Sambor II książę tczewski (1211 lub 1212 - 30 grudnia 1276/1278)

Autor: Błażej Śliwiński

Wydawca: Avalon

Rok wydania: 2015

Ilość stron: 222

Oprawa: miękka

Format: 15,0 cm x 21,0 cm

 Sambor II, pochodzący ze wschodniopomorskiej dynastii Sobiesławiców, syn Mściwoja I, był przykładem typowego księcia-juniora z okresu rozbicia dzielnicowego. Jako dwudziestoletni młodzik osadzony został w 1233 r. na niewielkim księstwie z ośrodkiem w Lubiszewie. Sambor II od początku domagał się od starszego brata powiększenia dzielnicy. Na ucztach w lubiszewskim grodzie snuł z młodszym bratem młodzieżowo-awanturnicze plany pozbycia się najstarszego z braci (z upiciem go, wywiezieniem na statku i sprzedaniem w niewolę włącznie), przy okazji szokował pomysłem ożenienia się z Prusaczką. Błysnął podczas wielkiej wyprawy książąt polskich i Krzyżaków przeciwko Prusom w 1235 r., kiedy to wraz ze Świętopełkiem przechylili szalę zwycięstwa na rzecz koalicji w równie wielkiej bitwie nad Dzierzgonią. Za znoszenie się z Krzyżakami w 1236 r. został pojmany i wygnany z Pomorza przez Świętopełka, próbował wrócić w 1238 z posiłkami szwagrów, książąt meklemburskich, oraz brata Racibora. Ponownie pojmany, rok przesiedział w więzieniu Świętopełka. Mimo ułaskawienia, przyłączył się do koalicji przeciwko Świętopełkowi zmontowanej przez Konrada I Mazowieckiego i jego synów, książąt wielkopolskich, biskupa włocławskiego Michała i Krzyżaków. Ponownie wymyślał awanturnicze plany zwabienia Świętopełka w zasadzkę, w efekcie jednak w latach 1243-1252 ponownie został wygnany i korzystał z gościnności u Krzyżaków. Po powrocie, dzięki krzyżackiej pomocy, w krótkim czasie radykalnie zmodyfikował swoje księstwo. Przeniósł jego centrum do wybudowanego na surowym korzeniu grodu w Tczewie, przy którym lokował miasto. Wykorzystując sojusz z Krzyżakami i poprzez żonę Matyldę, związki z Meklemburgią, poruszał się na peryferiach wielkiej polityki. Trzy jego córki znalazły mężów za sprawą króla czeskiego Przemysła Ottokara II, kolejna, Małgorzata, poprzez związki meklemburskie została nawet królową Danii. Końcowe chwile swego życia spędził znowu na wygnaniu, w Inowrocławiu, na dworze zięcia, księcia Siemomysła i swojej córki Salomei.

Spis treści:

Wstęp /7

Rozdział I

Początki dynastii książąt wchodniopomorskich /15

1. Legendarny przodek Sobiesław / Subisław /15

2. Dyskusja o pochodzeniu dynastii Sobiesławiców /18

Rozdział II

Młodość /37

Rozdział III

Przejęcie dzielnicy i małżeństwo /61

Rozdział IV

Pierwsze spory ze Świętopełkiem /74

1. Zwycięski chrzest bojowy nad rzeką Dzierzgonią, klęski pod Gorzędziejem i Słońcą /74

Rozdział V

Krótki okres spokoju i dziesięciolecie wojen ze Świętopełkiem /92

Rozdział VI

Rządy w królestwie tczewskim. Otoczenie, sprawy rodzinne, założenie miasta Tczewa, początek sporu z klasztorem w Oliwie /120

1. Rządy w księstwie tczewskim /120

2. Otoczenie Sambora II, osoby będące świadkami kego dokumentów i przy nim występujące /143

Rozdział VII

Fundacja klasztoru w Podgórkach i kulminacja sporów z Oliwą /148

Rozdział VIII

Wojna domowa na Pomorzu Wschodnim i ostatnie wygnanie /162

Rozdział IX

Śmierć Sambora II i jego spadek /182

Zakończenie /191

Skróty /201

Bibliografia /203

Indeks /217