Leszczyńskie Bractwo Kurkowe 1627-1947

Tekst i redakcja: dr Eugeniusz Śliwiński

Rok wydania: 2007

Liczba storn: 54 plus XLII - ilustracje

Okładka: miękka

Format: 15,5 cm x 22,5 cm

Z dziejami wielu miast nierozerwalnie związane są bogate tradycje bractw strzeleckich. W ciągu kilkuset lat istnienia zmieniały się ich społeczne funkcje, lecz charakter i treść podstawowej działalności trwają w ogólnym zarysie niezmienione. Początki organizacji strzeleckich wiążą się z lokacją miast na prawie niemieckim. Prawo to nadawało mieszczanom znaczną autonomię, sprzyjało szybkiemu rozwojowi miast i gromadzeniu w nich dóbr materialnych, a obowiązek ich obrony aż do początku XVIII wieku spoczywał w radach miejskich. Wiele znaczniejszych miast otoczone było murami, a obrona poszczególnych odcinków spoczywała na cechach rzemieślniczych. Wynikała stąd konieczność doskonalenia umiejętności strzeleckich ich członków. Do końca XII w. podstawową ręczną bronią miotającą były łuki i kusza. W XIV w. do obrony murów zaczęto używać także broni ogniowej, głównie małokalibrowych taraśnic i ręcznych hakownic. (....) Ówczesne miasta nie dysponowały własnym przyrostem naturalnym. Obok osadników, pochodzących z bliższych czy dalszych okolic, napływali też przybysze z innych krajów. Osiedlające się w miastach liczne grupy ludności  niemieckiej, wraz z nowymi wzorcami organizacyjno-prawnymi, wniosły także rozwinięte w swoje ojczyźnie obyczaje, rozrywki, często ujęte w określone formy statutowe, w tym "bractwa strzeleckie" (ze wstępu).