• Święty Paweł. Biografia. Na rozdrożach synagogi i Kościoła

Symbol: 8871
Brak towaru
53.00
Wpisz swój e-mail
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 9.5
Odbiór osobisty 0
Odbiór w punkcie Poczta Polska 7.99
Poczta Polska Pocztex 48 9.5
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 12
Poczta Polska Pocztex 48 16
Poczta Polska Austria 36
Poczta Polska UK ekonomiczna 67
Poczta Polska USA ekonomiczna 76
Poczta Polska USA priorytet 146
Dostępność 0 szt.
ISBN 9788380796157
Zostaw telefon

Autor: ks. prof. Waldemar Chrostowski

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 720

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Format: 16,5 cm x 24,0 cm

 

To nie tylko szczegółowy opis życia Apostoła Narodów na tle realiów epoki, w której żył, lecz także duchowy fresk ukazujący jego osobowość oraz misję i dzieło, które pozostawił. Poczynając od dzieciństwa w Tarsie, poprzez młodość w Jerozolimie, przemianę pod Damaszkiem i wytężoną działalność misyjną,
książka pomaga zrozumieć Czytelnikowi wybory, których św. Paweł niestrudzenie dokonywał, zwłaszcza gdy stał się apostołem Jezusa Chrystusa i mężnie głosił Dobrą Nowinę. Ukazując narastające napięcia i konflikty, przedstawia jego wrogów oraz fałszywe oskarżenia i donosy, a także pełne niebezpieczeństw podróże, uwięzienie w Jerozolimie i Cezarei Nadmorskiej, dramatyczną podróż do Rzymu i męczeńską śmierć w Rzymie. W Drugim Liście do Tymoteusza, przeczuwając bliską śmierć, św. Paweł napisał: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”. Dzięki książce ks. prof. W. Chrostowskiego uzyskujemy pewność, że św. Paweł jeszcze „nie ukończył biegu”, bo jego dzieło cały czas promieniuje z wielką mocą.

Spis treści:

Przedmowa  /13

Przedmowa do nowego wydania  /19

I. Dzieciństwo i młodość  /21

1. Ja jestem Żydem z Tarsu (Dz 21,39)  /21

2. Potomek Abrahama z plemienia Beniamina (Rz 11,1)  /26

3. U stóp Gamaliela (Dz 22,3)  /31

4. Jestem faryzeuszem, bracia (Dz 23,6)  /35

5. Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana (Dz 8,1)  /43

6. Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich (Dz 9,1)  /49

II. Przemiana pod Damaszkiem i nowa tożsamość  /53

1. Szawle, Szawle dlaczego Mnie prześladujesz? (Dz 9,4)  /53

2. Temu widzeniu z nieba nie mogłem się sprzeciwić (Dz 26,19)  /57

3. Wstań, idź do Damaszku (Dz 22,10)  /64

4. Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu (Dz 9,18)  /70

5. Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku (Dz 9,20)  /74

6. Skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku (Ga 1,17)  /81

7. Kiedy przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów (dz 9,26)  /86

8. Przebywał z uczniami w Jerozolimie (Dz 9,28)  /93

9. Idź, oto Ja cię posyłam daleko do pogan! (Dz 22,21)  /98

10. Kościół odzyskał pokój w całej Judei, Galilei i Samarii (Dz 9,31)  /104

11. Ci, którzy rozproszyli się z powodu prześladowania, dotarli do Antiochii (Dz 11,19)  /107

12. Barnaba udał się do Tarsu, aby odszukać Szawła (Dz 11,24)  /113

13. W Antiochii po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami (Dz 11,26)  /116

14. Uczniowie pospieszyli z pomocą braciom w Judei (Dz 11,29)  /120

III. Pierwsza wyprawa misyjna  /127

1. Wyznaczcie mi Barnabę i Szawła (Dz 13,2)  /127

2. Odpłynęli na Cypr i przybyli do Salaminy, przeszli przez całą wyspę aż do Pafos (Dz 13,4,6)  /132

3. Szaweł, który również zwie się Paweł (Dz 13,9)  /141

4. Przybyli do Perge (Sz 13,13)  /144

5. Dotarli do Antiocjii Pizydyjskiej (Dz 13, 14)  /150

6. Słuchajcie Izraelici i wy, którzy boicie się Boga (Dz 13,16)  /155

7. Przybyli do Ikonium (Dz 13,51)  /169

8. Zbiegli do miast Liakonii (Dz 14,6)  /176

9. Nazajutrz odszedł z Barnabą do Derbe, a potem wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii (Pizydyjskiej] (Dz 14,20-21)  /182

10. Opowiedzieli, czego Bóg przez nich dokonał (Dz 14,27)  /186

IV. Konflikt w kościele antiocheńskim i sobór jerozolimski  /193

1. Jeżeli nie poddacie się obrzezaniu, nie możecie być zbawieni (Dz 15,1)  /193

2. Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół (Dz 15,6)  /200

3. Zebrali się zatem apostołowie i starsi (Dz 15,6) /205

4. Bóg wejrzał, by wziąć spośród narodów lud dla Imienia swego (Dz 15,14)  /211

5. Apostołowie i starsi pozdrowienie braciom pochodzącym z pogan (Dz 15,23)  /220

6. Gdy Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem (Ga 2,11)  /228

V. Druga wyprawa misyjna  /235

1. Wróćmy i zobaczmy, jak się mają bracia (Dz 15,36)  /235

2. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz (Dz 16,2)  /240

3. Przeszli przez Frygię i kraj galacki (Dz 16,6)  /246

4. Przepraw się do Macedonii i przyjdź nam z pomocą (Dz 16,9)  /255

5. W Filippi spędziliśmy jakiś czas (Dz 16,12)  /260

6. Słuchała też pewna kobieta imieniem Lidia pochodząca z Tiatyry (Dz 16,14)  /262

7. Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego (Dz 16,17)  /270

8. Idąc przez Amfipolis i Apollonię, przybyli do Tesaloniki (Dz 17.1)  /281

9. Mesjasz miał cierpieć i powstać z martwych (Dz 17,3)  

10. Bracia natychmiast, w nocy, wysłali Paweła i Sylasa do Berei (Dz 17,10)  /297

11. Oprowadzający towarzyszyli Pawłowi aż do Aten ( Dz 17,15)  /302

12. Mężowie Ateńczycy, widzę, że pod każdym względem jesteście wielce pobożni (Dz 17,22)  /312

13. Po tym wszystkim opuścił Ateny i udał się do Koryntu (Dz 18,1)  /321

14. Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan (1 Tes 1,1)  

Pierwszy list do Tesaloniczan /328

15. Nie lękaj się, lecz nauczaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą (Dz 18,9-10)  /336

16. Bracia, zawsze winniśmy Bogu za was dziękować (2 Tes 1,3)  

Drugi list do Tesaloniczan  /344

17. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył taki ślub (Dz 18.18)  /349

VI. Trzecia wyprawa misyjna  /355

1. Paweł obchodził kolejno krainę galacką oraz Frygię, umacniając wszystkich uczniów (Dz 18.23)  /355

2. Pewien Żyd imieniem Apollos przybył do Efezu (Dz 18.24)  /359

3. Paweł po przejściu krain w głębi lądu dotarł do Efezu 9Dz 19,1)  /365

4. Niektórzy zaczęli przed całym zgromadzeniem złorzeczyć przeciw tej Drodze (19,9)  /371

5. Do wolności wyzwolił nas Chrystus (Ga 5,1)  

List do Galatów  /376

6. Jezusa znam i Paweł jest mi znany, a wy kim jesteście? (Dz 19,15)  /393

7. My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego (1 Kor 1,23) 

Pierwszy list do Koryntian  /397

8. Miasto Efez oddaje cześć wielkiej Artemidzie i posągowi, który spadł z nieba (Dz 19,35)  /432

9. Ile tylko obietnic Bożych, wszystkie w Chrystusie Jezusie są "tak" (2 Kor 1,19)

Drugi list do Koryntian   /440

10. Pokrzepiał ich szczodrze słowem, a potem przybył do Grecji (Dz 20,2)  /449

11. Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! (Rz 11,1) 

List do Rzymian  /452

12. Paweł postanowił wracać przez Macedonię (Dz 20,3)  /465

13. W pierwszym dniu tygodnia zebraliśmy się na łamanie chleba (Dz 20,7)  /468

14. Wysławszy z Miletu wiadomość do Efezu, zaprosił do siebie starszych Kościoła (Dz 20,17)  /474

15. Przybyliśmy do Tyru, gdzie statek zostawiał swój towar (Dz 21,3)  /485

16. Dotarliśmy z Tyru do Ptolemaidy i pozostaliśmy jeden dzień, a potem przybyliśmy do Cezarei (Dz 21,7-8)  /490

17. Przecież ja jestem gotów umrzeć dla imienia Pana Jezusa (Dz 21,13)  /496

VII. Aresztowanie Pawła  w Jerozolimie  /502

1. Paweł udał się razem z nami do Jakuba (Dz 21,18)  /502

2. Zobaczyli go na terenie świątyni Żydzi z Azji (Dz 21,27)  /513

3. Kiedy całkowicie się uciszyli, przemówił do nich w języku Hebrajczyków (Dz 21,40)  /519

4. Usunąć takiego z powierzchni ziemi! Nie godzi się, by taki żył! (Dz 22,22)  /531

5. Patrząc śmiało, Paweł przemówił do Sanhedrynu (Dz 23,1)  /536

6. Odwagi! Jak bowiem świadczyłeś o Mnie w Jerozolimie, tak trzeba, abyś i w Rzymie zaświadczył (Dz 23,11)  /549

VIII. Paweł jako więzień w Cezarei Nadmorskiej  /561

1. Przybyli do Cezarei, wręczyli list namiestnikowi i przekazali mu Pawła (Dz 23,33)  /561

2. Przybył arcykapłan Ananiasz razem z kilkoma starszymi i retorem, niejakim Tertullosem (Dz 24,1)  /564

3. Zgodnie z tą Drogą, nazywaną przez nich sektą, oddaję cześć Bogu moich ojców (Dz 24,14)  /571

4. Przybył Feliks z Druzyllą, swoją żoną, która była Żydówką (Dz 24,24)  /578

5. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia (Flp 4,13)

List do Filipian  /587

6. Proszę cię za moim dzieckiem - za tym, którego zrodziłem w kajdanach (Flm 10)

List do Filemona  /591

7. Pamiętajcie o moich kajdanach (Kol 4,8)

List do Kolosan  /593

8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę (Ef 2,8)

List do Efezjan  /598

9. Odwołałeś się do Cezara, do Cezara się udasz (Dz 25,12)  /606

10. Agryppa rzekł do Festusa: "Chciałbym i ja posłuchać tego człowieka" (Dz 25,22)  /612

11. Paweł, wyciągnąwszy rękę, rozpoczął obronę (Dz 26,1)  /618

12. Objawiłem się tobie, aby cię wybrać na sługę i świadka tego, co już ujrzałeś i co ci jeszcze zostanie ukazane (Dz 26,16)  /623

IX. W drodze do Rzymu  /633

1. Weszliśmy na statek adramyteński, mając płynąć  do portów wzdłuż Azji, i odpłynęliśmy (Dz 27,2)  /633

2. Setnik znalazł statek aleksandryjski, który płynął do Italii, i umieścił nas na nim (dz 27,6)  /638

3. Setnik ufał bardziej sternikowi i właścicielowi statku niż słowom Pawła (Dz 27,11)  /643

4. Nie lękaj się, Pawle, ty musisz stanąć przed Cezarem (Dz 27.24)  /648

5. Po ocaleniu dowiedzieliśmy się, że wyspa nazywa się Malta (Dz 28,1)  /654

6. Gdy dopłynęliśmy do Syrakuz, zatrzymaliśmy się na trzy dni (Dz 28,12)  /661

7. Płynąc wzdłuż wybrzeża, dotarliśmy do Regium, a w dwa dni do Puteoli (Dz 28,13)  /663

8. Bracia wyszli nam naprzeciw aż do Forum Appiusza i Trzech Gospód (Dz 28,15)  /666

X. Paweł w Rzymie  /671

1. Gdy weszliśmy do Rzymu, pozwolono Pawłowi zamieszkać osobno (Dz 28,16)  /671

2. Dla nadziei Izraela dźwigam te kajdany (Dz 28,20)  /675

3. Paweł wykładał im, dając świadectwo o królestwie Bożym (Dz 28,23)  /680

4. Przez dwa pełne lata Paweł pozostał w wynajętym przez siebie mieszkaniu (Dz 28,30)  /687

5. Wybiorę się do Hiszpanii i was odwiedzę (Rz 15,28)  /693

6. Biskup powinien być, jako włodarz Boży, człowiekiem nienagannym (Tt 1,5)

List do Tytusa  /696

7. Nic nie przynieśliśmy na ten świat, nic też nie możemy wynieść (1 Tm 6,7)

Pierwszy listo do Tymoteusza  /698

8. Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła (2 Tm 4,6)

Drugi list do Tymoteusza  /701

9. W tych ostatecznych dniach Bóg przemówił do nas przez Syna (Hbr 1,2)  /704

10. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana (Rz 14,8)  /709

Bibliografia  /719

 

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie