Cui contingit, nasci, restat mori. Wybór testamentów staropolskich z województwa sandomierskiego

Opracowanie: Mariusz Lubczyński, Jacek Pielas, Henryk Suchojad

Rok wydania: 2005

Liczba stron: 259 + ryc.

Okładka: miękka

Format: 16,5 cm x 23,5 cm

W początkach istnienia państwa polskiego jego mieszkańcy nie sporządzali aktów ostatniej woli, a ówczesne prawo polskie nie znało tej instytucji. Czynność prawną pojmowano ściśle zmysłowo, choć nie wyobrażano sobie sytuacji, w której skutki jakiegoś rozporządzenia woli mogły nastąpić dopiero po śmierci osoby, od której ono pochodziło. Testamenty tworzyły się więc drogą samoistnego rozwoju. Przyspieszyły ten proces recepcja prawa rzymskiego, którego znajomość przyniosło ze sobą chrześcijaństwo oraz prawo kościelne. Testamenty w Europie Zachodniej stały się powszechną praktyką w XII w. i miały charakter wyłącznie aktu z dziedziny prawa prywatnego regulującego przekazywanie dóbr. W Polsce u osób prywatnych pojawiają się od lat siedemdziesiątych XIII stulecia. Rola testamentu w życiu społecznym rosła szybko w Rzeczypospolitej od połowy XVI w. Wynikało to głównie z przemian gospodarczo-społecznych, jak i mentalności w epoce potrydenckiej.

(ze wstępu)

Spis treści:

Wstęp  /6

Edycje testamentów w Polsce (bibliografia)  /14

Spis dokumentów  /18

Wykaz skrótów  /20

Teksty dokumentów  /21

Indeks osobowy  /237

Indeks nazw geograficznych  /243

Ilustracje /259