"Umierać też trzeba umieć..."

Opracowanie i wstęp: Barbara Engelking

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 222

Okładka: twarda

Format: 16,0 cm x 24,0 cm

Biblioteka Świadectw Zagłady

Uwaga - wgniecione narożniki

Wspomnienia Mietka Pachtera to niecodzienny dokument. Autor urodził się w Warszawie w 1923 r., w kochającej się żydowskiej rodzinie. W getcie pracował przy rozbiórce domów i jednocześnie zajmował się szmuglem, by wyżywić najbliższych. Po wywiezieniu młodszego brata i rodziców do Treblinki w styczniu 1943 r. przeżył ze starszym bratem Wilkiem powstanie w getcie, następnie zaś wywózkę do Treblinki i Majdanka, skąd przeniesiono ich do obozu HASAG w Skarżysku, a potem w Częstochowie, gdzie doczekali wyzwolenia. Bracia Pachterowie nie zostali w Polsce, wprawdzie na krótko osiedli na Dolnym Śląsku, ale wkrótce wyjechali do Niemiec, do obozu DP. Stamtąd Wilek udał się do Palestyny, a Mietek – chory na gruźlicę – do szwajcarskiego sanatorium. Tam, osamotniony i chory, spisał swoje wspomnienia.

Jego fenomenalna pamięć, niezwykła osobowość i dar opowieści dały w efekcie niepospolitą książkę, bezcenny opis życia i umierania w czasie Zagłady. Wspomnienia Mietka to opowieść o miłości – tej do rodziców, która pomogła mu przeżyć getto, oraz tej do brata Wilka, która pomogła mu przeżyć obozy.

Spis treści:

Wprowadzenie (Barbara Engelking)  /9

Nota edytorska  /15

...UMIERAĆ TEŻ TRZEBA UMIEĆ...

I. Wybuch wojny  /19

II. Ghetto /35

III. Pierwsze wysiedlenie  /95

IV. Drugie wysiedlenie  /179

Po akcji styczniowej  /220

V. Powstanie  /279

VI. Umschlagplatz, Treblinki, Majdanek  /413

VII. Skarżysko-Kamienna — HASAG  /527

VIII. Częstochowa — Wartewerk   /603

IX. Wyzwolenie…?  /633

Krótkie uzupełnienie relacji

Michela Pachtera (Régine Pachter)  /753

Aneks 1  /755

Aneks 2  /757

Indeks osób  /779