Dola i niedola Jana Sobieskiego 1629-1674, Tomy I-III - komplet

Autor: Tadeusz Korzon

Rok wydania: 2005, reprint z 1898

Liczba stron: tom I - 586, tom II - 542, tom III - 446

Okładka: twarda

Format: 15,00 cm x 21,00 cm

Uwagi - książki używane, w środku znajdują się adnotacje ołówkiem, pozłacane brzegi stron z lekkimi zarysowaniami

Trzytomowe wydanie biografii o Janie III Sobieskim. Reprint z roku 1898. 1629 - 1674 Tom I - 586 stron Tom II - 446 stron Tom III - 542 strony Tadeusz Korzon (ur. 9 listopada 1839 w Mińsku, zm. 8 marca 1918 w Warszawie) – polski historyk, uczestnik powstania styczniowego, wykładowca Uniwersytetu Latającego, czołowy przedstawiciel warszawskiej szkoły historycznej, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1892 roku, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie. Po ukończeniu mińskiego gimnazjum, udał się na uniwersytet w Moskwie na studia prawnicze (1855-1859), które ukończył w dwudziestym roku życia ze stopniem kandydata. Zdolności, których dowody m.in. złożył w napisanej w 1859 po rosyjsku rozprawie, pt. „Pogląd porównawczy na procedury karne: francuską i angielską”, napisanej w 1859, a drukowanej w 1867 („Żurnał Minsterstwa Justicji”) zwróciły na niego uwagę osób wpływowych, które chciały mu utorować drogę do objęcia katedry profesora, ale Korzon nie zdecydował się pozostać w Moskwie i osiadł w Kownie, gdzie w tamtejszym gimnazjum przez dwa lata (1859-1861) wykładał historię. W 1861 został sekretarzem urzędu gubernialnego do spraw włościańskich w Kownie. W okresie powstania styczniowego został skazany na przymusowe osiedlenie w Rosji. W końcu roku 1863 wyjechał do Ufy, potem do Orenburga, gdzie przebywał do sierpnia 1867. Tam wypełniały mu czas zajęcia umysłowe, prace malarskie (najwybitniejszą pamiątką pędzla Korzona z owego okresu pozostał obraz, przedstawiający widok bazaru w Orenburgu) oraz pisanie „Historii wieków średnich”. Wróciwszy do kraju w 1867, z początku osiadł w Piotrkowie, jako pedagog, skąd w 1869 przeniósł się do Warszawy. Tu niepodzielnie oddał się historii, nauczając jej w tutejszych zakładach naukowych i wzbogacając literaturę sumiennymi i cennymi dziełami. 

(opis wydawcy)