• Subotnik ili pominnik monasteru supraskiego

Symbol: 9498
Brak towaru
30.00
Wpisz swój e-mail
Wysyłka w ciągu 24 godziny
Cena przesyłki 11
Odbiór w punkcie Poczta Polska 10
In Post paczkomaty 11
Poczta Polska Pocztex 48 11
In Post kurier 12
Odbiór w punkcie Poczty Polskiej 13
Poczta Polska Pocztex 48 17
Dostępność Brak towaru
ISBN 9788364811142
Zostaw telefon

Wstępem opatrzył: Antoni Mironowicz

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 144

Okładka: miękka

Format: 16,00 cm x 23,5 cm

Uwagi - Okładka z zarysowaniami

 

 

„Pomianiki są to spisy nieżyjących osób, sporządzane przez duchownych przy cerkwiach i w monasterach. Wykorzystywano je podczas nabożeństwa, modląc się za dusze zmarłych zapisanych w pomianiku. Pierwsze synodniki, pomianiki, pomurniki, subotniki, książeczki zaduszne czy dyptychy powstawały na pergaminach, luźnych kartkach. Wraz ze zwiększającą się liczbą wpisywanych imion zachodziła konieczność tworzenia całych ksiąg - pomianików, które były wykorzystywane podczas liturgii i w specjalnych nabożeństwach za dusze zmarłych. Księgi te były jednymi z najważniejszych w księgozbiorze klasztornym czy cerkiewnym. Pomianiki znajdowały się we wszystkich monasterach i w wielu cerkwiach. Wpisywano do nich imiona patriarchów, biskupów i arcybiskupów, ktitorów monasteru lub cerkwi oraz imiona innych osób różnych stanów społecznych zasłużonych lokalnej wspólnocie. Wpisywano w nich również imiona osób Spokrewnionych z umieszczoną w pomianiku postacią, przeważnie jego zmarłych rodziców, dziadków, braci, sióstr i dzieci. Z uwagi na fakt, że rodzinie zmarłej osoby księga ta miała praktyczny charakter i była bardzo istotna, wpisy starano się dokonywać bardzo uważnie.

Pomyłki w imionach lub chronologii wpisów następowały przy kopiowaniu księgi do modlitw za zmarłych lub poprzez dopisywanie imion osób w późniejszym czasie. Przy wpisach nie stosowano żadnej świadomej falsyfikacji, zwłaszcza że monastery i cerkwie były „usypalniami” dla wielu wybitnych rodzin prawosławnych. (...) Jednym z najbardziej znanych manuskryptów w bibliotece supraskiej był „Субботник или Поминник”. Pierwszy rękopis w monasterze supraskim wykonał sam ihumen Pafnucy Siehień (1495-1510), który napisał na pergaminie najstarszą część supraskiego „Субботника или Поминника” i rozpoczął wpisywanie imion zmarłych braci”.

Spis treści:

O początkach monasteru supraskiego i jego pierwszym ihumenie Pafnucym /7

O supraskim Субботникy или Поминникy  /41

O wydaniu supraskiego Субботникa или Поминникa  /58

Субботник или Поминник monastyru supraskiego  /67

Bibliografia /126

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
Podpis
E-mail
Zadaj pytanie