Huryci

Autor: Maciej Popko

Rok wydania: 2005

Liczba stron: 184

Okładka: twarda

Format: 15,0 cm x 21,0 cm

Seria: Rodowody cywilizacji (CERAM)

Huryci przybyli do północnej Mezopotamii z Wyżyny Armeńskiej już w III tysiącleciu p.n.e. Rozprzestrzeniali się szybko; zafascynowani kulturą Dwurzecza, przyswoili pismo klinowe, tworząc we własnym języku. W XV-XIV w. p.n.e. ich państwo Mitanni, najpotężniejsze w Azji Zachodniej, rozciągało swe wpływy po północną Syrię i Mezopotamię. Władców mitannijskich łączyły stosunki dyplomatyczne z Egiptem Amenhotepa III i jego słynnego następcy Amenhotepa IV, przypieczętowane nawet małżeństwem. Ponoć piękna Nefretete to hurycka księżniczka Taduhepa, córka Tuszratty. Huryci zniknęli nagle z karty dziejów starożytnego Wschodu po najeździe tajemniczych „ludów morza" w XII w. p.n.e. Zostały po nich gliniane tabliczki, wciąż jeszcze wydobywane przez archeologów i mozolnie odczytywane przez językoznawców, a także ślady w mitologii starożytnej Grecji.

Spis treści:

Przedmowa /5

Odkrywanie Hurytów /7

Najstarsze świadectwa /20

Czasy ekspansji /33

Powstanie i rozkwit Mitanni /47

Rozpad imperium i upadek Mitanni /68

Huryci w Syrii /79

Huryci w Azji Mniejszej /91

W odwrocie /102

Język /106

Piśmiennictwo /110

Religia /121

Mitologia /133

Magia /151

Zagadnienie sztuki huryckiej /158

Zakończenie /166

Wskazówki bibliograficzne /171

Indeks postaci historycznych i autorów współczesnych /171

Indeks bóstw oraz postaci mitologicznych, biblijnych i literackich /177

Spis ilustracji /181