Analiza stylometryczna Punica Syliusza Italika

Autor: Stanisław Śnieżewski

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 216

Okładka: miękka

Format: 14,5 cm x 20,5 cm

Syliusz Italikus (ok.23-35 - 101), urodził się w rodzinie arystokratycznej, pochodzącej być może z północnej Italii. W roku 69m za pryncypatu Nerona, sprawował urząd konsula, a prawdopodobnie w roku 77 był prokonsulem prowincji Azji. Po roku 77 zaprzestał działalności politycznej i oratorskiej i zajął się wyłącznie twórczością poetycką.  Będąc już w podeszłym wieku opisał w heksametrach daktylicznych w siedemnastu księgach, poetycką wersję wydarzeń z czasów drugiej wojny punickiej (Punica).

W ostatnich latach daje się zaobserwować coraz większe zainteresowanie badacz poezją epoki flawijskiej, w tym twórczością Syliusza Italika. Analiza stylometryczna eposu Punica prowadzi do jednoznacznego wniosku, że Syliusz Italik z niezwykłą akrybią pracował nad prozodią dzieła Najistotniejsze są niewątpliwie rozliczne anagramy, powtórzenia i palindromy. Równie istotne miejsce zajmuje aliteracja spółgłoskowa, zwłaszcza M,N oraz T, D. Elizje są dostrzegalne w przeważającej części eposu. Aferezy pojawiają się sporadycznie. Przedmiotem badań jest również enklityka "que", enjambment oraz complosio syllabarum. Epos Syliusza odznacza się znacznym kunsztem artystycznym. Wydaje mi się, że wartości językowe i stylistyczne przede wszystkim powinny być brane pod uwagę przy ocenie eposu Punica

(fragment)

Spis treści:

Uwagi wstępne /7

Rozdział 1. Anagramy, powtórzenia, palindromy  /11

Rozdział 2. Aliteracja spółgłoskowa  /77

Rozdział 3. Elizja, afereza /111

Rozdział 4. Enklityka - que  /167

Rozdział 5. Enjambment  /193

Rozdział 6. Complosio syllabarum  /201

Uwagi końcowe  /205

Bibliografia  /209

Summary  /213