• Wampiry i wilkołaki. Źródła, historia, legedy od antyku do współczesności

Symbol: 4145
Brak towaru
34.00
Wpisz swój e-mail
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 11
Odbiór w punkcie Poczta Polska 10
In Post paczkomaty 11
Poczta Polska Pocztex 48 11
In Post kurier 12
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 13
Poczta Polska Pocztex 48 17
Dostępność Brak towaru
ISBN 97883-242-3430-1
Zostaw telefon

Autor: Erberto Petoia

Rok wydania: 2012

Liczba stron: 376

Okładka: miękka

Format: 15,0 cm x 23,5 cm

 

Wilkołactwo i wampiryzm, dwa aspekty mitu przemiany człowieka w niebezpieczną, „obcą” istotę, to fascynujący fenomen szeroko rozumianej historii kultury. Erberto Petoia śledzi wyobrażenia wampira i wilkołaka występujące zarówno w literaturze (od Homera, Petroniusza, Owidiusza, po Polidoriego, Hoffmana, Stokera, Pavesego...), jak i w wyobraźni ludowej. Ten przegląd jest wynikiem skrupulatnych badań naukowych (m.in.: lingwistycznych, kulturowych, psychopatologicznych), pozostając jednocześnie zapisem niezwykłej przygody w krainie ludzkiej wyobraźni – przygody odbywającej się zarówno w czasie (od dzieł klasycznych do wytworów kultury masowej), jak i przestrzeni (w krajach skandynawskich, we Francji, Włoszech, Rumunii, wśród ludów słowiańskich...). Poprzez itinerarium trwające tysiąc lat i przebiegające przez najważniejsze kultury europejskie, niniejsza książka prezentuje historię tych dwóch niepokojących zjawisk, których personifikacje poruszały duszę ludzką począwszy od zamierzchłych czasów i które były obecne w prawie wszystkich kulturach.

Uważane za postacie demoniczne jeszcze w czasach nie tak odległych, wilkołaki i wampiry dotarły do naszych czasów ze świata starożytności klasycznej poprzez średniowiecze. Sposób postrzegania wampirów i wilkołaków w kulturze zachodnioeuropejskiej silnie zależał i nadal od znaczenia nadawanego im przez teologię i demonologię katolicką. W kulturze współczesnej częściowo utraciły one swój aspekt groźnych i tajemnych postaci z piekła rodem, a oświetlone światłem „Boga rozumu”, są badane jako przedstawiciele zjawisk zarówno kulturowych, jak i patologicznych i dodatkowo umieszczane w kontekście problematyki wierzeń dotyczących transformacji człowieka w zwierzę. W ten sposób również wampir, ze względu na to, że żywi się krwią, jest często traktowany jak postać zwierzęca.
Za głośną postacią Hrabiego Drakuli i mniej znanych likantropów literackich, mamy do czynienia z długą tradycją i ogromnym dziedzictwem kulturalnym legend, postaci demonicznych i przerażających (niekiedy postaci historycznych). Są to projekcje odwiecznych lęków, które w ciągu stuleci obecne były w Europie, znajdując w końcu właściwą interpretację dzięki badaniom antropologów czy psychopatologów.
(opis wydawcy)

Spis treści:

Alfonso M. di Nola, Wstęp  /7

WAMPIRY I WILKOŁAKI W ŚWIECIE KLASYCZNYM
Definicja wampira  /35

  • Empuzy i lamie  /36
  • Lilith, bogini wampirzyca  /40
  • Strzygi (striges)  /44
  • Larwy i lemury (larvae i lemures)  /44
  • Syreny  /46

Lamia Apulejusza  /49
Menippos i empuza z Koryntu  /54
Strzygi Petroniusza i Marka Anneusza Lukana  /58

  • Czarownica Erichto  /59

Philinnion i Machates  /61
Likaon  /65

  • Pięściarz Demenetos  /65
  • Zemsta Jowisza  /66
  • Furia Bachantek  /67
  • Mit o Teofane  /69

Czary i likantropia  /70

  • Pikus i Circe  /70
  • Czarnoksiężnik Meris  /72
  • Nocne czary  /73
  • Fotis i Pamfila  /73

Wilkołak Petroniusza  /76

OD LUPERKÓW DO BERSERKERÓW
Przemiana rytualna i kult płodności  /81
Wojownicy Odyna  /85

  • Wojownicy Tacyta  /85
  • Kweldulf i Skallagrim  /87
  • Synowie Sivalda  /89

Berserker: koniec mitu  /90

  • Torir  /90
  • Sigmund i Sinfjotli  /92
  • Biskup Fridrek i berserkerowie  /94
  • Grettir i dwaj bracia berserkerowie  /96


WILK FENRIR I ZMIERZCH BOGÓW
Loki  /103
Wilk Fenrir  /105
Zmierzch bogów  /108

WIERZENIA LUDÓW ANGLOSASKICH
Wampir z Alnwick  /113
Wampiry w średniowiecznych kronikach angielskich  /117

  • Demon i kobieta  /117
  • Błędny duch  /119

Boska klątwa i wilkołaki  /120

  • Ród Ossory  /120
  • Klątwa świętego Patryka  /123

Artur i Gorlagon  /125

WAMPIRY I LIKANTROPY W KRAJACH SKANDYNAWSKICH

Wampiryzm i zwyczaje żałobne  /139

  • Zjawa Torolfa  /140
  • Asmund i Aswid  /141

Troll, Varga mar, Maras  /143

  • Lasse  /144
  • Fartuch  /144

Werwolf  /145

WAMPIRY I WILKOŁAKI WE FRANCJI
Sierżant Bertrand  /157
Wicehrabia Moričve  /159
Pieśń o Bisclavrecie  /161
Loup-garou oraz wódz wilków  /166

  • Wilkołak z Owernii  /166
  • Meneur des loups  /167
  • Wróg wilków   /169


WAMPIRY I WILKOŁAKI W RUMUNII ORAZ NA WĘGRZECH I W KULTURZE SŁOWIAŃSKIEJ
Transylwania, ziemia wampirów  /173
Kroniki rumuńskie  /176
Wampiry na Węgrzech  /178

  • Arnaldo Polo  /180
  • Wampir z Kisolowa  /181
  • Sprawozdanie hrabiego Cabreras  /182
  • Pietro Plogojovitz  /183
  • Kryzys w Belgradzie  /184

Rozporządzenie Marii Teresy  /186

  • Varcolaci: zaćmienie słońca i księżyca /188
  • Varcolaci, pożeracze słońca i księżyca  /188
  • Varcolaci z Valcea  /189

Anatomia wiary  /191

  • Obol dla zmarłego  /192
  • Pastor z Blov  /193

Prześladowana wdowa  /194
Wieko trumny  /196
Żołnierz i wampir  /199
Relacja z podróży G. F. Abbotta  /203
Relacja Josepha Pitton de Tournefort z wyspy Mikonos  /205
Sprawozdanie z podróży opata Alberto Fortisa  /209
Słowiański wilkołak  /212

  • Żona młynarza  /212
  • Czeladnik młynarza  /214

Wilkołak w opisie Olausa Magnusa  /216

  • Nocne najazdy  /216
  • Historie z Inflant  /217

Córka wilkołaka  /218

WAMPIRY I WILKOŁAKI W TRADYCJI WŁOSKIEJ
Wampir włoski: czarownica  /223

  • Czarownice z Lukki  /223
  • Proces Crezii Mariani  /224
  • Czarownice z Abruzzo  /227

Likantropia w niektórych regionach Włoch  /228

  • Dzieci płci męskiej urodzone w noc Bożego Narodzenia  /228
  • Legenda o świętym Rainero  /229

Wilkołaki  /231
Tęsknota za księżycem  /233

  • Książę–likantrop  /233
  • Wymówki likantropa  /237

Wilkołak w opowieściach ludowych  /238

  • Tragiczna noc zaślubin  /238
  • Święty Marcin i wilkołak  /239
  • Drwal  /239


WAMPIRY I WILKOŁAKI W DOKTRYNIE KOŚCIELNEJ
Bulla Innocentego VIII  /245
Potępienie wierzeń w „fałszywe wilki”  /248

  • Bonifacy z Moguncji  /248
  • Burchard z Wormacji  /249

„Kazanie o wilkołakach”  /250
Teologia ortodoksyjna  /253

  • Okrutne oberżystki  /253
  • Młot na czarownice  /254
  • Diabeł oszust  /257

Wiedźmy i wieszczki  /258
Spożywanie i epidemie  /262

  • Dżuma  /262
  • De Masticatione Mortuorum  /263

Powiew sceptycyzmu  /266

  • Owoce snów  /266
  • Papież oświecony  /267

Davanzati i światła rozumu  /270
Naukowa interpretacja Grimaldiego i Hoffmanna  /273

  • Magia diaboliczna i magia sztuczna  /273
  • Opinie Hoffmanna  /274

Konfrontacja dwóch stanowisk /275

  • Stanowisko Calmeta  /276
  • Oburzenie van Swietena  /277


PROCESY
Demonomania i „plaga” likantropii  /283

  • Demonomania  /283
  • Wier, obrońca czarowników  /284

Wilkołaki z Poligny  /286

  • Proces przeciwko Bourgotowi i Verdungowi  /286
  • Wilkołaki Jeana de Nynauld  /291

Jean Grenier, chłopiec–wilkołak  /292
Wilkołak z Angers  /297
Likaon z wioski  /299
Biografia likantropa  /301

DRACULA I WILKOŁAKI W LITERATURZE
Wampir Polidoriego  /313
Vampirismus E.T.A. Hoffmanna  /316
Carmilla J. S. Le Fanu  /319
Wampir Varney  /323

  • Północ. Burza gradowa. Przerażający gość. Wampir  /323

Dracula Palownik  /330
Dracula, wampir Stokera  /335

  • Dziennik doktora Sewarda  /335

Marsjasz z Flandrii  /341
Poduszka z pierza  /355
Wilkołak Pavesego  /359

PRZYPISY  /362

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie