politykom, statystom, strojnym formozyjom, dworakom, dworkom, nobilisom, gospodarzom, gospodyńkom starym, młodożeńcom, prezydentom, ekonomom, co to "wszystko nam, nam", et caeteris in sequentibus parabolis melancholijami jako z któremi z jakiemi armaturami, OCHOTNIK wypada z tego wojska na wzięcie języka: życia krótkości, strasznej śmiertelności, gorzkiej piekielnej wieczności, milszej niż miłej w widzeniu Boga niebieskiej szczęśliwości. W którym jeżeli się kto nie obaczy zwierciedle według Jakuba świętego, apostola: consideravit vultum nativitatis suae in speculo, abiit et oblitus est, qualis fuit - uważał postać narodzenia swego w zwierciedle, odszedł, w niepamięci utopil, zapomniał, jaki był, niechaj w nim zadrży serduszko pieszczone, że się podobno na wieki z Bogiem widzieć nie będzie /233
[1.] Ochotnik na wzięcie języka życia ludzkiego bardzo odważnego, choć momentalnego, krótkości  /234
[1.1.] Święta melancholija pierwsza /234
[1.2.] Melancholija druga zbawienna. O tymże  /236
[1.3.] Melancholija trzecia, świętym wesoła, świeckim smutna  /237
[1.4.] Melancholija czwarta zbawienna. O tymże  /238
[2.] Ochotnik na wzięcie języka straszliwej śmiertelności  /241
[2.1.] Święta melancholija pierwsza /241
[2.2.] Melancholija święta druga. O tymże  /244
[2.3.] Melancholija święta trzecia. O tymże /245
[2.4.] Melancholija święta czwarta /248
[3.] Ochotnik na wzięcie języka, co czyniemy dla marności, co dla wieczności  /251
[3.1.] Melancholija pierwsza zbawienna  /251
[4.] Ochotnik na wzięcie języka, jak straszliwa wieczność  /254
[4.1.] Melancholija druga zbawienna z nauką różnym stanom /254
[4.2.] Melancholija trzecia zbawienna. O tejże wieczności  /258
[4.3.] Melancholija święta czwarta. O tymże /260
[4.4.] Melancholija piąta zbawienna. Jaki będzie w ognistej wieczności traktament /263
[4.5.] Melancholija święta szósta. O tejże wieczności  /265
[4.6.] Melancholija święta siódma. Czas stracony daremnie - największa męka w piekle jego i wieczności  /267
[5.] Ochotnik na wzięcie języka lubej w niebie z Bogiem wieczności i jak jej dostąpić  /272
[5.1.] Melancholija pierwsza zbawienna /272
[5.2.] Melancholija druga zbawienna. O śliczności niebieskiej, ale o jego większej postpozycyi /274
[5.3.] Melancholija trzecia zbawienna. O tymże /279
[5.4.] Melancholija święta czwarta. O tymże /282
[6.] Ochotnik na wzięcie języka, czemu to sila wezwanych, mało wybranych multi vocati, panci electi /285
[6.1.] Melancholija pierwsza  /285
[6.2.] Melancholija druga zbawienna. O nieba wspaniałości, wielkości dla uwagi, że nam gubią niebo małe bardzo rzeczy /288
[6.3.] Melancholija trzecia zbawienna. O tymże /291
[6.4.] Melancholija święta czwarta, że to može i na świecie żyć, i w niebie być /295
[6.5.] Melancholija ostatnia. O piękności i delicyjach nieba /298
[7.] OCHOTNIK powracający z podjazdu zbawiennych melancholij prowadzi języka z relacyją wszystkim amantom i amantkom światowym krótkich bardzo ich i mizernych kontentec  /302
[7.1.] [incipit: „Nieszczęsne gusty, światowe swobody..."]  /302
 [7.2.] Ekshortacyja tego na pamiątkę Czytelnikowi /303
[8.] Koniec tej książki cóż powiada jej Lektorom oraz i wszystkim pod ciężkiej śmiertelności zamachem zostającym ludziom  /304
Komentarze/307
Komentarz edytorski /309 
I. Wykaz znaków i skrótów przyjętych w edycji /309
II. Opis źródeł /329
III. Zasady transkrypcji /336
IV. Aparat krytyczny /343
Objaśnienia /379
Słownik wyrazów archaicznych /481
Indeks postaci i nazw geograficznych  /519
Aneks /529
Panegiryki z wydań poczajowskich /529
[1.] [drzeworyt z herbem Wiśniowieckich] /531
[1.1 .] [incipit: „Laetiore sereno Cynthia risit...]  /531
[1.2.] Augustum Poli insigne Poloni, najjaśniejszy znak nieba polskiego-Jaśnie Oświeconych Książąt Korybutów Wiśniowieckich: Michała Serwacego, wojewody wileńskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego wielkiego hetmana; Jaśnie Oświeconego Książęcia Jana, kasztelana krakowskiego  /532
[1.2.1.] [incipit: „Znak fortunny, bo niebieski..."]  /532
[1.2.2.] Sociata Cynthia Stellae. Celsissimorum Korybutorum Stella /532
[1.3.] [incipit: „Magne Dux Lithuaniae...] /533
[1.4.] Na dyspucic magnarum Lechiae mentium ex praemissis, wysokiej zacności Jaśnie Oświeconych Książąt Korybutów Wiśniowieckich: Michala Serwacego, wojewody wileńskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego hetmana; Jaśnie Oświeconego Książęcia Jana, kasztelana krakowskiego, argument a pari położony cum legitima powinnej życzliwości ronsequentia, jednakże z innemi tanto arqualitate supremo nomini sine pari  /538
[2] Konsystencyja wojska pomienionego nowo rekrutowanych przeciwko Bogu afektów w serdecznych dobrach Jaśnie Oświeconej z Jaśnie Oświeconych Książąt Radziwillów Księżny Tekli Wiśniowieckiej, wojewodziny wileńskiej, wielkiej Wielkiego Księstwa Litewskiego hermanowej, na niebieskiej z Panem Jezusem komisyi przez ustawiczne dewocyje, chót świętych aukcyje temu wojsku z skarbu łask Boskich szczodrobliwe obmyślającej zapłaty, tegoż wojska komenda, roku, kiedy Pan Jezus, Syn Człowieczy, w bataliji męki swojej z wojskiem lask swoich ciężko zbity, dobrze się poprawił, jak głowę na krzyżu tak nieprzyjaciół naszych trupem położył, przyjaciół swoich z wiecznej niewoli wybawił, zbawił na wieki, 1739  /541
[2.1.] [subskrypcja pod herbem: „In velamento alarum Tuarum exultabo"]  /541
[2.2.] Smutnej ojczyzny w różnych okazyjach pod protekcyją skrzydeł Jaśnie Oświeconych Książąt Radziwillów Orla egzultacyja i na tychże upadłej Polski egzaltacyja  /542 [2.2.1.] Herb: Orzeł czarny, na piersiach trzy trąby  /542 
[2.2.2.] Orzeł czarny cieszy się: Mihi confert umbra decorem /542 
[2.2.3.] Rezonacyja od herbownych Trąb na cały świat polski sławy, honoru, zacności, pobożności Jaśnie Oświeconej Księżny Tekli Wiśniowieckiej, wojewodziny wileńskiej, wielkiej Wielkiego Księstwa Litewskiego hermanowej /542
[2.2.4.] Orzeł w wysokich honorach górnobujny herbownemi Trąbami wspaniały alt remonstruje, że Jaśnie Oświeconych Książąt Radziwiłłów Jaśnie Oświeconej całej Polsce dom jest to celsissima saluberrimi i Wielkiemu Księstwu Litewskiemu domus consilii /543
[2.3.] Dedykacyja tej książki z najniższą u nóg książęcych powinnej submisyi remonstracyją Jaśnie Oświeconej Księżnie Wiśniowieckiej, wojewodzinie wileńskiej, Wielkiego Księstwa Litewskiego hetmanowej  /544
Aparat krytyczny /547  
Objaśnienia /548
Ilustracje /555

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie