Samolot wielozadaniowy Piper L-4 Cub

Autor: Benedykt Kempski

Rok wydania: 1989

Liczba stron: 16

Okładka: miękka

Format: 16,5 cm x 24,5 cm

Seria: Typy broni i uzbrojenia nr 130

Uwagi - okładka z pożółknięciami

Wybuch wojny w Europie spowodował, że dowództwo wojskowe USA postanowiło zwiększyć swe siły zbrojne. M.in. wiosną 1941 r. departament Wojny zorganizował konkurs na lekki samolot obserwacyjny. Wzięło w nim udział dwanaście samolotów sportowych różnych firm, min. Piper, Aeronca, Taylorcraft, Interstate oraz Stinson. Wstępnie zakwalifikowano kilka z nich, między innymi Piper J-3C, które miały służyć jako samoloty łącznikowe do korygowania ognia artylerii. Zakupiono 4 samoloty J-3C w celu przeprowadzenia dalszych prób ich przydatności do celów wojskowych. Otrzymały one oznaczenie YO-59. Testy wypadły pomyślnie, co zaowocowało dużym zamówieniem na ten samolot. Pierwsza partia, licząca 20 samolotów została przyjęta przez wojsko. Otrzymały one oznaczenie 0-59. Wkrótce kolejna seria 120 egz. weszła do służby pod tym samym oznaczeniem. Załogi latające na tych samolotach skarżyły się na ograniczoną widoczność do tyłu. Dlatego też z kolejnego zamówienia, opiewającego na 948 samolotów, 649 miało powiększone oszklenie kabiny z tyłu i z góry. Otrzymały one oznaczenie 0-59A.

Po zmianie klasyfikacji samolotu w kwietniu 1942 r. z obserwacyjnego na łącznikowy zmieniono oznaczenie z O na L. Samoloty innych firm konkurencyjnych otrzymały wówczas oznaczenia: Stinson L-1 ”Vigilant” i Stinson L-5 ”Sentinel”, Taylorcraft L-2, Aeronca L-3, Piper L-4 ”Cub” oraz Interstate L-6. Samoloty te otrzymały wspólną nazwę ”Grasshoper” (konik polny), określającą charakter samolotu korzystającego w zasadzie tylko z polowych lądowisk o nawierzchni trawiastej.