Monarchia feudalna w łacińskim Królestwie Jerozolimskim w latach 1100-1291

Autor: John L. La Monte

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 268

Okładka: twarda

Format: 17,0 cm x 24,0 cm

Praca ma na celu przestudiować instytucje działające w Królestwie Jerozolimskim, jako całości. Pierwsza część pracy poświęcona została analizie najważniejszych przemian ustrojowych w samym królestwie, w porządku chronologicznym. Dzieje królestwa zostały z tego powodu dość arbitralnie podzielone na trzy okresy: pierwsze królestwo w latach 1100-1174, lata przejściowe od 1174 do 1210 roku, oraz dzieje drugiego królestwa w latach 1210-1291. W ciągu pierwszych dwóch okresów zarysowano tło historyczne Assises, podczas gdy trzeci ukazuje wykorzystanie praw w rzeczywistych dziejach ustroju państwowego. Po tym rysie historycznym, w drugiej części pracy, zawarto rozdziały poświęcone ważniejszym aspektom związanym z administracją: najwyższym i niższym organom sądownictwa, kancelarii i najważniejszym urzędom, systemowi wojskowemu oraz zarządzaniu finansami. Trzecia część pracy przedstawia relacje królów jerozolimskich z niektórymi swym partnerami: wasalami, hrabiami Trypolisu i Edessy oraz książętami Antiochii, ich zwierzchnikiem, papieżem, patriarchami, zakonami rycerskimi szpitalników, templariuszy i krzyżaków, oraz komunami miejskimi z Italii i Prowansji, które założyły swoje kolonie w miastach portowych Outremer i odgrywały tak istotną rolę w życiu politycznym i gospodarczym państw łacinników. W każdym przypadku, celem było odpowiedzenie na pytanie, czy każda z wymienionych grup lub instytucji pomagała lub podkopywała monarchię, oraz położenie nacisku na znaczenie tych relacji dla Królestwa Jerozolimskiego. Autor ma nadzieję, że w części poświęconej instytucjom udało mu się rzucić trochę światła na nowe fakty, dotyczące rządzenia królestwem, lecz prawdziwym zamiarem pracy nie było unaocznienie nieznanych wcześniej kwestii związanych z administrowaniem królestwa, lecz skupienie się na poszczególnych fazach rozwoju instytucjonalnego i administracyjnego królestwa. Większość z wykorzystanych w pracy źródeł nie jest nowa, lecz są one tak porozrzucane, że pojedyncze opracowanie mające na celu objęcie swym zasięgiem całego przedmiotu badań wydaje się być słusznym zamiarem.

Spis treści:

Przedmowa  /7

Wykaz skrótów  /11

Wprowadzenie /15

Księga I. Rozwój ustroju łacińskiego Królestwa Jerozolimskiego

I. Pierwsze królestwo (1099-1174)  /24

II. Wojna i odbudowa królestwa, lata przejściowe (1174-1210) /43

III. Drugie królestwo (1210-1291)  /61

Księga II. Machina administracyjna państw łacinników

IV. Haute Cour /90

V. Sądy niższej instancji  /105

VI. Najważniejsi urzędnicy i kancelaria  /113

VII. System wojskowy, służba rycerska i zasady dzierżawienia ziemi  /133

VIII. Zarządzanie finansami  /157

Księga III. Przykłady relacji politycznych królów jerozolimskich

IX. Relacje królów jerozolimskich z książętami Antiochii i hrabiami Edessy i Trypolisu  /174

X. Relacje królów jerozolimskich z Kościołem  /187

XI. Relacje królów jerozolimskich z zakonami rycerskimi  /199

XII. Relacje królów jerozolimskich z faktoriami handlowymi z Prowansji i Italii  /207

Wnioski  /221

Aneks  /225

A. Genealogia królów jerozolimskich  /225

B. Główne gałęzie rodu de Ibelin  /227

C. Spis najważniejszych urzędników Królestwa Jerozolimskiego, Królestwa Cypru, Księstwa Antiochii i Hrabstwa Trypolisu  /228

D. Karty i traktaty dotyczące komun handlowych miast z Italii i Prowansji w Królestwie Jerozolimskim  /236

E. Uwagi na temat prawa zdrady w Assises de Jerusalem  /245

F. Uwagi dotyczące źródeł  /250

Bibliografia  /252

Indeks /260