- Kategorie
-
Religijność literatury polskiego baroku Tom V
Wpisz swój e-mail |
Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
Cena przesyłki | 11 |
Dostępność | Brak towaru 0 szt. |
Kod kreskowy | |
EAN |
Zostaw telefon |
Redakcja: Czesław Hernas, Mirosława Hanusiewicz
Rok wydania: 1995
Liczba stron: 344
Okładka: miękka z obwolutą
Format: 17,00 cm x 24,00 cm
Seria: Religijne Tradycje Literatury Polskiej pod redakcją Stefana Sawickiego, Tom V
Uwagi - obwoluta z zatarciami, brzegi stron lekko przykurzone
Kolejny tom z serii wydawniczej Religijne tradycje literatury polskiej, jest zbiorem studiów, kierowanych ku syntezie bądź skupionych na analizie, a przedstawiających inspiracje religijne w literaturze polskiego baroku, w epoce, która dla kształtowania się charakterystycznego modelu religijności polskiej miała się okazać bodaj czy nie najważniejsza.
W wieku XVII po kryzysach wyznaniowych i utraconych nadziejach na posoborową „zgodę" wśród chrześcijan, po szerokiej fali konwersji i okrzepnięciu potrydenckiego Kościoła, zakorzeniła się katolicka kultura religijna w społeczeństwie, także na wsi, bo były to czasy postępujących misji wiejskich. Zaczął się rozległy proces współtworzenia, także przez wieś, obrzędowych rytuałów, popularnych form paraliturgii, wzorów religijności, później - jako tradycja „domowa" - dziedziczonej i pielęgnowanej, jako tradycja „sarmacka" zaś - już od wczesnego oświecenia krytykowanej. Kościół od początku wspierał i nadzorował ten ruch gruntowania wiary, korzystając także z instytucjonalnych form cenzury na rynku drukarskim. Między różnymi skrajnymi tendencjami procesu kulturowego kształtowała się wszakże strefa pośrednia, normy postępowania i wartościowania trochę pograniczne. Wokół liturgii dorocznych świąt rozwinęły się swobodne formy tekstów rytualnych - szczególnie repertuar kolęd, scen i gatunków teatralnych, topiki życzeń - odwołujące się do różnych tradycji lokalnych. Upowszechniają się nie zarysowane u progu epoki nurty elitarne, te bowiem nie wychodzą często poza obieg rękopiśmienny, lecz popularyzatorskie, okolicznościowe, które w rozmaity sposób - przez motywy, symbolikę, kontrafaktury - wiążą dziedzictwo pogańskie i chrześcijańskie, kościelne i świeckie.
W tamtych szczególnych czasach zaburzeń i wojen, ostrych konfliktów społeczno-ustrojowych, sporów i represji religijnych, sacrum zespoliło się z profanum tak ściśle jak chyba nigdy dotąd.
(opis wydawcy)
Spis treści:
Słowo wstępne /5
Jadwiga Sokołowska - Od renesansu do baroku. Swoistość przełomu barokowego w Polsce /13
Bogdan Szymański - Wizerunek Matki Boskiej w poezji polskiej wczesnego baroku /27
Jerzy Starnawski - Dwaj najdawniejsi patronowie polscy, święty Wojciech i święty Stanisław, w oczach Wujka i Skargi /73
Halina Popławska - Autobiografia mistyczna /101
Dariusz Chemperek - Wyznaniowe oblicze poezji Daniela Naborowskiego.
Preliminaria /125
Ryszard Montusiewicz - „Żywioły religijne" w politycznych utworach Kaspra Twardowskiego /147
Radosław Grześkowiak - Hieronim i Bóg. Z dziejów XVII-wiecznej elegii pokutnej /167
Mirosława Hanusiewicz - O „człowieku cielesnym" w poezji religijnej Wacława Potockiego /179
Barbara Otwinowska - Metafizyka pana na Ujazdowie /201
Adam Karpiński - Stanisława Herakliusza Lubomirskiego spotkania z sacrum /221
Krzysztof Obremski - „Biblizacja" Rzeczypospolitej (Optio vobis datur, eligite) /251
Ewa Poprawa - Kaczyńska - Ignacjański modus meditandi w kulturze religijnej późnego baroku. Rekonesans /259
Ludwika Szczerbicka - Slęk - Tradycje noworocznej obrzędowości a poezja XVI-XVIII wieku /271
Anna Krzewińska - Perspektywy eschatologiczne w poezji polskiego baroku /289
Posłowie /329
Indeks nazwisk (Zestawił Jan Gotfryd) /333