• Wojna oblężnicza 1660-1789. Twierdze w epoce Vaubana i Fryderyka Wielkiego

Symbol: 12618
80.00 -44% 45.00
Najniższa cena z 30 dni przed promocją:
80
szt. Do przechowalni
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 11
Odbiór w punkcie Poczta Polska 10
In Post paczkomaty 11
Poczta Polska Pocztex 48 11
In Post kurier 12
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 13
Poczta Polska Pocztex 48 17
Dostępność Mała ilość
ISBN 9788365855084
Zostaw telefon

Autor: Christopher Duffy

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 456

Okładka: twarda

Format: 17,00 cm x 24,00 cm

 

Końcowe dekady XVII wieku oraz wiek XVIII słusznie zostały obwołane okresem klasycznym fortyfikacji artyleryjskich. Była to epoka, w której twierdze oraz kompleksy fortyfikacyjne kształtowały kalkulacje strategów i mężów stanu, a często również dyktowały bieg kampanii. Włoskie i holenderskie tradycje projektowania twierdz zostały wówczas doprowadzone do perfekcji, a pod koniec tego okresu Fryderyk Wielki oraz Montalembert utorowali drogę dla twierdz pierścieniowych oraz innych koncepcji, które miały zdominować sztukę fortyfikacyjną w XIX wieku.Ta epoka była okresem niemal nieustającej wojny. Christopher Duffy zgłębia wpływ twierdzy na wojny dynastyczne Burbonów, Habsburgów i Hohenzollernów, walkę o dominację w rejonie Morza Bałtyckiego, ostatnie krucjaty Zachodu przeciwko Turkom oraz na toczone w szczególnych warunkach kampanie w koloniach i wojnę o niepodległość USA.Sławni Vauban i Coehoorn zostają przedstawieni w kontekście miejsca i czasu, w jakich żyli; rozważa się ich działalność w roli tak oblegających, jak i budowniczych twierdz. Eric Dahlberg, Prospero Verboom oraz inni ważni praktycy wojny oblężniczej, zazwyczaj ignorowani przez historyków, teraz zostają obdarzeni uwagą, na jaką zasługują.Christopher Duffy twierdzi, że determinującym czynnikiem w wojnie oblężniczej w tym okresie była ciągłość kierowania państwem. Owo biurokratyczne wsparcie wiązało się z powstaniem profesji inżyniera wojskowego oraz wynikłą w efekcie separacją oficerów sił polowych od szczegółowego kierownictwa nad działaniami oblężniczymi. Odnajdujemy tu jeden z tych procesów, których obecność tłumaczy paradoks polegający na tym, że pod koniec wspomnianego okresu atakowanie i obrona twierdz – jednocześnie osiągając wysoki stopień wykonania technicznego – nie stanowiły już głównego ani kształtującego doświadczenia wojny.

Spis treści:

Spis ilustracji  /7

Spis map  /12

Przedmowa  /13

Rozdział I. Ludwik XIV i szczytowy punkt rozwoju dawnej sztuki fortyfikacyjnej i oblężniczej, 1660-1715  /17

 Rozdział II. Dwaj mistrzowie: Vauban i Coehoorn  /105

 Rozdział III. Rozwiązanie konfliktu: Ostatnie walki Habsburgów i Burbonów  /147

 Rozdział IV. Epoka Fryderyka Wielkiego, 1740-1786   /167

 Rozdział V. Czas zwątpienia - status stałych umocnień w XVIII w.  /219

 Rozdział VI. Ujarzmienie Irlandii i Szkocji  /245

 Rozdział VII. Walka o przyczółki Szwecji po południowej stronie Bałtyku   /257

 Rozdział VIII. Ostatnia krucjata - odparcie Turcji Osmańskiej  /311

 Rozdział IX. Konflikt imperiów kolonialnych  /359

Dziesięć wniosków końcowych  /415

Słownik terminów   /421

Bibliografia  /426

Indeks nazwisk i nazw  /446

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie