Kartagina 149 - 146 p.n.e.

Autor: Bernard Nowaczyk

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 288

Okładka: miękka

Format: 12,5 cm x 19,5 cm

Seria: Historyczne bitwy

„W tym samym czasie jazda Hasdrubala i Hannona, po pokonaniu jazdy rzymskiej, wydzieliwszy do pościgu jedynie niewielką część swoich sił (głównie Numidyjczyków), uderzyła na tyły stłoczonej i pozbawionej w ten sposób zdolności manewrowych piechoty legionowej. To już nie była walka, tylko rzeź rozpaczliwie broniących się żołnierzy! Zginęli w niej wodzowie rzymscy – konsul Emiliusz Paulus oraz prokonsulowie Serwiliusz i Atyliusz.” Książka jest jedyną pozycją w polskim piśmiennictwie, mającą na celu przybliżenie historii państwa i miasta Kartaginy. Kartagina w latach 149-146 p.n.e. to najbardziej wyraźny przykład rzymskiego imperializmu, pychy oraz bezprecedensowej, nawet w tamtych czasach, zbrodni popełnionej na państwie i mieście, które już nie zagrażało nikomu, a tym bardziej nie zagrażało potężnemu już wówczas Rzymowi. Jest to zarazem przykład zemsty za lata strachu, pamięci o własnym wiarołomstwie wobec byłego przecież sojusznika, zemsty nie tylko na ludziach, ale także na ich wartości materialnej, na murach, na domach, na świątyniach. Wojna ze słabą już wówczas Kartaginą to wojna o wymazanie nawet tych materialnych śladów państwa i narodu.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Wstęp  /5

1. Kartagina - od fenickiej kolonii do potęgi  /10

Początki Kartaginy /10

Ustrój polityczny i społeczny. Wierzenia religijne  /13

Ekspansja gospodarcza i terytorialna Kartaginy  /17

Wojna z Pyrrusem 281-272 p.n.e.  /23

2. Siły zbrojne Rzymu i Kartaginy w III i II w p.n.e.  /27

Organizacja armii republikańskiego Rzymu  /27

• Struktura armii, źródła rekrutacji  /27
• Uzbrojenie legionistów  /31
• Taktyka działania i szkolenie /34
• Przemarsze, budowa obozów  /37
• Flota wojenna  /40
• Morale i dyscyplina  /42

Siły zbrojne Kartaginy  /45

• Źródła rekrutacji, organizacja i uzbrojenie  /45
• Strategia i taktyka, dbałość o morale /52
• Flota wojenna  /54

3. Pierwsza wojna punicka 264-241 p.n.e.  /58

Przyczyny wojny  /58

Przebieg działań wojennych  /61

4. Międzywojnie - próba poprawy sytuacji gospodarczej  /86

Wojna z najemnikami i plemionami numidyjskimi  /86

Hamilkar, Hasdrubal Piękny i Hannibal w Hiszpanii  /92

5. Druga wojna punicka 218-201 p.n.e.  /101

Od wypowiedzenia wojny do bitwy nad Trebią  /101

Jezioro Trazymeńskie  /115

Dyktatura Fabiusza Maksymusa (Kunktatora)  /119

2 sierpnia 216 r. p.n.e. - Kanny /125

Po bitwie. Działalność obu stron od 216 do 214 r. p.n.e.  /132

Walki w Italii, Hiszpanii i na Sycylii od 214 do 203 r. p.n.e.  /143

Końcowy okres wojny. Walki w Afryce. Scypion i Hannibal pod Zamą  /167

6. Drugie międzywojnie 201-149 r. p.n.e.  /185

Sytuacja Kartaginy po wojnie. Hannibal. Masynissa  /185

Polityka Rzymu wobec sąsiadów. Wojny przeciw wszystkim  /192

7. Miasto Kartagina w połowie II w. p.n.e.  /202

Miasto właściwe (poza portami), jego zabudowa  /203

Porty Kartaginy /206

8. Trzecia wojna punicka. Przyczyny wybuchu  /209

Wojna Kartaginy z Masynissą  /209

Reakcja Rzymu. Próby zapobieżenia konfliktowi - rozmowy z Rzymem  /212

9. Kartagina - miasto odmienione 149-146 r. p.n.e.  /222

Przygotowania do wojny o godność  /222

Początkowy okres wojny 149-148 p.n.e.  /226

Lata 147-146 p.n.e. Scypion jako dowódca armii rzymskiej /239

Upadek miasta. Zemsta Rzymian  /254

10. Rzym i wybrzeża Morza Śródziemnego po 146 r. p.n.e.  /264

Koniec fenickiej Kartaginy. Grecja i Macedonia w 146 r. p.n.e.  /264

Wojny i podboje rzymskie do końca II w. p.n.e. /268

Aneksy  /271

Aneks 1. Biogramy ważniejszych postaci  /271

Aneks 2. Biogramy najczęściej cytowanych autorów /276

Bibliografia  /279

Wykaz map  /282