Historia neokantyzmu

Książka stanowi pierwsze systematyczne opracowanie filozofii neokantowskiej. Z pewnością jest na rynku wydawniczym wydarzeniem bez precedensu, niemającym odpowiednika w literaturze światowej. W centrum zainteresowania i podjętych analiz znalazł się jeden z najważniejszych kierunków filozoficznych przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku, który jednak z wielu powodów został niejako zapomniany. Dopiero w latach 80. XX wieku zaczęły się ponowne badania nad neokantyzmem. Punktem odniesienia uczyniono pierwszą próbę kodyfikacji neokantyzmu, jakiej dokonano w roku 1923 w opublikowanej przez K.T. Österreicha Historii filozofii F. Überwega. W efekcie czytelnik otrzymuje przegląd najważniejszych przedstawicieli wszystkich siedmiu kierunków neokantowskich.

(opis wydawcy)

Spis treści:

Wstęp /9

Część I. Geneza

1. Charakterystyka neokantyzmu  /19

1.1. Wprowadzenie /19

1.2. Co to jest neokantyzm?  /21

1.3. Podziały w ramach neokantyzmu  /28

1.4. Ramy czasowe neokantyzmu  /37

2. Przeciwnicy Hegla  /39

2.1. Artur Schopenhauer  /47

2.2. Jacob Friedrich Fries /51

2.3. Johann Friedrich Herbert  /59

2.4. Friedrich Eduard Beneke  /65

2.5. Bernard Bolzano  /69

3. Sytuacja filozofii niemieckiej w połowie dziewiętnastego wieku  /75

3.1. Friedrich Adolf Trendelenburg /76

3.2. Spektulatywny teizm  /84

3.3. Rudolph Hermann Lotze  /93

3.4. Johann Eduard Erdmann  /103

4. Spory o rozumienie filozofii  /109

4.1. Spór o materializm  /110

4.2. Debata Trendelenburg – Fischer  /124

4.2.1. Przebieg debaty  /133

4.2.1.1. Trendelenburg – Uber eine Lucke  /141

4.2.1.2 Fischer – Immanuel Kant  /145

4.2.1.3. Trendelenburg – Kuno Fischer und sein Kant  /149

4.2.1.4. Fischer – Anti-Trendelenburg  /151

4.3. Jurgen Bona Meyer versus Ernst Freiherr von Feuchtersieben  /154

5. Zanim powstał neokantyzm  /161

5.1. Beneke jako prekursor neokantyzmu  /165

5.2. Rudolf Haym a neokantyzm  /168

6. Powstanie neokantyzmu  /176

6.1. Rok 1855?  /181

6.2. Rok 1860?  /184

6.3. Rok 1862?  /193

6.4. Rok 1865?  /200

6.5. Rok 1866?  /207

7. Podsumowanie części pierwszej  /211

 

Część II. Rozwój

8. Perspektywa historyczna  /217

9. Wczesny neokantyzm  /221

9.1. Kierunek fizjologiczny  /222

9.1.1. Hermann von Heimholtz  /222

9.1.2. Friedrich Albert Lange  /229

9.1.3. Hans Vaihinger /248

9.2. Kierunek metafizyczny  /258

9.2.1. Otto Liebmann /260

9.2.2. Johannes Volkelt  /271

9.2.3. Freidrich Paulsen  /289

9.2.4. Inni reprezentanci neokantyzmu metafizycznego  /300

9.2.4.1. Erich Adickes  /301

9.2.4.2. Traugott Konstantin Osterreich  /304

9.2.4.3. Max Wundt  /311

9.3. Krytycyzm relatywistyczny  /313

9.3.1. Georg Simmel  /314

9.3.2. Gustav Radbruch  /330

9.4. Kierunek psychologiczny  /344

9.4.1. Jakob Freidrich Fries /345

9.4.2. Jurgen Bona Meyer /361

9.4.3. Leonard Nelson  /377

 

9.4.4. Hans Cornelius  /392

10. Neokantyzm  /399

11. Kierunek realistyczny  /405

11.1. Alois Riehl  /406

11.2. Oswal Kulpe  /427

11.3. Richard Honigswald  /437

12. Szkoła badeńska  /453

12.1. Wilhelm Windelband  /462

12.2. Heinrich Rickert  /479

12.3. Emil Lask  /502

12.4. Bruno Bausch  /517

12.5. Inni reprezentacji szkoły  /539

12.5.1. Jonas Gohn  /529

12.5.2. Hugo Munsterberg  /536

12.5.3. Richard Kroner  /539

13. Szkoła marburska  /543

13.1. Herman Gohen  /547

13.2. Paul Natorp  /578

13.3. Ernst Gassirer /596

13.4. Nicolai Hartmann  /608

13.5. Inni reprezentanci szkoły /161

14. Podsumowanie  /621

Aneks. Chronologia wydarzeń roku 1862  /626

Wykaz literatury cytowanej  /629

Indeks osobowy  /695

Sumamry  /717

Zusammenfassung  /719