Starożytne Królestwo Lehii. Kolejne dowody

Autor: Janusz Bieszk

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 488

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Format: 14,5 cm x 20,5 cm

Publikacja kończy Czteroksiąg Lehicki napisany przez Janusza Bieszka w latach 2014-2018. Zawiera on 490 cytatów – dowodów źródłowych ze 165 kronik, roczników, dzieł lehickich, polskich i zagranicznych w siedmiu językach obcych, potwierdzających funkcjonowanie Lehii w starożytności i średniowieczu.
Autor prezentuje pełny, poprawiony i uzupełniony poczet 166 władców Lehii, panujących od 2078 roku p.n.e. do 1370 roku n.e., opracowany m.in. według najstarszych kronik z IV-VIII-X-XI wieku oraz zastosowanego w nich przez kronikarzy innego przelicznika Roku Świata.
Jednocześnie przedstawia funkcjonowanie Starożytnego Królestwa Lehii wraz z panowaniem jego lehickich królów oraz opisuje organizację Imperium Lehitów i Imperium Sarmatów-Wenedów, jak również sojusze z innymi sławiańskimi królestwami.
Ponadto po raz pierwszy w Polsce autor prezentuje i omawia:
- Księgę I (Liber I.) kroniki Prokosza z X wieku (edycja łacińska z 1827 roku i jej porównanie z edycją polską z 1825 roku).
- Kronikę O pochodzeniu Toporczyków, ich orężu i czynach Zolawa Lamberta z XI wieku.
- Księgę II O starożytnych rodach w Polanii, znakach rycerskich zwanych w ojczystym języku herbami Kagnimira z XI wieku.
- Listy panujących pierwszych i drugich 12 wojewodów.
- 25 pocztów starożytnych królów różnych plemion Ariów-Sławian Indoscytów oraz Prabałtów zaczerpniętych z najstarszych kronik.
- 10 kolejnych nieznanych pocztów wczesnośredniowiecznych królów Lehii ze źródeł polskich i zagranicznych.
- Historię Sarmacji… wojewodów Żelizów z VII-XI wieku.
- Zrekonstruowane kroniki Miorsza z XI wieku i Mateusza Cholewy z XII wieku.
- Starożytne przykazania oraz szlachetne zasady i zwyczaje sarmackie Ariów-Sławian.
Autor podkreśla, iż zgodnie z wyżej wymienionymi dowodami państwowość Lehii, czyli Polski, liczy ponad 4000 lat i jest najstarsza w Europie oraz jedna z najstarszych na świecie.

Spis treści:

Wstęp  /13

Rozdział I. Rewelacje ujawnione w wykładzie profesora Henryka Samsonowicza  /17

Rozdział II. Druga odsłona Kroniki sławiansko-sarmackiej Prokosza z X wieku w jej wersji łacińskiej  /22

1. Prezentacja i opis łacińskiego tekstu kroniki oraz tłumaczenie jego wybranych części na język polski  /23

2. Tekst O pochodzeniu Toporczyków według kroniki Zolawy Lamberta z XI wieku  /60

3. Porównanie odnalezionych tekstów kroniki Prokosza w językach polskim i łacińskim   /80

4. Poczet starożytnych władców Lehii w kronice Prokosza wersji łacińskiej oraz polskiej i zastosowanie właściwego przelicznika Roku Światła (R. Ś)  /82

5. Rozdział VII "O rodzimych bogach Polanów",  którego brak w polskiej wersji kroniki Prokosza  /86

Rozdział III. Księga II Kagnimira z XI wieku O starożytnych rodach w Polanii, znakach rycerskich, zwanych w ojczystej mowie herbami  /91

1. Tekst Księgi II kroniki Kagnimira z XI wieku  /93

2. Listy panujących pierwszych i drugich 12 wojewodów  /123

3. Poczet starożytnych królów Sarmacji według Kagnimira  /125

Rozdział IV. Odpisy Przybysława Dyamentowskiego a najstarsze kroniki lehickie  /129

1. Poszukiwane najstarsze kroniki lehickie i tekst Programma literarium bibliofila biskupa J.A. Załuskiego  /133

2. Poczet starożytnych królów Lehii według odpisu Przybysława Dyamentowskiego  /137

Rozdział V. Wstępny poczet starożytnych królów i książąt Lehii od XXIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e. na podstawie pocztów władców według Prokosza, Kagnimira, Dyamentowskiego i Sarnickiego  /140

Rozdział VI. Pełny, poprawiony i uzupełniony poczet władców wielkiej dynastii lehickiej, panujących w starożytności i średniowieczu, od XXI wieku p.n.e. do XIV wieku n.e.  /146

Rozdział VII. Poczty królów i materiały genealogiczne do różnych linii rodowych Ariów-Sławian Indoscytów i Prabałtów według odpisów Przybysława Dyamentowskiego /163

Zbiór I Dyamentowskiego  /166

1. Starożytnych 48 królów Scytów  /166

2. Starożytnych 91 królów Wandalów lub Sarmato-Scytów, po oddzieleniu się od Ligów-Sarmatów lub Scyto-Lehitów  /167

3. Starożytnych 18 królów Pomorzan  /171

4. Starożytnych 96 królów Ulmigaworów, po oddzieleniu się od Geto-Scytów  /173

5. Starożytnych 99 królów Ulmigaworów, po oddzieleniu się od Getów  /177

6. Starożytnych 105 królów Jazygów, po oddzieleniu się od Scyto-Lehitów  /181

7. Starożytnych 74 królów Lydów, po oddzieleniu się od Jazygów  /185

8. Starożytnych 25 królów Littawów, po oddzieleniu się od Lydów  /188

9. Starożytnych 93 królów Liwonów lub Geto-Scytów, po oddzieleniu się od Lydów  /189

10. Starożytnych 11 królów Ranów lub wyspy Rugii  /192

11. Starożytnych 10 królów Womiry, wyspy Morza Kodańskiego  /193

12. Starożytnych 22 królów Kuronów, po oddzieleniu się od Liwonów  /194

13. Starożytnych 7 królów Semigalów  /195

14. Starożytnych 12 królów Hestorów, po oddzieleniu się od Liwonów  /195

15. Starożytnych 13 królów Wirulów, po oddzieleniu się od Liwonów  /196

16. Starożytnych 105 królów Samogetów, po oddzieleniu się od Prozów  /197

17. Starożytnych 24 królów Henetów lub Sławo-Wenetów, po oddzieleniu się od Pomorza  /201

18. Starożytnych 8 królów Obrodytów  /202

19. Starożytnych 26 królów Obrodytów lub Scyto-Sławian  /202

Zbiór II Dyamentowskiego  /204

1. Starożytnych 16 królów Pomorza i wysp Morza Bałtyckiego  /204

2. Starożytnych 19 królów Henetów lub Wenetów  /205

3. Starożytnych 5 królów Ranów lub wyspy Rugii  /206

4. Starożytnych 10 królów wyspy Womiry  /206

5. Starożytnych 20 królów Obrodytów  /207

6. Starożytnych 39 królów Lehii  208

Rozdział VIII. Starożytne Królestwo Lehii  /218

1. Królestwo autochtonów Ariów-Sławian  /218

2. Budownictwo, transport lądowy  /220

3. Panujący królowie  /228

4. Iliria i inne królestwa sławiańskie na południu Lehii  /233

5. Organizacja Imperium Lehitów   /235

6. Funkcjonowanie Imperium Sarmatów-Wenedów i żegluga morska oraz śródlądowa  /242

Rozdział IX. Kolejne poczty królów Lehii w źródłach polskich i zagranicznych  /247

1. Ikones Książąt i Królów Polskich X Iana Głuchowskiego z 1605 roku  /248

2. Porządek y rozrodzenie Xiążąt i Królów Polskich Jakuba Slebenelchera z 1613 roku  /249

3. Icones et vitae Principum ac Regum Poloniae, Salomone Neugebauer (Wizerunki i biografie książąt oraz królów Polski) z 1620 roku   /250

4. Compendium abo krotkie opisanie tak Książąt y Krolow Polskich, Paweł Demitrowicz z 1625 roku  /251

5. Florus Polonicus seu Polonicae historiae epitome nova, Joachimi Pastorii de Hirenberg (Polski Florus lub nowa epitoma historii polskiej) z 1679 roku  /251

6. Thron Oyczysty albo Pałac Wieczności w krotkim zebraniu Monarchow Xiążąt y Krolow Polskich, Augustyn Kołudzki z 1707 roku  /252

7. Histoire des Rois, du Royaume de Pologne et du Grand Duche de Lithuanie, tome premier. Monsieur M. (Historia królów, Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, tom I). Pana M. z 1734 roku  /253

8. Histoire des revolutions de Pologne M. L`Abbe Desfontaines, tome premier (Historia Polski, tom I) z 1735 roku  /255

9. Wizerunki książąt i królów Polski od VI do XVIII wieku podług najdawniejszych rysunków i pomników zebrane..., z 1852 roku  /256

10. Historia Sarmacji o Lehu i Synach iego, o położeniu Kraiu Sarmackiego i o Narodach w tymże Kraiu pokoleniami żyiących..., Wojewodów Żelizów z VII-XI wieku  /257

Rozdział X.  Tekst Historii Sarmacji o Lehu i Synach iego, o położeniu Kraiu Sarmackiego i o Narodach w tymże Kraiu pokoleniami żyiących..., Wojewodów Żelizów z VII-XI wieku  /260

Rozdział XI. Rekonstrukcja Kroniki Lęhitów i Polanów Mirosza z XI wieku  /364

Rozdział XII. Rekonstrukcja Kroniki Lęhitów i Polanów Mateusza Cholewy z XII wieku  /393

Rozdział XIII. Starożytne przykazania oraz szlachetne zasady i zwyczaje sarmackie Ariów-Sławian  /465

Rozdział XIV. Najstarsze kroniki lehickie opisujące Lehię, królów lehickich i Lehitów  /470

Zakończenie  /479

Bibliografia  /483

Czteroksiąż lehicki autora  /487