Dzieje skautingu i harcerstwa w Piotrkowie Trybunalskim w latach 1911-1939

Autor: Tadeusz Nowakowski

Rok wydania: 2001

Liczba stron: 80

Okładka: miękka

Format: 14,5 cm x 21,00 cm

Ażeby zrozumieć początki ruchu skautowego na ziemie piotrkowskiej musimy cofnąć się do drugiej połowy XIX wieku. Był to okres, kiedy po klęsce powstania styczniowego nastąpiła rusyfikacja Królestwa Polskiego. W szkołach i urzędach obowiązywał język rosyjski, a po utworzeniu guberni piotrkowskiej 1 stycznia 1867 roku, pierwszy gubernator piotrkowski gen. Iwan Kochanow zmienił nazwę miasta na Pietrokov. W przededniu I wojny światowej Piotrków, nazywany wśród Polaków - niegdyś Trybunalski, liczył około 40 tysięcy mieszkańców i w Królestwie był miastem średniej wielkości o zwartej zabudowie miejskiej (....). Pomimo tak sprzyjających warunków życiowych, patriotyczne społeczeństwo, a szczególnie młodzież myślała o jednym - o wolności kraju ojczystego. Kiedy we Lwowie rozwinął się ruch skautowy i zorganizowana została Naczelna Komenda Skautowa, już w czerwcu 1911 roku do Piotrkowa dotarła dokładna informacja o skautingu Małkowskiego. Idea tej organizacji przeniknęła do środowisk młodzieżowych, a jej bazą była Szkoła Polska, w której od kilku lat działała już organizacja niepodległościowa Zarzewie (fragment Rodziału 1).

Spis treści:

Wstęp /3

Rozdział I. Dzieje piotrkowskiego skautingu /5

Rozdział II. Związek Harcerstwa Polskiego /15

Rozdział III. Piotrkowskie drużyny ZHP  /32

Rozdział IV. Biogramy piotrkowskich działaczy harcerskich /42

Rozdział V. Czerwone Harcerstwo /55

Bibliografia /64

Tadeusz Nowakowski 1910-1993 (Marcin Gąsior)  /66

Bibliografia ważniejszych publikacji T. Nowakowskiego   /68

Posłowie /69