- Kategorie
-
Rozwój broni strzeleckiej Tom i I II komplet
Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
Cena przesyłki | 11 |
Dostępność | Mała ilość 2 kpl. |
Kod kreskowy | |
ISBN | 9788383624884 |
EAN | 9788383624884 |
Zostaw telefon |
Autor: Władimir G. Fiodorow
Rok wydania: 2024
Liczba stron: 381
Okładka: twarda
Format: 17,0 cm x 24,0 cm
W drugiej części swej pracy Władimir Grigoriewicz Fiodorow, wybitny rosyjski teoretyk i konstruktor, przedstawia historię rozwoju broni automatycznych oraz analizuje istniejące w jego czasach jej systemy i wzory, także te skonstruowane przez niego samego. Tekst zawiera dokładne dane uzbrojenia strzeleckiego stanowiącego wyznacznik ówczesnej epoki oraz jest bogato ilustrowany prawie 250 rysunkami i wykresami.
Autor należał do najstarszych pionierów badań w dziedzinie broni automatycznych i napisał wiele prac naukowo-technicznych, konstruktorskich oraz literackich. W 1912 r. skonstruował pierwszy w pełni działający i użyty bojowo rosyjski karabin samopowtarzalny, a za całokształt prac nad bronią automatyczną otrzymał wielką Nagrodę Michajłowską. Podczas I wojny światowej dokonał przeróbki karabinu samopowtarzalnego na samoczynny, natomiast w latach 20. powołał pierwsze w ZSRR biuro projektowo-konstruktorskie broni strzeleckiej oraz uczestniczył w dwóch kolejnych konkursach na karabin samopowtarzalny dla Armii Czerwonej.
(opis wydawcy)
Spis treści Tomu I:
Od autora /9
Wstęp /11
PIERWSZY OKRES. Epoka gładkolufowej odprzodowej broni skałkowej. Wczesne wzory broni gwintowanej na ciasno prowadzoną kulę
Rozdział I. Wzory uzbrojenia w armiach na początku XIX stulecia. Stan uzbrojenia wojsk w okresie wojen napoleońskich. Środki podejmowane w celu większego ujednolicenia broni. Środki podejmowane w celu udoskonalenia broni. Zmiany we wprowadzanych wzorach broni. Niedostatki fabrykacji broni i zamówienia za granicą /31
Rozdział II. Opis znajdujących się w uzbrojeniu armii rosyjskiej wzorów broni należących do pierwszego okresu /43
DRUGI OKRES. Epoka gładkolufowej odprzodowej broni kapiszonowej. Rozwój i doskonalenie broni gwintowanej
Rozdział III. Wprowadzenie do uzbrojenia broni kapiszonowych. Niedostatki zamka skałkowego. Karabin przerabiany w kapiszonowy wg wzoru 1844 r. Nowa broń kapiszonowa w kalibrze 7,1 linii /55
Rozdział IV. Rozwój i doskonalenie broni gwintowanej. Niedostatki wczesnych wzorów. Littichskie sztucery dwubruzdowe. Karabiny komorowe Delvigne`a; ich udoskonalenie przez Thiery. Karabiny trzpieniowe Thouvenina. Pociski Tamisiera, Minie oraz wzoru belgijskiego. Sztucery Gartunga i Ernrota. Karabiny gwintowane wz. 1852 i 1854
Rozdział V. Opis wzorów wprowadzonych do uzbrojenia armii rosyjskiej w epoce broni kapiszonowej /69
Rozdział VI. Broń armii rosyjskiej w okresie Wojny Krymskiej 1853-1856. Zamówienia za granicą. Środki podejmowane w toku wojny w celu udoskonalenia broni: przyjęcie pocisków Nesslera do karabinów gładkolufowych; wprowadzenie karabinów gwintowanych wz. 1854. Broń angielska i francuska /84
TRZECI OKRES. Wprowadzenie broni gwintowanej do uzbrojenia ogółu wojska. Pierwsze zmniejszenie kalibru. Karabin w kalibrze 6 linii
Rozdział VII. Stan uzbrojenia w armiach obcych. Prace nad 6-liniowym karabinem strzelców wz. 1856. 6-liniowy karabin piechoty wz. 1858. Gwintowana broń jazdy w tym samym kalibrze /101
Rozdział VIII. Opis wzorów ręcznej broni palnej wprowadzonych do uzbrojenia w 3-m okresie /112
CZWARTY OKRES. Wprowadzenie do uzbrojenia armii broni odtylcowej. Wprowadzenie papierowych i metalowych naboi scalonych
Rozdział IX. Broń odtylcowa. Wojskowe róby karabinów Greena oraz system Gilleta-Trummera. Karabiny w kalibrze 6 linii przerabiane na system Terry-Normana/117
Rozdział X. Przyczynek do historii wprowadzenia w Rosji broni iglicowej. Karabin przerabiany na system Karle wz. 1867 w kalibrze 6 linii /126
Rozdział XI. Wprowadzenie naboi metalowych. Karabiny w kalibrze 6 linii przerabiane na systemy rusznikarza Krnki oraz lejtnanta Baranowa /133
Rozdział XII. Opis różnych wzorów broni wprowadzonych w 4-m okresie /149
PIĄTY OKRES. Drugie zmniejszenie kalibru. Karabin Berdan w kalibrze 4,2 linie
Rozdział XIII. Karabin Berdan Nr 1 w kalibrze 4,2 linie. Prace Gorłowa i Guniusa. Złożenie zamówienia na karabiny w Ameryce. Badania porównawcze karabinów Berdan Nr 2 oraz Berdan Nr 1 i Werder. Zalety drugiego wzoru Berdana i jego wprowadzenie do uzbrojenia armii rosyjskiej /165
Rozdział XIV. Zagraniczne wzory karabinów w kalibrze 4 linii. Karabiny Mauser i Gras. Wojna rosyjsko-turecka. Uzbrojenie wojsk tureckich. Zestawienie ze wzorami przyjętymi w armii rosyjskiej /179
Rozdział XV. Rewolwery, pistolety i karabin wałowy. Żołnierski pistolet systemu dwupociskowego wz. 1863. Rewolwery systemu Smith & Wesson trzech wzorów. Karabin wałowy wz. 1876 /194
Rozdział XVI. Opis wzorów broni ręcznej wprowadzonych w 4-m okresie - to jest w okresie drugiego zmniejszenia kalibru /201
SZÓSTY OKRES. Trzecie zmniejszenie kalibru. Przyjęcie karabinów powtarzalnych na nabój z prochem bezdymnym i pociskiem płaszczowym. Opracowanie karabinu powtarzalnego wz. 1891 w kalibrze 3 linie
Rozdział XVII. Próby przyspieszaczy i pierwszych wzorów karabinów w kalibrze 4,2 linie przerabianych w powtarzalne /225
Rozdział XVIII. Przejście od przerabiania karabinów w kalibrze 4,2 linie do opracowania karabinu małokalibrowego na nabój z prochem bezdymnym i pociskiem płaszczowym /238
Rozdział XIX. Przebieg prac nad karabinem małokalibrowym /247Rozdział XX. Próby wojskowe karabinów powtarzalnych systemów Naganta i Mosina oraz karabinów jednostrzałowych. Karabin wz. 1891 /252Spis treści Tomu II:
Podziękowania od tłumacza /9
Notka biograficzna autora /11
Jednostki miar i wag /14
Wstęp /15
PIERWSZY OKRES. ROZWÓJ BRONI AUTOMATYCZNYCH - OD ICH POJAWIENIA SIĘ DO WYBUCHU I WOJNY ŚWIATOWEJ
Rozdział I. Potrzeba klasyfikacji broni dla łatwiejszego zaznajomienia się z systemami broni automatycznych. Klasyfikacja według Willego, Kaisertreu, Marcela Devougesa i W. Fiodorowa. Przedstawienie klasyfikacji według Fiodorowa, z opisem charakterystycznych systemów broni automatycznych i cech rzeczonych systemów /21
Rozdział II. Klasyfikacja typów broni automatycznych. Pistolety automatyczne. Pistolety maszynowe. Karabiny automatyczne: samopowtarzalne, samoczynne i automaty. Karabiny maszynowe: ciężkie, ręczne i wyspecjalizowane, z podziałem na lotnicze, przeciwlotnicze, czołgowe i przeciwpancerne. Wielkokalibrowe karabiny maszynowe /75
Rozdział III. Pojawienie się ciężkich karabinów maszynowych. Kartaczownica jako prekursor karabinu maszynowego. Rozmaite systemy kartaczownic. Konstrukcja kartaczownic systemu Gatlinga. Prace gen. Gorlowa. Zastosowanie kartaczownic systemu Reffye podczas wojny francusko-pruskiej 1870-1871. Wady organizacji baterii kartaczownic, wady samego systemu. Wycofanie kartaczownic z uzbrojenia. Pojawienie się karabinów maszynowych. Pierwszy wzór karabinu maszynowego systemu Maxim. Próby karabinów maszynowych Maxim w różnych państwach i stopniowe wprowadzenie ich do uzbrojenia. Przebieg prób karabinu maszynowego Maxim w Rosji. Formowanie doświadczalnych kompanii karabinów maszynowych. Wojna rosyjsko-japońska. Podjęcie po jej zakończeniu intensywnych prac nad wprowadzeniem do uzbrojenia karabinów maszynowych. Pojawienie się kolejnych systemów: Colt, Hotchkiss, Škoda, Puteaux, St. Étienne, Schwarzlose, Madsen, lekki Maxim-Vickers. Opis konstrukcji tych systemów. Stan rzeczy pod względem karabinów maszynowych istniejący przed wojną światową /109
Rozdział IV. Pojawienie się pistoletów automatycznych. Niedoskonałości rewolwerów względem pistoletów automatycznych. Kwestia zastąpienia nimi rewolwerów. Stan rzeczy za granicą. Argumenty Wydziału Broni Ręcznych o przedwczesności wycofania rewolwerów, Główne dane konstrukcyjne pistoletów automatycznych: kaliber, system automatyki, sposoby łączenia zamka z lufą, celownik, ich właściwości balistyczne /137
Rozdział V. Prace nad karabinami automatycznymi w okresie przedwojennym. Pierwszy wzór karabinu automatycznego Josepha Curtisa. Nasilenie prac nad karabinami automatycznymi po wojnie rosyjsko-japońskiej. Stan rzeczy w armiach obcych. Powołanie w Rosji specjalnej komisji do opracowania karabinu automatycznego i specjalnego naboju do niego. Program prób karabinów automatycznych. Próby karabinów W. Fiodorowa, Brauninga, Sjögrena, F. Tokariewa, Kjellmana i in. Stan rzeczy przed wojną światową w Rosji oraz armiach obcych /151
Rozdział VI. Prace w zakresie balistyki nowego karabinu. Badania w zakresie balistyki wewnętrznej karabinów kalibru 6-6,5-7 mm przy strzelaniu pociskami o obciążeniach poprzecznych 21, 23 i 25 g na 1 cm² w celu ustalenia prędkości początkowej oraz wpływu na nią poszczególnych elementów. Doświadczenia w zakresie balistyki zewnętrznej karabinów w celu ustalenia płaskości toru, celności i przebijalności. Badania w zakresie zdolności rażenia pocisków małokalibrowych - strzelania do zwłok ludzkich i zwierzęcych. Wnioski /177
Rozdział VII. Przyjęcie przez armię niemiecką ostrołukowych nabojów z pociskiem „S" w 1904 r. Korzyści nowego naboju. Powołanie w Rosji w 1906 r. specjalnej komisji do opracowania nowego naboju. Elementy nowego naboju: obrys części głowicowej, ciężar pocisku, średnica pocisku, grubość i rodzaj płaszcza, łuska, proch. Główne dane i właściwości balistyczne naboju ostrołukowego wz. 1908 r. Opracowanie nowej ramki celownika do karabinu wz. 1891 r. Dostosowanie karabinów do strzelania nowymi nabojami. Stan rzeczy za granicą - podstawowe dane nowych nabojów przyjętych w armiach obcych /187
DRUGI OKRES. I WOJNA ŚWIATOWA I ROZWÓJ BRONI AUTOMATYCZNYCH PODCZAS NIEJ
Rozdział VIII. I wojna światowa 1914-1918. Właściwości uzbrojenia strzeleckiego armii rosyjskiej na tle wzorów zagranicznych. Ilości uzbrojenia przewidziane przedwojennymi należnościami mobilizacyjnymi. Niedostatek karabinów. Zaopatrywanie w karabiny powtarzalne, karabiny maszynowe i amunicję drogą zakupów gotowych partii i zamówień w fabrykach zagranicznych. Działalność fabryk rosyjskich /205
Rozdział IX. Znaczenie I wojny światowej w odniesieniu do nowych wzorów uzbrojenia. Intensywne prace w armiach obcych. Wprowadzenie do uzbrojenia ręcznych, lotniczych, czołgowych i przeciwpancernych karabinów maszynowych, pistoletów maszynowych i karabi- nów automatycznych. Opis przyjętych wzorów. Prace w Rosji. Zamówienie na automaty W. Fiodorowa /235
TRZECI OKRES. ROZWÓJ BRONI AUTOMATYCZNYCH W OKRESIE POWOJENNYM
Rozdział X. Stan rzeczy w dziedzinie karabinów maszynowych po I wojnie światowej. Najważniejsze zadanie chwili - skonstruowanie ręczne- go karabinu maszynowego odpowiadającego wymaganiom współ- czesnego pola walki. Decyzja o wprowadzeniu do uzbrojenia RKKA ręcznego karabinu maszynowego Maxim-Tokariew. Opra- cowanie ręcznego karabinu maszynowego wego W. Diegtiariowa. Próby poligonowe, fabryczne i wojskowe. Cechy szczególne DP. Krótkie wiadomości dotyczące opracowania lotniczej i czołgowej wersji karabinów maszynowych Diegtiariowa /271
Rozdział XI. Stan rzeczy w dziedzinie karabinów maszynowych za granicą. Podsta- wowe dane nowo opracowanych i przyjętych do uzbrojenia ręcznych karabinów maszynowych. Porównanie ich charakterystyk. Ciężkie i lotnicze karabiny maszynowe. Prace konstruktorów włoskich. Wiel- kokalibrowe karabiny maszynowe. Najnowsze ich wzory /287