O hultajach, wiedźmach i wszetecznicach. Szkice z obyczajów XVII i XVIII wieku

„Dobrze, że nie żyjemy w tamtym ponurym okresie ciemnoty i zacofania” – te słowa profesora Bohdana Baranowskiego odpowiednio określają opisywane w książce wydarzenia i przedstawianych ludzi. Wiek XVII i XVIII w Polsce to czas, gdy za niegroźne z pozoru pomówienie kat wymierzał krwawą i bolesną karę. Nierząd mógł zakończyć się mrożącymi krew w żyłach torturami, zaś zgwałconej kobiecie lepiej było popełnić samobójstwo niż żyć w mroku przekleństwa. Baranowski ukazuje świat, który dziś jest dla nas trudny do wyobrażenia. Istniały w nim czary i ludzie o nie oskarżani. Obok „ludzi gościńca”, funkcjonujących na granicy prawa lub poza nim, zgodnie żyły kurtyzany, których działalność prężnie kwitła mimo procesów, jakie im wytaczano. Autor barwnie opisuje przebieg takiego procesu, dbając o najdrobniejsze szczegóły. Oparta w dużej mierze na księgach miejskich i aktach sądowych opowieść „O hultajach, wiedźmach i wszetecznicach” to wyjątkowa lektura o bardzo ciekawym, pod względem obyczajów i kanonów moralnych, okresie w dziejach naszego kraju, o którym na co dzień niewiele się mówi.

Spis treści:

I. Gdzieś nad Wartą, Prosną czy Pilicą /5

II. Ludzie gościńca /27

III. "Krwawy Sakson" i "Carolina" /43

IV. "Kompanija spod szubienicy" /69

V. Żołnierz swawolny /85

VI. Poddaństwo lub stryczek /105

VII. W szponach ponurego zabobonu /115

VIII. Czarownica "powołana" /131

IX. Czarownice na stos! /149

X. Kulisy procesów czarownic /167

XI. "Czarowników cudne sprawy" /185

XII. Bankiery na Łysej Górze /209

XIII. "Wszeteczni amoraci wenusowych zabaw" /231

XIV. Miłość i małżeństwo /273

XV. Owoc grzechu /295

XVI. Dziewczęta z zamtuza /307

XVII. Miłość i czary /319

XVIII. Cienie przeszłości /329