Dobre i złe adresy. Szkice dziejów mieszkania i jego otoczenia w XVII-XXI w.

Autor: Dariusz Łukasiewicz

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 285

Okładka: miękka

Format: 17,00 cm x 24,00 cm

Fragment: „Polska zabudowa mieszkaniowa już w średniowieczu była zdecydowanie bardziej prymitywna niż zachodnioeuropejska. Jak pisze Hanna Zaremska, średniowieczne i późnośredniowieczne budownictwo mieszkalne było zwykle drewniane, chociaż rozwijało się też budownictwo ceglane, stawiano i murowane zamki. Przeważały domy niewielkie i skromne[1]. Biskup Ratyzbony w 1475 r. relacjonował krytycznie swoją podróż: „Nigdzie nie napotkaliśmy łóżka ni miejsca do odpoczynku na osobności, a wszystkim za sypialnię służyła podłoga świetlicy, ze skąpo wydzielaną słomą zamiast łoża. Spały też pospołu z nami młode cielęta, by im mróz nie uczynił krzywdy. Tak to wzbronione nam było miękkie posłanie i zaprawdę używaliśmy worów, jako żeśmy nie mieli płacht płóciennych”[2]. Stopniowo średniowieczne ziemianki (a więc konstrukcje wziemne) dla chłopstwa zastąpiono jednoizbowymi lepiankami i chałupami o powierzchni 20-50 metrów kwadratowych, gdzie musiała się pomieścić cała rodzina. Ciepło zapewniało palenisko, a ponieważ domostwa te stanowiły nierzadko kurne chaty, więc dym zapełniał izbę i wydostawał się wszelkimi szczelinami. W izbie znajdował się piec do pieczenia chleba".

Spis treści:

Rozdział 1. Mieszkanie i jego środowisko w XVII-XIX w. /7

Rozdział 2. Środowisko domu. Porządek miejski w Rzeczypospolitej i w Prusach około roku 1800 /61

Rozdział 3. Problem mieszkaniowy i higiena w Prusach 1806-1871 /125

Rozdział 4. „Bzik na punkcie mieszkania”, czyli mieszkanie i jego otoczenie w Prusach w latach 1871-1918 /146

Rozdział 5. Mieszkanie - „długie trwanie” i struktura /199

Rozdział 6. Rewolucja mieszkaniowa w XX w. /222

Zakończenie /266

Bibliografia /269