Jeremi Wiśniowiecki (1612-1651)

Autor: Władysław Tomkiewicz

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 322 stron, mapy, ilustracje

Oprawa: twarda

Format: 17,0 cm x 24,0 cm

Postać Jeremiego Wiśniowieckiego, popularna nie tyle dzięki historiografii, ile powieści historycznej, nie doczekała się dotychczas większej monografii naukowej. Wprawdzie historycy, zajmujący się wiekiem XVII, a zwłaszcza dziejami wojen kozackich, w pracach swych spotykali się z osobą Wiśniowieckiego, lecz, mając przed sobą inne zadania, nie mogli jej należycie uwypuklić i zająć się nią bliżej, toteż zjawia się ona na dalszym planie, naświetlana częstokroć jednostronnie, w zależności od poglądów historyków, którzy ze zdarzeń ułamkowych nie mogli odtworzyć całokształtu obrazu. W historiografii występuje Jeremi Wiśniowiecki przeważnie i prawie wyłącznie na tle wojen kozackich, a wówczas staje się osobistością o małym stosunkowo znaczeniu, opromienioną jedynie nimbem bohaterskim (Kubala), bądź też ambitnym i szkodliwym warchołem (Szajnocha), bądź symbolem zdrowej myśli szlacheckiej (Rawita Gawroński), bądź wreszcie renegatem i krwiożerczym wrogiem ludu ukraińskiego (Lipiński).

Spis treści:

Rozdział I. Młodzieńcze lata Wiśniowieckiego (1612-1632) /7

Rozdział II. Pierwsze wyprawy wojenne (1632-1635) /13

Rozdział III. Powstanie kozackie (1637-1638) /23

Rozdział IV. Walka z Tatarami (1640-1646)  /35

Rozdział V. Kolonizacja Zadnieprza /51

Rozdział VI. Sprawy rodzinne (1639-1643)  /95

Rozdział VII. Działalność poselska (1635-1645)  /105

Rozdział VIII. Plany wojny tureckiej (1646)  /121

Rozdział IX. Rok 1647 /135

Rozdział X. Burza kozacka /149

Rozdział XI. Pod Piławcami i Lwowem /181

Rozdział XII. Elekcja i sejm koronacyjny /209

Rozdział XIII. Obrona Zbaraża /237

Rozdział XIV. Rehabilitacja /263

Rozdział XV. Ostatni rok życia  /283

Zakończenie /301

Literatura i źródła /309

Skorowidz imion własnych  /318