Na ostatniej placówce. Dziennik z życia wsi podolskiej w latach 1917 - 1921 Elżbieta z Zaleskich Dorożyńska

Autor: Elżbieta z Zaleskich Dorożyńska

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 352

Okładka: twarda

Format: 14,5 cm x 20,5m

Elżbieta z Zaleskich Dorożyńska (1882-1943) - córka Zygmunta i Marii z Czajkowskich herbu Jastrzębiec. Na rodzinnym Podolu i Wołyniu prowadziła rozległą działalność społeczną, a także dała się poznać jako literatka. W 1921 r. poślubiła swego kuzyna Franciszka Dorożyńskiego i osiadła w Krzemieńcu. W czasie II wojny światowej należała do ZWZ i AK, za co została aresztowana przez Niemców w drugiej połowie 1942 r., uwięziona i stracona w styczniu 1943 r. w masowej egzekucji na górze Biała koło Równego, gdzie spoczywa we wspólnej mogile.

Jest to autentyczny diariusz „panny kresowej”, która notuje w nim tak bieżące wydarzenia ze sceny życia publicznego, jak i własne rozterki, a tematów do zapisków dostarcza sama historia – burzliwa i nieprzewidywalna. Wśród wojny, zamieszek i przemarszów wojsk autorka organizuje polskie szkoły, prowadzi szpital, ukrywa uciekinierów, jest filarem wszelkich działań kulturalnych w całej okolicy. Jednocześnie przeżywa osobiste dramaty, takie jak rozłąka z ukochanym czy śmierć ojca, oraz radości i zaszczyty, czym niewątpliwie była dla niej możliwość goszczenia u siebie Józefa Hallera i późniejsze spotkanie z nim w Warszawie, gdzie miała okazję odczytać generałowi fragmenty tegoż dziennika. A stanowi on świadectwo wielkiego hartu ducha, ale i odrobiny sentymentu w pielęgnowaniu najwyższych wartości przez bohaterską kresowiankę, która za wszelką cenę pragnie ochronić przed kolejnymi pogromami dwór – nie tylko dom rodzinny, pełen ciepłych wspomnień, ale również, a może przede wszystkim, ostoję polskości i głębokiej wiary na umiłowanych Kresach.